Ο Ερσίν Τατάρ προσπαθεί επί καθημερινής βάσεως, με δηλώσεις και συνεντεύξεις σε τουρκικά ή τουρκοκυπριακά μέσα, να περάσει το μήνυμα ότι στο κατεχόμενο κομμάτι της Κύπρου υπάρχει ένας «ξεχωριστός λαός» και ένα «ξεχωριστό τουρκοκυπριακό κράτος». Αυτό, όμως, που πραγματικά συμβαίνει καθημερινά στο κατεχόμενο βόρειο τμήμα του νησιού η επιβεβαίωση του απόλυτου ελέγχου που ασκεί η Τουρκία. 

Η Άγκυρα εργάζεται, μέσα από την πρόκληση πολιτικού χάους, να επιτύχει την απόλυτη κυριαρχία μέσα στην τουρκοκυπριακή κοινότητα, μετατρέποντας στα κατεχόμενα μια ακόμα «τουρκική επαρχία». Χρησιμοποιεί το «πολιτικό σύστημα» των κατεχομένων για να επιβάλλεται με κάθε τρόπο. Εδώ και καιρό η τουρκική κυβέρνηση αποφάσισε πως θα πρέπει να αλλάξει το σύστημα «διακυβέρνησης» των κατεχομένων προκειμένου να γίνει όπως και στην Τουρκία «προεδρικό». 

Ο στόχος της διόλου τυχαίος. Διαφοροποιώντας το υφιστάμενο σύστημα και μετατρέποντας το σε «προεδρικό» γνωρίζει – όπως φαίνεται και από τη δική της περίπτωση – θα ηγείται των κατεχομένων ένας «πρόεδρος» ο οποίος θα έχει τη δική του «κυβέρνηση». Σε πιο απλή γλώσσα, ο εκάστοτε ηγέτης των Τουρκοκυπρίων που θα επιλέγεται από την Άγκυρα θα είναι απόλυτα ελεγχόμενος από την τουρκική κυβέρνηση θα υπακούει στις εντολές της. 

Πως το επιτυγχάνει αυτό; Οδηγώντας την παρούσα «πολιτική κατάσταση» σε ένα χάος ώστε να μπορέσει να περάσει η αλλαγή που επιδιώκει εδώ και καιρό και μετατροπή του συστήματος από «κοινοβουλευτικό» σε «προεδρικό». Στα κατεχόμενα είχαν εφαρμόσει το συγκεκριμένο σύστημα «διακυβέρνησης» αντιγράφοντας το αντίστοιχο σύστημα που υπήρχε στην Τουρκία, επιχειρώντας να διαφοροποιηθούν από το σύστημα διακυβέρνησης που υπάρχει στην Κυπριακή Δημοκρατία από το 1960.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:

Η αλλαγή που επέφερε στην Τουρκία ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν προκειμένου να ασκεί ο ίδιος τον απόλυτο έλεγχο στη χώρα θεωρήθηκε ως ευκαιρία προκειμένου να εφαρμοστεί κάτι ανάλογο και στα κατεχόμενα. Οι οπαδοί της αλλαγής αυτής στα κατεχόμενα φαίνεται πως μέχρι στιγμής δεν καταφέρνουν να διασφαλίσουν την απόλυτη πλειοψηφία που χρειάζεται για να επιτευχθεί ο στόχος τους. 

Και όταν κάτι δεν αλλάζει μέσα από δημοκρατικά θέσμια τότε μπορεί ο στόχος να επιτευχθεί ανορθόδοξα με την πρόκληση χάους. Κάτι που ξεκίνησε εδώ και καιρό να εφαρμόζει η Τουρκία μέσα από τις παρεμβάσεις της και την πρόκληση πολιτικού χάους στα κατεχόμενα. Γιατί πίσω από την αδυναμία σύστασης «κυβέρνησης συνεργασίας» φαίνεται να υπάρχει ένας άλλος στόχος που είναι η δημιουργία ενός «προεδρικού συστήματος». 

