Ο Πρόεδρος της Κύπρου επικεντρώθηκε σε μια υπερπροσπάθεια σε εξέλιξη προς εξεύρεση αποδεκτής λύσης στο Κυπριακό, αλλά παρατηρώντας το εσωτερικό κομματικό πεδίο, καταλήγουμε σε μια θλιβερή διαπίστωση. Η μανία ορισμένων κομματαρχών είναι τέτοια για να «αποδομήσουν» τον Πρόεδρο στο κομματικό τους ακροατήριο, παραγνωρίζοντας ότι αυτό πλήττει την Κύπρο. Χαρακτηριστικά, δεν υπήρξε ξένος αξιωματούχος στην ΕΕ ή αλλού, που να αμφισβητεί τις προθέσεις του Πρόεδρου της Κύπρου. Οι μόνες φωνές αμφισβήτησης είναι από αριστεροδέξιους κομματάρχες στην Κύπρο και από δημοσιογράφους, περιλαμβανομένου του κρατικού ραδιοφώνου!
Πάντως, ένα πρόσφατο συμβάν αποκαλύπτει πόσο κρύβονται κάποιοι κομματάρχες. Σε μια πρόσφατη «εσωτερική» διαβούλευση για συζήτηση για τα «51 χρόνια από την Τουρκική εισβολή και συνεχιζόμενη κατοχή», υπήρξε μια κομματική απαίτηση για αναφορά για «συμφωνημένο πλαίσιο προς επανέναρξη των συνομιλιών». Ούτε καν επιδίωξη για συνολική λύση, αλλά απλώς επανέναρξη διαπραγματεύσεων. Ούτε καν αναφορά σε λύση ευθυγραμμισμένη με τις «αξίες της ΕΕ και το κοινοτικό δίκαιο», την στιγμή που η ΕΕ των «27» με ομόφωνη απόφασή της έχει δεσμεύσει όλα τα κράτη-μέλη της να στηρίζουν «λύση ευθυγραμμισμένη με τις αξίες της ΕΕ και το κοινοτικό δίκαιο/κεκτημένο.» Εν ολίγοις, κομματικές ηγεσίες στην Κύπρο ξεκινούν με προμετωπίδα τους έχοντας θέση στο Κυπριακό, σαφώς πιο κάτω από εκείνην που θέτει ως ελάχιστο η ΕΕ των 27. Το σημαντικό που κρύβεται αφορά τις λεγόμενες συγκλίσεις στις διαπραγματεύσεις για το Κυπριακό, όπου ο παράνομος χρήστης/σφετεριστής έχει τον πρώτο λόγο για Ελληνοκυπριακή περιουσία που θα τεθεί υπό τουρκοκυπριακή διοίκηση. Αυτή η «σύγκλιση» βρίσκεται σε κάθετη σύγκρουση με τον δεσμευτικό Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της ΕΕ που ισχύει για όλους τους πολίτες στην ΕΕ. Εξού και η παράκαμψη των θεμελιωδών δικαιωμάτων, εξού και η σιωπή επί του θέματος αν ερωτηθούν.
Είναι οι κομματάρχες μας, του ΑΚΕΛ που αναφέρονται σε «μασημένα λόγια» και να επικεντρωθούμε στα «εκκρεμούντα ζητήματα» και του ΔΗΣΥ για «ανάγκη σαφής πολιτικής βούλησης και προσήλωσης πάντα στο συμφωνημένο πλαίσιο», για «καθαρή κατεύθυνση, καθαρή βούληση» κ.ά. Αν ερωτηθούν όμως για την πιο πάνω «σύγκλιση», καθαρή απάντηση δεν θα δώσουν. Πάντως, με κομματική σταδιοδρομία από το Δημοτικό Σχολείο, γνωρίζουν ότι έτσι αποδυναμώνουν τον Πρόεδρο καθώς δίνει ύστατη μάχη για την Κύπρο. Κι είναι τραγικό, να παρουσιάζονται ως δήθεν ευρωπαϊστές εκείνοι που απαιτούν το «κεκτημένο των συγκλίσεων», αλλά όχι το ευρωπαϊκό κεκτημένο!
Οι δημόσιες δηλώσεις υπονόμευσης του Προέδρου, γίνονται καθώς η τουρκική πλευρά αναφέρεται στις «πραγματικότητες των δύο κρατών» και είναι ουσιαστικά η επικράτηση του κομματικού συμφέροντος εις βάρος της πατρίδας. Ωστόσο, δεδομένου ότι η Τουρκία βρίσκεται σε ένα πρωτοφανή νέο-οθωμανικό επεκτατισμό (Λιβύη, Συρία, Ιράκ, Ανατ. Μεσόγειο κ.ά.), είναι αφέλεια ότι με «δώρα» για ενδυνάμωση της Τουρκίας (ρόλο στην Ευρωάμυνα, εμπόριο μέσω Τελωνειακής Ένωσης κ.ά.), θα μας λυπηθεί ο Φιντάν κι ο Ερντογάν! Δεν συνετίζουμε ένα επεκτατιστή και καταχτητή, ενδυναμώνοντας τον. Αυτό δεν είναι ορθολογισμός, αλλά συνταγή συντριβής. Και στο τέλος ενός προδιαγραμμένου ναυαγίου, για τους κομματάρχες μας θα φταίει ο Πρόεδρος Χριστοδουλίδης και όσοι προειδοποιούσαμε.
*Ευρωβουλευτής ΔΗΚΟ – S&D
