The dark knight rises

Η εμφάνιση του Μπέιν, ενός τρομοκράτη που σπέρνει το χάος στην Γκόθαμ Σίτι, αναγκάζει τον αποσυρμένο εδώ και χρόνια από τη δράση Μπάτμαν να αναλάβει γι’ ακόμη μία φορά δράση. Φαίνεται πως ο πήχης με το “The Dark Knight” τέθηκε τόσο ψηλά που στάθηκε αδύνατο ακόμα και για τον Κρίστοφερ Νόλαν να τον ξεπεράσει. Αυτό που θα μπορούσε να είναι η καλύτερη superhero ταινία όλων των εποχών (γιατί αυτό θα είναι όποια καταφέρει να περάσει το προηγούμενο φιλμ) και ένα εκρηκτικό φινάλε σε μια κλασική -πλέον- τριλογία καταλήγει ένα μάλλον φλύαρο και άνισο φιλμ που πατάει σε δύο βάρκες (του σκοτεινού ψυχοδράματος και της εύπεπτης δράσης) χωρίς να πετυχαίνει ισορροπία. Διαθέτει φυσικά πολλά καλά στοιχεία όμως ο Μπέιν του Τομ Χάρντι με την κουραστική ακατάληπτη ομιλία του τραβάει το χαλί κάτω από τα πόδια του συνόλου, Βέβαια ακόμα και με τις αδυναμίες του παραμένει ένα από τα καλύτερα φιλμ της DC – με μεγάλη διαφορά. Μ.Ν.