Για δεκαετίες η αντιπαράθεση Ελλάδας –Τουρκίας βρισκόταν ψηλά στην ημερήσια ατζέντα της ενημέρωσης στα ελληνικά αλλά όχι στα τουρκικά Μέσα Ενημέρωσης. Σήμερα, βλέπουμε να συμβαίνει και το ανάποδο με τα ελληνοτουρκικά να έχουν γίνει και στη γειτονική μας χώρα, πρώτο θέμα συζήτησης. Στα τηλεοπτικά κανάλια, στις εφημερίδες και στα κοινωνικά δίκτυα, παρουσιάζεται η εικόνα μιας χώρας – απειλή και που έχει βάλει την Τουρκία στο στόχαστρο. 

Πρόκειται, φυσικά για μια εικόνα εντελώς διαστρεμμένη από την πραγματικότητα. Αν κάποιος απειλεί και παραβιάζει διεθνείς συνθήκες και το διεθνές δίκαιο και θέλει να καταπατήσει τα κυριαρχικά δικαιώματα μιας άλλης χώρας, αυτή είναι η Τουρκία. Το τελευταίο διάστημα μόνιμη επωδός του Ταγίπ Ερντογάν και άλλων Τούρκων αξιωματούχων είναι ότι η «Ελλάδα δεν πρέπει να ξεχνά τη Σμύρνη» και ότι «η Άγκυρα μπορεί να εισβάλει ξαφνικά ένα βράδυ».

Το ζήτημα έχει δύο διαστάσεις. Σε πρώτο επίπεδο η κλιμάκωση της τουρκικής ρητορικής σχετίζεται εν μέρει με τις προεδρικές εκλογές του 2023. Ο Ταγίπ Ερντογάν με τις επιθέσεις του επιχειρεί να συσπειρώσει τους ψηφοφόρους ενόψει της εκλογικής αναμέτρησης, που σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις, κινδυνεύει να χάσει. Προσβλέπει ότι μέσα από την ένταση και την εξαναγκαστική διπλωματία θα καταφέρει να αποκομίσει πολιτικά οφέλη.

Σε δεύτερο επίπεδο αυτό δεν σημαίνει πως μετά τις εκλογές, όλα θα γίνουν μέλι γάλα, άλλωστε ποτέ δεν ήταν τέτοια η κατάσταση. Η Τουρκία μεθοδικά χτίζει μια αναθεωρητική ατζέντα που θέτει σε αμφισβήτηση ολόκληρο το status quo που έχει οριστεί μέσα από τη διεθνή διπλωματία και έχει καθοριστεί μέσα από διεθνείς συνθήκες. Οι στόχοι της είναι σαφείς και διαχρονικοί και δεν τους έχει εγκαταλείψει ποτέ. 

Επί της ουσίας, Λευκωσία και Αθήνα δεν πρέπει να εφησυχάζουν. Όπως πάντα η τουρκική προκλητικότητα σημαίνει την ανάγκη επαυξημένης επαγρύπνησης σε όλα τα επίπεδα. Η Τουρκία έχει δείξει πως δεν αφήνει τίποτα να πάει στην τύχη και πως μεθοδικά εργάζεται για να υλοποιήσει τους στόχους της.

Αν θα τα καταφέρει εις βάρος της Κύπρου και της Ελλάδας εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό και από τη στάση που οι ίδιες θα τηρήσουν. Οι δύο χώρες πρέπει να είναι προετοιμασμένες για όλα τα ενδεχόμενα. Και να μην ξεχνούν πως απέναντί τους έχουν ένα αυταρχικό και αδίστακτο καθεστώς που είναι έτοιμο για όλα και όχι μια δημοκρατική χώρα που ενώνουν κοινές αξίες.