Όλα τα βλέμματα στο Βερολίνο, φωνάζουν οι μονότονοι τίτλοι. Που με βρίσκουν σε μια προβοκατόρικα ανατρεπτική διάθεση, αδυνατώντας όχι απλώς να συγκινηθώ, αλλά ούτε καν να ενδιαφερθώ, όπως επιτάσσει άλλωστε και το επάγγελμά μου. Καλύπτοντας επί τόσα χρόνια το λεγόμενο «Κυπριακό Πρόβλημα», νομίζω πως έχω περάσει από όλες τις φάσεις της ψυχολογικής αξιολόγησης, και πλέον αισθάνομαι πως βρίσκομαι στη φάση της ανοσίας. Καταλαβαίνω δε πολύ καλά, αυτό που χρόνια λέγεται στους δημοσιογραφικούς κύκλους της Αθήνας, ότι «το Κυπριακό δεν πουλάει». Μόνο που δεν λέγεται μόνο σε τέτοιους κύκλους. Έχω τσακωθεί με άπειρο κόσμο, υποστηρίζοντας ότι είναι ντροπή να το αφήνουμε να ξεφτίσει, αλλά πλέον αναθεωρώ. Η αίσθηση που υπάρχει στην Ελλάδα, και που διαπερνάει όλο το πολιτικό και κοινωνικό φάσμα, δεν συμπλέει απολύτως με την κυριαρχούσα άποψη στην Κύπρο ότι το πρόβλημα δεν λύνεται αποκλειστικά εξαιτίας της Άγκυρας. Και δεν δέχομαι ότι οι φορείς αυτής της άποψης, δεν νοιάζονται ή δεν έχουν ιδέα για το Κυπριακό.
Στη στήλη της περασμένης Κυριακής, μεταξύ άλλων «απομειναριών της εβδομάδας», έγραψα αυτό: «Στην Αγγλία προπορεύεται στις δημοσκοπήσεις ο Μπόρις Τζόνσον, και μάλλον αυτός θα είναι Πρωθυπουργός την 13η Δεκεμβρίου. Ο αντίπαλός του Τζέρεμι Κόρμπιν, όχι μόνο δεν πείθει τους τρίτους, δηλαδή τους πιο συντηρητικούς και εναντίον του Brexit ψηφοφόρους, αλλά ούτε καν τους δικούς του, του Εργατικού Κόμματος. Κατά τη διάρκεια ενός ντιμπέιτ που είχαν οι δυο τους αυτήν την εβδομάδα στο Μάντσεστερ, το πιο ενδιαφέρον στιγμιότυπο της βραδιάς ήταν το πηγαίο γέλιο των θεατών κάθε φορά που ο Τζόνσον κι ο Κόρμπιν έλεγαν κάτι εξωφρενικό!»
» Και σχολίασα: «Μάς έβαλαν ωραία ιδέα οι Άγγλοι θεατές».
Χθες, διάβασα ότι το BBC ζήτησε δημόσια συγγνώμη, διότι στο μεσημβρινό Δελτίο Ειδήσεων του περασμένου Σαββάτου, έκανε μοντάζ στο υλικό από δικό του πρόγραμμα μάλιστα, το Question Time, κόβοντας ακριβώς αυτήν την αντίδραση του κοινού – δηλαδή τα γέλια μετά από κάποια πράγματι ανόητη απάντηση του Πρωθυπουργού Μπόρις Τζόνσον. «Το κάναμε για να εξοικονομήσουμε χρόνο στο πολύ σφιχτό χρονικά μεσημβρινό μας δελτίο», είπε το BBC, «αλλά όπως και να έχει ήταν ένα λάθος κρίσης, για το οποίο και ζητάμε συγγνώμη». 
Τώρα, ας μεταφερθούμε σε μιαν άλλη, φανταστική χώρα, και ας υποθέσουμε ότι έγινε το ίδιο πράγμα. Ο Πρωθυπουργός ή ο Πρόεδρος, ή και Πρόεδρος οποιουδήποτε κοινοβουλευτικού κόμματος, στα πλαίσια μιας σοβαρής και ζωντανής πολιτικής εκπομπής, να εκστόμιζε μια ανοησία πολλών μεγατόνων, που να έκανε το κοινό να ξεσπάσει αυθόρμητα σε γέλια. Είμαι σχεδόν βέβαιος ότι σε αυτήν την φανταστική χώρα, αν όχι το θιγόμενο πρόσωπο, τουλάχιστον το πάντα υπερευαίσθητο επικοινωνιακό επιτελείο του, θα έπαιρνε τηλέφωνο κάποιον άνθρωπο της επιρροής του στο κρατικό Μέσο Ενημέρωσης και σε χρόνο dt το γέλιο του κόσμου θα κοβόταν. 
» Και είμαι επίσης σχεδόν βέβαιος, πως αν συνέβαινε αυτό και ακολουθούσαν αντιδράσεις από την κοινή γνώμη και από Μέσα Ενημέρωσης, αποκλείεται ο κρατικός οργανισμός ή το κρατικό ίδρυμα να είχε τα κότσια να βγει δημόσια και να πει «συγγνώμη, κάναμε λάθος, έπρεπε να αφήσουμε τα γέλια του κόσμου διότι και αυτά αποτελούσαν μέρος της είδησης».
Σαν σήμερα, 26 Νοεμβρίου 1909, γεννήθηκε στην Σλατίνα της Ρουμανίας ο Ευγένιος Ιονέσκο (Θαν. 28/3/1994), Γαλλορουμάνος θεατρικός συγγραφέας, εισηγητής του Θεάτρου του Παραλόγου. Άμεσα συνυφασμένου με το Κυπριακό. 
Και, μιας και ακόμα υπάρχουν άνθρωποι στην Κύπρο που εναντιώνονται στη θέσπιση της Κάρτας Φιλάθλου (που είναι κάτι σαν να αντιδρά κάποιος στο να υπάρχει έλεγχος επιβατών στα αεροδρόμια), ας πάμε 14 χρόνια πίσω, για να θυμηθούμε ότι σαν σήμερα, το 2005 ένας αστυνομικός πέθανε από ανακοπή καρδιάς όταν δέχτηκε χτύπημα από πέτρα, κατά τη διάρκεια επεισοδίων που σημειώθηκαν πριν και μετά τον αγώνα της ΑΕ Λεμεσού με τον ΑΠΟΕΛ (τελικό αποτέλεσμα 1-1) στο Τσίρειο Στάδιο για το Παγκύπριο Πρωτάθλημα. Τραυματίστηκαν άλλοι 16 αστυνομικοί και 11 πολίτες. Όσοι πραγματικοί φίλαθλοι ήσαν εκεί, είπαν τότε πως ήταν ευτύχημα που σκοτώθηκε μόνο ένας άνθρωπος!