Με αφορμή το The Turning (και την επερχόμενη θεατρική «Γυναίκα με τα Μαύρα») ανατρέχουμε στις πιο τρομακτικές ιστορίες φαντασμάτων, που διηγήθηκε ποτέ η μεγάλη οθόνη.
 
 
THE UNINVITED (1944): Από τις πρώτες ταινίες με στοιχειωμένα σπίτια, αυτή η πρώιμη ανατριχίλα της Universal βάζει τον Ray Milland και την Ruth Hussey να βλέπουν το σπίτι των ονείρων τους να μετατρέπεται σε εφιάλτη εξαιτίας υπερφυσικών φαινομένων. Οι ανέμελες σκηνές στην ηλιόλουστη ύπαιθρο, εναλλάσσονται με τις ανήσυχες και γεμάτες φόβο νυχτερινές σ’ αυτή την «παραδοσιακή» ιστορία φαντασμάτων που εξακολουθεί να γοητεύει (και να τρομάζει ανώδυνα) σχεδόν 70 χρόνια μετά!
 
THE INNOCENTS (1961): Ελάχιστες ταινίες καταφέρνουν να «στοιχειώσουν» το μυαλό σου για πολύ καιρό μετά τη θέασή τους και αυτή η υποβλητική μεταφορά του κλασικού διηγήματος τρόμου The Turn of the Screw, του μετρ Henry James, είναι μία από αυτές. Η Deborah Kerr είναι η γκουβερνάντα που ανακαλύπτει πως τα δύο αξιολάτρευτα παιδιά που προσέχει, ίσως και να έχουν καταληφθεί από τα μοχθηρά πνεύματα του νεκρού επιστάτη και της ερωμένης του.  Χωρίς φανφάρες, φτηνά τεχνάσματα ή εύκολες απαντήσεις παρά μόνο με μουντή ατμόσφαιρα, κλιμακούμενη ένταση και παιχνίδια του μυαλού.
 
THE HAUNTING (1963): Ανάμεσα στο West Side Story και το The Sound of Music ο Robert Wise είπε να αφήσει κατά μέρος τα τραλαλί-τραλαλό και να πιάσει τα μπου, μεταφέροντας στην οθόνη το μυθιστόρημα ψαγμένου τρόμου της Shirley Jackson The Haunting of Hill House. Το αποτέλεσμα δεν ήταν ένα ακόμα generic φιλμ με στοιχειωμένο σπίτι αλλά ένα μακάβριο κομψοτέχνημα που ποντάρει στην ανησυχητική ατμόσφαιρα, την πολυπλοκότητα των χαρακτήρων και τον ψυχολογικό τρόμο. Εννοείται πως το ηλίθιο Twister-μέσα-σε-σπίτι remake του 1998, από τον Jan De Bont είναι για τ’ ανάθεμα.
 
KWAIDAN (1964): Περίπου τρεις δεκαετίες πριν η Δύση κατακλυστεί από μαυρομάλλικα γιαπωνέζικα φαντάσματα, εξαιτίας του Ringu αυτό το βραβευμένο στις Κάννες σπονδυλωτό φιλμ σκόρπισε ποιοτικές ανατριχίλες αφηγούμενο τέσσερις «ιστορίες φαντασμάτων» (αυτό ακριβώς σημαίνει και ο τίτλος) βγαλμένες από την ιαπωνική παράδοση. Αν και συγκαταλέγεται στο είδος της ταινίας τρόμου, το φιλμ του Masaki Kobayashi δεν καταφεύγει στον παραστατικό τρόμο αλλά επενδύει πολύ στην υποβόσκουσα ένταση και το εξπρεσιονιστικό στυλ του δημιουργού του για να χτίσει μία σχεδόν παραμυθένια ατμόσφαιρα.
 

 
THE SHINING (1980): Μπορεί οι Stephen King και Stanley Kubrick να σκοτώθηκαν επειδή ο τελευταίος πήρε το best seller του πρώτου και το έκανε αγνώριστο όμως, μεταξύ μας, δεν μπορώ να φανταστώ καλύτερη εκδοχή από αυτή τη δεξιοτεχνική άσκηση στον απόλυτο τρόμο. O Jack Nicholson (με μάτι που γυαλίζει) αναλαμβάνει επιστάτης στο κλειστό για το χειμώνα Overlook Hotel, μετακομίζει εκεί με γυναίκα (η ασθενική Shelley Duvall) και γιο και έρχονται αντιμέτωποι με το στοιχειωμένο παρελθόν του οικήματος. Υποδειγματική σκηνοθεσία, διαβολεμένες ερμηνείες, απανωτά σοκ και μία διαρκή αίσθηση ανασφάλειας που αποδεικνύεται απόλυτα δικαιολογημένη!
 
THE CHANGELING (1980): Ο George C. Scott είναι ένας συνθέτης που μετακομίζει σε έπαυλη με ιστορία στο Σιατλ και γρήγορα αντιλαμβάνεται πως δεν είναι μόνος στο τεράστιο σπίτι. Αν ψάχνετε για την απόλυτη βραδυφλεγή ιστορία φαντασμάτων, μην πάτε παραπέρα. Εδώ η ατμόσφαιρα χτίζεται με το πάσο της, ο τρόμος είναι περισσότερο υποδόριος και η κλιμάκωση στο φινάλε θα σας αφήσει παγωμένους. Από τις πιο υποτιμημένες ταινίες εκείνης της δεκαετίας…
 
THE SIXTH SENSE (1999): Ο ψυχίατρος Bruce Willis αναλαμβάνει την περίπτωση πιτσιρικά που «βλέπει νεκρούς ανθρώπους» σε ένα από τα πλέον αριστοτεχνικά δομημένα φιλμ τρόμου εκείνης (ή κάθε άλλης) δεκαετίας. Το ντεμπούτο του (υπερεκτιμημένου όπως αποδείχθηκε αργότερα) M. Night Shyamalan λειτουργεί περισσότερο ως ένα υπερφυσικό δράμα, όμως έξυπνη σκηνοθεσία και γράψιμο καταφέρνουν να κρατήσουν τα μυστικά του καλά κρυμμένα έως την αποκάλυψη του απροσδόκητου φινάλε.
 
