Συνολικά €250 εκατ. διεκδικεί από την Κυπριακή Δημοκρατία η εταιρεία που διαχειρίζεται τα αεροδρόμια (HERMES) λόγω απωλειών στα έσοδα της, ένεκα της πανδημίας. Το αποκάλυψε χθες ενώπιον της Κοινοβουλευτικής Επιτροπής Ελέγχου ο υπουργός Μεταφορών Γιάννης Καρούσος. Η εταιρεία διεκδικεί άλλα €15 εκατ. θεωρώντας ότι (από δικό της λάθος) πλήρωσε στην κυβέρνηση περισσότερα από όσα της αναλογούσαν. Και επειδή τα δύο μέρη δεν συμφωνούν ως προς το ποιος οφείλει σε ποιον, ίσως τα δύο μέρη οδηγηθούν σε διαιτησία. Πάντως, το υπουργείο Οικονομικών ζήτησε από τη Βουλή να αποδεσμεύσει €191.238 για παροχή συμβουλευτικών υπηρεσιών ώστε να αποτιμηθεί η αξία της επέκτασης της σύμβασης (που ζητά η εταιρεία) καθώς και για αποτίμηση των διεκδικήσεων της.
Στο πιο πάνω πακέτο, η εταιρεία έθεσε και θέμα επέκτασης της σύμβασης για άλλα πέντε χρόνια, ώστε να αποσβέσει επένδυση €150 εκατ. που όφειλε, όπως είπε ο υπουργός, να υλοποιήσει, χωρίς ωστόσο να το πράξει. Όπως εξήγησε ο υπουργός, η επένδυση που αφορά τη Β Φάση της σύμβασης, περιελήφθη σε σχετικό όρο. Εξήγησε δε, πως η υλοποίηση της Β Φάσης που αφορά στην εξυπηρέτηση των ταξιδιωτών επιβάλλεται να υλοποιηθεί λαμβανομένου υπόψη ότι ο αριθμός του επιβατών από 6.000.000 που ήταν όταν εφαρμόστηκε η σύμβαση, ανήλθε στα 11.000.000.
Ο κ. Καρούσος αναφέρθηκε στα πιο πάνω κατόπιν όσων ανέφερε ο Γενικός Ελεγκτής Οδυσσέας Μιχαηλίδης αναπτύσσοντας τα ευρήματα της έκθεσης του για το υπουργείο Μεταφορών. Ο Οδυσσέας Μιχαηλίδης καυτηρίασε και τη στάση της κυβέρνησης στον χειρισμό των συγκεκριμένων θεμάτων.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: Αύξηση 277% στην επιβατική κίνηση κατέγραψαν τα αεροδρόμια
Σχολιάζοντας όρο που περιελήφθη στο συμβόλαιο για αποζημίωση της διαχειρίστριας εταιρείας όταν επηρεάζονται τα έσοδα της από τη λειτουργία του παράνομου αεροδρομίου της Τύμπου, ο υπουργός Μεταφορών, παρατήρησε: Κληρονομήσαμε ένα θέμα που αφορά αποζημίωση για την Τύμπου. Δεν έπρεπε καν να περιληφθεί τέτοιος όρος στη σύμβαση, αλλά υπάρχει. Ο Γενικός Ελεγκτής χαρακτήρισε περίεργο τον σχετικό όρο και πρόσθεσε πως έπρεπε να συνυπολογιστεί και το γεγονός ότι μετά το άνοιγμα των οδοφραγμάτων τα αεροδρόμια της Κυπριακής Δημοκρατίας χρησιμοποιούνται και από Τουρκοκύπριους, αλλά και από τουρίστες οι οποίοι επιλέγουν το αεροδρόμιο της Λάρνακας για να αφιχθούν νόμιμα στην Κύπρο και στη συνέχεια, δυστυχώς, καταλήγουν στα κατεχόμενα για τα διακοπές τους. Τα συγκεκριμένα έσοδα δεν ελήφθησαν υπόψη, είπε ο Γενικός Ελεγκτής.
Όσον αφορά τη διεκδίκηση €15 εκατ. από τη διαχειρίστρια εταιρεία, ο Γενικός Ελεγκτής ανέφερε, πως ακόμη και δίκιο να έχει, το χρονικό διάστημα που μπορούσε να διεκδικήσει τα χρήματα, εξέπνευσε.
Εξάλλου, έκανε αναφορά και στις συμβάσεις με τους λεωφορειούχους, υποδεικνύοντας πως συνολικά (για τη δεκαετή περίοδο της σύμβασης) απαιτούσαν €1 δισ. και τελικά θα πάρουν περίπου €650 εκατ. Περαιτέρω καυτηρίασε το γεγονός, πως ενώ η Ελεγκτική Υπηρεσία ζητούσε να προκηρυχθούν εγκαίρως οι προσφορές που αφορούσαν την νέα (τρέχουσα) σύμβαση, παρατηρήθηκε καθυστέρηση με αποτέλεσμα στην Πάφο να μην κατακυρωθεί προσφορά. Όπως εξήγησε, το υπουργείο Μεταφορών. Ανέθεσε τα δρομολόγια στην εταιρεία λεωφορείων της Αμμοχώστου, η οποία διόρισε ως υπεργολάβο της την εταιρεία αστικών λεωφορείων της Πάφου.
Πάντως, τόσο ο γενικός διευθυντής του υπουργείου Γιάννης Νικολαΐδης όσον και ο υπουργός Μεταφορών, ανέφεραν πως δεν μπορούσε να μείνει η Πάφος χωρίς λεωφορεία Ιούλιο και Αύγουστο, δηλαδή σε μια τουριστική περίοδο, γι’ αυτό επελέγη η συγκεκριμένη προσωρινή λύση μέχρι να κατακυρωθεί η προσφορά.
Έντεκα μίλια, δώδεκα ώρες
Για το θέμα των προσφορών που αφορούν διάφορα έργα του δημοσίου ο Γενικός Ελεγκτής τάχθηκε υπέρ της μεθόδου μελέτη/σχεδιασμός/κατασκευή, θεωρώντας ότι αφενός οι διαδικασίες ολοκληρώνονται σε συντομότερο χρονικό διάστημα και αφετέρου, αυτός που κερδίζει την προσφορά δεν μπορεί να διεκδικήσει αποζημιώσεις για κακό σχεδιασμό και καθυστερήσεις, όπως συμβαίνει με τη συνήθη διαδικασία των προσφορών.
Έκανε επίσης αναφορά στο κτήριο της Βουλής των αντιπροσώπων το οποίο σχεδιάστηκε από το 1995, και όταν έφτασε η ώρα να υλοποιηθεί είχαν παρέλθει αρκετά χρόνια, οπόταν απαιτείτο αναθεώρηση των σχεδίων. Τελικά, ο αρχιτέκτονας πληρώθηκε για τις μελέτες του, αλλά το έργο τοποθετήθηκε στο ράφι, ενώ στη Δημοκρατία έμειναν τα έξοδα.
Πάντως, τόσο το Τμήμα Δημοσίων Έργων όσον και οι υπόλοιπες υπηρεσίες του υπουργείου, απέδωσαν στην υποστελέχωση πολλά από τα προβλήματα που δημιουργούνται.