>>ΑΝΤΕΞΕ ΜΟΛΙΣ ΠΕΝΤΕ ΜΕΡΕΣ: Ο Φαΐζ Σουτζούογλου βρέθηκε στη θέση του «πρωθυπουργού» χωρίς ποτέ όμως να καταφέρει να λειτουργήσει πραγματικά μια «κυβέρνηση» στα κατεχόμενα. Ήταν από την αρχή εμφανές ότι εάν δεν λειτουργούσε σύμφωνα με τις εντολές και τις υποδείξεις της Άγκυρας δεν θα μπορούσε να σταθεί στη θέση του. Και φαίνεται πως δεν θέλησε να το πιστέψει. Αλλά το βίωσε στην πράξη λίγες ημέρες μετά τις τελευταίες «εκλογές» στα κατεχόμενα. Η κίνηση του να μην τοποθετήσει τον Ταχσίν Ερτουγρούλογλου στη θέση του «υπουργού εξωτερικών» εξόργισε την Άγκυρα. Εξανάγκασε τον Σουτζούογλου να προχωρήσει σε αλλαγή προσώπων ώστε ο Ερτουγρούλογλου να επιστρέψει στη θέση του στο «υπουργείο εξωτερικών». 

Ακολούθησαν κι άλλες αλλαγές, που έδειχναν πως άλλος ήταν ο στόχος της Τουρκίας. Ο τελευταίος σχηματισμός που παρουσίασε ο Σουτζούογλου άντεξε μόλις πέντε ημέρες και πριν καταφέρει να επικυρωθεί μέσα από την «βουλή» του κατοχικού καθεστώτος. Για την εξέλιξη αυτή είχαν κινηθεί το Δημοκρατικό κόμμα και το Κόμμα Αναγέννηση (των εποίκων) απαιτώντας από τον Σουτζούογλου να υπογράψουν ένα σύμφωνο 100 ημερών προκειμένου να διαφανεί εάν μπορούν να συνυπάρξουν ως «κυβέρνηση». Κάτι που ο ίδιος απέρριψε και τα πράγματα οδηγήθηκαν εκ νέου ενώπιον του Ερσίν Τατάρ προκειμένου να δώσει εντολή σε άλλο πρόσωπο για να σχηματίσει «κυβέρνηση» αφού ο Φαΐζ Σουτζούογλου, ξεκάθαρα πλέον δεν είναι αρεστός στην τουρκική κυβέρνηση. 

>> ΔΕΙΧΝΟΥΝ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΑΓΚΥΡΑ: Στα κατεχόμενα όλοι – είτε το παραδέχονται είτε όχι – αντιλαμβάνονται πως όλη αυτή η αναταραχή οφείλεται στις παρεμβάσεις της Τουρκίας. Ο Τουφάν Ερχουρμάν, ηγέτης του αριστερού Ρεπουμπλικανικού Τουρκικού Κόμματος φρόντισε προσφάτως, με μια δόση χαιρεκακίας να υπενθυμίσει στον Φαΐζ Σουτζούογλου (πηγή Κίπρις/ΓΤΠ) πως πριν από τις «εκλογές» ήταν ο ίδιος που γύριζε τα χωριά και έλεγε ότι η Τουρκία δεν θέλει το ΡΤΚ. 

Σε μια από τις δηλώσεις του, ο Ερχουρμάν ανέφερε: «Εκείνοι που το έκαναν αυτό ήταν εκείνοι που ήξεραν την παρέμβαση στο δικό τους συνέδριο και την παρέμβαση στις προεδρικές εκλογές. Στο σημείο που ήρθαμε τώρα επαναλήφθηκε η διαδικασία της παρέμβασης. Η παρέμβαση πραγματοποιήθηκε ανοικτά. Τόσο ανοικτά που ο υπουργός εξωτερικών Ταχσίν Ερτουγρούλογλου είπε απευθυνόμενος στον πρόεδρο του UBP Φαϊζ Σουτζούογλου ότι ‘η Τουρκία δεν θέλει να δουλέψει μαζί σου’. Αυτό γράφτηκε στον Τύπο και κανείς μέχρι τώρα δεν το διέψευσε. Επομένως καταγράφηκε επισήμως η παρέμβαση».

Ο πρόεδρος του Κόμματος του Λαού, Κουτρέτ Όζερσαϊ (ο οποίος επίσης έπαιξε ένα διάστημα με την εύνοια της Άγκυρας) είπε ότι φάνηκε ξεκάθαρα ότι παίζεται ένα παιχνίδι, ότι παράγει συνεχή αστάθεια ένα «κυβερνητικό μοντέλο» με επικεφαλής το Κόμμα Εθνικής Ενότητας που δεν έχουν τέλος οι εσωκομματικές του αντιπαραθέσεις και ότι πρέπει να συσταθεί μια «κυβέρνηση» ευρείας κοινωνικής συναίνεσης από όλα τα κόμματα που δεν θα έχει επικεφαλής το UBP και θα οδηγήσει την «χώρα» σε «πρόωρες εκλογές».  