THE OTHERS (2001): Στο πνεύμα του «The Innocents» το φιλμ του Alejandro Amenabar παίζει καθ’ όλη τη διάρκεια με τα νεύρα και τις αισθήσεις σου . Η Nicole Kidman ζει ήσυχα με τα δύο φωτοφοβικά παιδιά της σε μια απομονωμένη gothic έπαυλη μαζί με μια χούφτα αλλόκοτους υπηρέτες, ώσπου αρχίζουν οι ψίθυροι, οι θόρυβοι και οι «εμφανίσεις». Κι εδώ οι τόνοι είναι χαμηλοί και το κλίμα γέρνει προς υπερφυσικό δράμα όμως όταν θυμάται ότι είναι πρωτίστως ταινία τρόμου, του δίνει και καταλαβαίνει με σκηνές, που εγγυημένα θα σε κάνουν να πεταχτείς σαν ελατήριο.

 

 
A TALE OF TWO SISTERS (2003): Αν είδατε πρώτα το αμερικανικό remake (με τίτλο «The Uninvited») μεγάλο λάθος! Αυτή η φαινομενικά απλή αλλά ultra-creepy ιστορία δύο αδελφών που έχουν να αντιμετωπίσουν μία διφορούμενη μητριά ήρθε από τη Νότιο Κορέα για να μας τρομάξει σε βαθμό κακουργήματος! Με πήρε και με σήκωσε όταν την πρωτοείδα, για τον λόγο ότι όταν καταλαβαίνεις πια τι παίζει είναι ήδη αργά – το αίμα έχει ήδη παγώσει στις φλέβες σου! Δεν θα πω περισσότερα για να μη χαλάσω τις (πολλές) εκπλήξεις, σας προκαλώ όμως να μην ανατριχιάσετε σύγκορμοι με τη σκηνή κάτω από το ντουλάπι…
 
THE WOMAN IN BLACK (2012): Το βιβλίο της Susan Hill πάνω στην οποία βασίστηκε το θεατρικό, η (κορυφαία) τηλεταινία του 1989 και αυτή, η πρώτη μετά-Harry Potter πρωταγωνιστική δουλειά του Daniel Radcliffe, έχει μπει στο πάνθεον των κλασικών ιστοριών φαντασμάτων. Νεαρός δικηγόρος καταφθάνει σε μικρό, απομονωμένο, χωριό προκειμένου να τακτοποιήσει τις υποθέσεις ενός πελάτη του και αρχίζει να βλέπει παντού τη φιγούρα μιας μυστηριώδους μαυροντυμένης γυναίκας. O Radcliffe δίχασε το κοινό (θεωρείται πολύ μικρός και baby face για το ρόλο), όμως ο σκηνοθέτης James Watkins κάνει καλή δουλειά στο να συνδυάζει υποβλητική, στοιχειωμένη, ατμόσφαιρα με μακάβρια πλάνα και καλοκουρδισμένα σοκ.
 
THE HAUNTING OF HILL HOUSE (Netflix, 2018): Μην κάνετε το λάθος να απορρίψετε αυτό το «This is Us με Φαντάσματα» ως ακόμα μία σειρά του είδους με μπαμπούλες, εύκολα μπου και φθηνά τρομακτικά τεχνάσματα – αν το κάνετε θα χάσετε ίσως το πιο καλογυρισμένο, ουσιώδες, πολυεπίπεδο, μακάβρια υπέροχο και αληθινά ανατριχιαστικό δράμα της χρυσής εποχής της Peak TV. Βασισμένη στο ομώνυμο κλασικό μυθιστόρημα της Shirley Jackson, η σειρά του Mike Flanagan είναι πάνω απ’ όλα μια σπαρακτική ιστορία για τους οικογενειακούς δεσμούς, τη διαχείριση της απώλειας και τα φαντάσματα που κουβαλάμε όλοι μέσα μας. Δεν θυμάμαι πάντως άλλη σειρά όπου ανατριχιάζεις ταυτόχρονα από φόβο και συγκίνηση – στην ίδια σκηνή!

 
 
 

ΣΤΙΣ ΑΙΘΟΥΣΕΣ
 
The Turning
 
Βασισμένο στο κλασικό μυθιστόρημα «Το Στρίψιμο της Βίδας» του Henry James,  το φιλμ της Floria Sigismondi μάς πηγαίνει σε ένα μυστηριώδες κτήμα στην εξοχή της περιοχής Μέιν, όπου η Κέιτ (Mackenzie Davis ) – που μόλις έχει ξεκινήσει να δουλεύει ως νταντά – πρέπει να φροντίσει δύο ψυχικά διαταραγμένα ορφανά, τη Φλόρα (Brooklynn Prince) και τον Μάιλς (Finn Wolfhard). Σύντομα όμως ανακαλύπτει ότι το μέρος αλλά και τα παιδιά κρύβουν σκοτεινά μυστικά και τα πράγματα μπορεί να μην είναι όπως δείχνουν.

Φιλgood, τεύχος 99.