Από παιδί η τύχη έριξε στα χέρια του τις βιογραφίες του Μαγγελάνου, του Κουκ, του Λίβινγκστον, του Μάρκο Πόλο και τα φανταστικά ταξίδια του Ιουλίου Βερν. Εργάστηκε ως καθηγητής Αγγλικών, Μηχανικός Αεροσκαφών και συνοδός σε ταξιδιωτικές ομάδες. Ταξίδεψε με παρέα ή μόνος σε περισσότερες από 60 χώρες και συνεχίζει. «Ο γύρος του κόσμου σε 80 ιστορίες» είναι το πρώτο του βιβλίο.

– Τι σας ώθησε να μοιραστείτε με το κοινό τις εμπειρίες από τα ταξίδια σας; Υπάρχουν ηθικοί αυτουργοί. Οι φίλοι μου: «Πολύ όμορφες είναι αυτές οι ιστορίες που μας διηγείσαι απ’ τα ταξίδια σου. Γιατί δεν γράφεις ένα βιβλίο;» Σκέφτηκα κι εγώ, όμορφο πράγμα να μοιράζεσαι. Ένα καλό μπαρ, μια ωραία συνταγή, έναν κοφτό δρόμο για το κέντρο, ένα καινούργιο τραγούδι, τη θέα απ’ το Κορκοβάδο στο Ρίο ντε Ζανέιρο, τα λόγια ενός Ινδιάνου στην Οαχάκα… 

– Τι αναζητάτε κάθε φορά που ξεκινάτε για ένα προορισμό; Καινούργια τοπία, ανθρώπους, έθιμα, συμπεριφορές, μυρωδιές, γεύσεις, μουσικές. Και μια ζωογόνα επανεξέταση της ζωής μου. Οι βολικά εγκατεστημένες αξίες, απόψεις, συνήθειές μας, εκεί μακριά χάνουν τη γείωσή τους, αιωρούνται, κι αν είμαστε έτοιμοι να το επιτρέψουμε, γίνονται δεκτικές σε διαφορετικές οπτικές και προβληματισμούς. Αίφνης, μια κοπέλα στην Κούβα σε ρωτάει: «Είναι αλήθεια πως στους τόπους σας εάν θέλεις να επισκεφτείς έναν φίλο σου πρέπει πρώτα να τηλεφωνήσεις;»

– Πήρατε ρίσκα κάποια στιγμή για να γνωρίσετε ένα τόπο; Ναι, αλλά όχι επί τούτου. Όταν απλώς δεν γίνεται αλλιώς προκειμένου τον γνωρίσεις πραγματικά. Μπορείς να πας απ’ την Λα Πας στο Κούσκο με μίας ώρας πτήση και να δεις από ψηλά την αγριάδα των Άνδεων. Ή μπορείς να τη νοιώσεις ταξιδεύοντας 8 ώρες με λεωφορείο. Ναι, απ’ αυτά που κάπου-κάπου πέφτουν στους γκρεμούς.

– Ποια είναι η διαφορά του τουρίστα από τον πραγματικό ταξιδιώτη; Ο ταξιδιώτης θα ιδρώσει, θα κοπιάσει να βρει τα κρυμμένα κάτω απ’ τη βολική επιφάνεια. Τα καλά και τα άσχημα. Τα αληθινά. Όσο μπορέσει θα προσπαθήσει να μπει στη θέση του ντόπιου, θα νοιώσει τις ισορροπίες τις σμιλεμένες από την Ιστορία  του ξένου τόπου και θα τις σεβαστεί. Ο τουρίστας θα πάρει ό,τι του προσφερθεί.  

– Ποιο είναι το πιο σημαντικό που ανακαλύψατε σ’ αυτές τις περιπλανήσεις; Νομίζω η ιστορική καταστροφή που προκάλεσε στον Τρίτο Κόσμο η αποικιοκρατία. Είναι συνταρακτική η αυτοψία της κατάτμησης των «νέων γαιών» σε χώρες-οικόπεδα άσχετα με την τοπική Ιστορία, τις κοινωνίες, την βιωσιμότητα. Πχ. Ρίξτε μια ματιά στον χάρτη της Αφρικής. Και στη συνέχεια η δουλεία, η άγρια εκμετάλλευση που συνεχίζεται και σήμερα δι’ αντιπροσώπων.

– Τα ταξίδια έχουν αλλάξει την κοσμοθεωρία σας για τη ζωή; Ναι, ποικιλοτρόπως. Κυρίως όσο αφορά τη σχέση καταναλωτισμού-ευτυχίας. Πχ. η εξής αντίθεση: μια παρέα νέων σε μια παμπ βορειοευρωπαικής χώρας, ποτά, ουσίες, άδεια βλέμματα, ολισθηρή φρενίτιδα. Και μια παρέα νέων στη Γκάνα, καθισμένοι στο χώμα, να μοιράζονται δυο κουτιά μπίρα, λαμπερά βλέμματα, να ξεκαρδίζονται στα γέλια σαν να έχουν όλο τον κόσμο δικό τους.  Ή ο σεβασμός των Ινδιάνων της Βενεζουέλας προς τη φύση. Εκεί για να κόψεις ένα δέντρο πρέπει να πάρεις την άδεια των γερόντων της φυλής. Και υποχρεούσαι να φυτέψεις ένα άλλο στη θέση του.

 

Ελεύθερα, 6.3.2022.