Είχαμε ένα όνειρο. Ότι ο τόπος και οι ανάγκες των πολιτών θα αποτελούσαν την πυξίδα για τη διακυβέρνηση του νησιού. Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας θα επέλεγε τη δημιουργία μιας ομάδας συνεργατών που θα κρίνονταν όχι από το χρώμα του κόμματος και τον τόπο καταγωγής τους.
Είχαμε ένα όνειρο. Ότι λίγες μέρες πριν το 2020, είκοσι χρόνια ήδη στην τρίτη χιλιετία, ο τόπος θα διακυβερνάτο όχι σαν ένα μικρομάγαζο αλλά ως ένα κράτος. Θα είχαμε για οδηγούς ανθρώπους που θα τους ζηλεύαμε. Για τη μέχρι τώρα πορεία τους, το πνεύμα τους, τη δράση τους… Θα θέλαμε να ψηλώσουμε για να τους φτάσουμε. Αντ’ αυτού ευχόμαστε: «Όχι άλλη αλλαγή, μπορεί να γίνουν χειρότερα τα πράγματα». Μπορούν όμως; Κάθε φορά πιστεύουμε πως δεν υπάρχουν χειρότερα, αλλά όλο και διαψευδόμαστε.
Αυτή τη φορά ο Πρόεδρος δεν κράτησε ούτε τα προσχήματα. Αν και λίγο πριν τις εκλογές ανακάλυψε πως «και οι γυναίκες σκέφτονται», εν τέλει το μεγαλύτερο προσόν δεν είναι να σκέφτεται κάποιος. Ως προσόν μπορεί και να μη μετρά καθόλου. Βασιλική Αναστασιάδου και Ιωάννα Παναγιώτου εκπλήρωσαν τον καθήκον τους, όταν ζητούμενο ήταν το «άρωμα γυναίκας», όπως λένε τα δημοσιογραφικά κλισέ. Πλέον, ως οι πιο αδύναμοι κρίκοι –δεν φτάνει που ήταν γυναίκες, δεν ήταν καν του κόμματος– κρίθηκαν οι πλέον αναλώσιμες. Η μια πριν προλάβει να αποδείξει και πολλά πράγματα. Σε αντίθεση με τον Κώστα Χαμπιαούρη που μπορεί να μην τα κατάφερε στο υπουργείο Παιδείας, αλλά ένα τελεφερίκ στο Τρόοδος σίγουρα μπορεί να το κάνει. Κι αν όχι αυτό, τα σχέδια στο Πέρα Πεδί μπορεί να τα επιβλέψει. Η δε Κλέλια Βασιλείου, αφού ξεδίπλωσε τις γεωλογικές της γνώσεις αποδεικνύοντας πως γνωρίζει ποια είναι η διαφορά του λατομείου από το μεταλλείο και μας το έμαθε και εμάς, όταν το ζητούμενο ήταν κάποιες νεκρές γυναίκες, χρίστηκε επίτροπος Περιβάλλοντος. Έτσι κι αλλιώς, για ποιο περιβάλλον μιλάμε; Αυτό που ο νέος υπουργός Εσωτερικών Νίκος Νουρής ήθελε να δώσει στους ντιβέλοπερ προτείνοντας –ως βουλευτής– κατάργηση ρυακιών, αργακιών, μονοπατιών κι ό,τι άλλου συνόρευε με τις ιδιοκτησίες τους; Ή το άλλο που προωθούσε ο νέος υπουργός Μεταφορών Γιάννης Καρούσος, με γέφυρες για ερωτευμένους, πλατείες αστέρων και χρυσούς αγγέλους; Μην τρομάζετε, για το αρχαιολογικό μουσείο, που είναι υπό την ευθύνη του, έγιναν τα σχέδια. Δεν χωράει ο χρυσός άγγελος.
Αλλά αν νομίζετε ότι τα είδατε όλα, μην ξεχνάτε ότι θα χρειαστούμε και Γενικό Εισαγγελέα σύντομα. Τα καλύτερα έπονται. Δεν θα επαναληφθούν τα ίδια λάθη με μη αναγνωρισμένης κομματικής πειθαρχίας άτομα.