Ο «βουλευτής» του ΡΤΚ, Ντεβρίμ Μπαρτσίν, έριξε το γάντι σε όσους μιλούν για παρεμβάσεις της Άγκυρας. Σύμφωνα με την Αβρούπα (πηγή ΓΤΠ) ο Μπαρτσίν απάντησε κα μέλη του Κόμματος Εθνικής Ενότητας που είχαν απευθύνει έκκληση για κοινό αγώνα κατά των παρεμβάσεων του Κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης, της Τουρκίας, στην πολιτική ζωή των Τουρκοκυπρίων. «Πολύ καλά! Είστε έτοιμοι όπως εμείς να μοιραστείτε με τον λαό ενώπιον του Τύπου την παρέμβαση της Τουρκίας και της κυβέρνησης του ΑΚΡ στην Τουρκία και τις παρεμβάσεις του για να σχηματίσουμε την κυβέρνηση ‘συναίνεσης’ που λέτε;».

Βεβαίως υπάρχουν κι εκείνοι, όπως ο πρώην ηγέτης των Τουρκοκυπρίων, Ντερβίς Έρογλου, που διαμηνύουν μετά επιτάσεως σε καμιά περίπτωση δεν θα πρέπει να διασαλευτούν οι σχέσεις του κατοχικού καθεστώτος με την Τουρκία. Στέλνοντας εμμέσως το μήνυμα ότι θα πρέπει να αποδεχθούν τις όποιες εντολές και απαιτήσεις της Άγκυρας και να αφήσουν το ζήτημα να περάσει. 

Ο Έρογλου όπως και η πλειοψηφία εκείνων που πέρασαν από τις θέσεις του «πρωθυπουργού» και του «προέδρου» στα κατεχόμενα, επί διακυβέρνησης ΑΚΡ στην Τουρκία βρέθηκαν εκεί με προσωπική επιλογή του Ερντογάν. Και έχουν κάθε λόγο να παραμένουν πιστοί στον ρόλο επικυριαρχίας που ασκεί η Τουρκία στο κατεχόμενο τμήμα της Κύπρου.

Και στο βάθος Ερτουγρούλογλου 

Ανεξαρτήτως ποια θα είναι η κατάληξη των επαφών του Ερσίν Τατάρ με τους αρχηγούς των πολιτικών κομμάτων φαίνεται πως στο τέλος οι Τουρκοκύπριοι θα οδηγηθούν και πάλι στις κάλπες. Οι τελευταίες «εκλογές» διεξήχθησαν στις 23 Ιανουαρίου 2022. Σχηματίστηκαν δύο «κυβερνήσεις» που άντεξαν, η πρώτη 59 ημέρες και η δεύτερη μόλις πέντε. Και αυτό φαίνεται πως δεν έχει να κάνει με την ασυνεννοησία των Τουρκοκύπριων πολιτικών. 

Η διεξαγωγή μιας νέας «εκλογικής διαδικασίας» στα κατεχόμενα είναι κάτι πολύ πιθανό και δεν μπορεί να αποκλειστεί. Από την ώρα που η όποια «κυβέρνηση» σχηματιστεί θα είναι στη βάση συνεργασίας και ανά πάσα στιγμή η μετακίνηση ενός ή δύο «βουλευτών» θα προκαλέσει ανατροπή. 

Πέραν όμως της τρέχουσας πολιτικής κατάστασης στα κατεχόμενα αυτό που όλοι αντιλαμβάνονται είναι η προτίμηση που έχει η Άγκυρα στο πρόσωπο του Ταχσίν Ερτουγρούλογλου. Τον επέβαλε ως «υπουργό εξωτερικών» και δείχνει να έχει καλύτερη επικοινωνία μαζί του. 

Το ερώτημα είναι εάν η Άγκυρα θέλει να δει τον Ερτουγρούλογλου ως «πρωθυπουργό» ή «πρόεδρο» με διευρυμένες εξουσίες. Αυτό το ερώτημα φαίνεται πως θα απαντηθεί σύντομα.