Η Αμμόχωστος δεν χάθηκε τον Ιούλιο του 2021, όταν ο αλαζόνας σουλτάνος είπε στον Τατάρ να ανακοινώσει τις παράνομες αποφάσεις του για την περίκλειστη πόλη.

Η Αμμόχωστος χάθηκε προδομένη τον Δεκαπενταύγουστο του 1974. Τότε που η χούντα των προδοτών του Έθνους με τους Κύπριους συνεργάτες της διενήργησε το πραξικόπημα και άφησε αφύλακτες τις ακτές και κενά πολυβολεία. Όταν αντί να οργανώσει την άμυνα, κυνηγούσε τον Μακάριο, επειδή η διάσωσή του κινδύνευε να ματαιώσει τα σχέδια και τις συμφωνίες της με την Τουρκία. Τώρα αποδείχτηκε ότι η Τουρκία κατέλαβε ένα τμήμα της Κύπρου με την ανοχή της χούντας, που δεν επέτρεπε στην Ε.Φ. να αναλάβει αμυντική δράση.

Απλώς η Τουρκία, όπως συνηθίζει πάντα, δεν τήρησε τη συμφωνία και κατέλαβε μεγαλύτερο τμήμα του εδάφους της Κ.Δ. Οι κάτοικοι της Αμμοχώστου την εγκαταλείψαμε προσωρινά το πρωί της 14ης Αυγούστου, όταν μας ξύπνησαν τα αεροπλάνα και τα κανόνια στη γραμμή της Μιας Μηλιάς, που έσπασε πριν ανατείλει ο ήλιος. Άλλωστε οι αεροπορικές επιδρομές ήταν πολύ νωπές στους κατοίκους της Αμμοχώστου και ο τρόμος των παιδιών ήταν το κίνητρο για να απομακρυνθούμε από την πόλη. Μαζί μας πήραμε μόνο παιδικές τροφές.

Ως το μεσημέρι πληροφορηθήκαμε ότι η γραμμή στη Μια Μηλιά είχε σπάσει και τα τουρκικά άρματα προχωρούσαν προς την Αμμόχωστο με τη μέγιστη ταχύτητά τους. Αμέσως το μυαλό μας έτρεξε στα τμήματα της Ε.Φ., που θα έμεναν εγκλωβισμένα στην Καρπασία. Ευτυχώς αργότερα πληροφορηθήκαμε, ότι ήδη είχαν μεταβεί σε χώρους διασποράς στην επαρχία Λάρνακας. Την Αμμόχωστο την είχαν εγκαταλείψει στο έλεος του εχθρού. Όταν ξημέρωσε ο μαύρος Δεκαπενταύγουστος του 1974, συνειδητοποιήσαμε την ταπεινωτική ήττα της Ε.Φ. Αναμέναμε όμως να επιστρέψουμε ταπεινωμένοι στα σπίτια μας στην Αμμόχωστο.

Ως το βράδυ όμως οι πληροφορίες που έφταναν ήταν πολύ ανησυχητικές. Κινδύνευε η Δερύνεια και το Παραλίμνι. Έτσι αργά το βράδυ για ασφάλεια ξεκινήσαμε για τις βάσεις τις Δεκέλειας και για χωριά συγγενών μας. Το βράδυ της 16ης Αυγούστου ακούσαμε από το ΡΙΚ ανακοίνωση που καλούσε αστυνομικούς να παρουσιαστούν στην Τεχνική Σχολή Αμμοχώστου. Αναθαρρέψαμε, ότι η Αμμόχωστος έμεινε ελεύθερη. Ευτυχώς ήταν βράδυ και αναβάλαμε την επιστροφή μας. Κάποιοι που πίστεψαν την ανακοίνωση, πήραν τον δρόμο της επιστροφής. Τους ανέκοψαν όμως Τούρκοι στρατιώτες στην περιοχή Πέρτζιενας, μετά την Κάτω Δερύνεια και τους εκτέλεσαν. Αργότερα είδαμε και φωτογραφίες του στυγερού εγκλήματος.

Οι Τούρκοι είχαν περικυκλώσει την Αμμόχωστο, προχωρώντας από την περιοχή της αγγλικής βάσης Αγίου Νικολάου και έφτασαν μέχρι την Κάτω Δερύνεια και τον Άγιο Μέμνονα. Ευτυχώς ο αστυνομικός σταθμός Δερύνειας βρισκόταν στην άκρη της Δερύνειας στην αρχή του ανηφορικού δρόμου προς το χωριό. (Δίπλα στο οδόφραγμα). Εκεί παρέμειναν μερικοί αστυνομικοί και Κύπριοι αξιωματικοί και στρατιώτες της Ε.Φ. Ρίχτηκαν μερικοί πυροβολισμοί και οι Τούρκοι σταμάτησαν. Έτσι γλύτωσε η Δερύνεια και το Παραλίμνι, που τα είχαν ήδη εγκαταλείψει οι κάτοικοί τους. Η επιστροφή των κατοίκων έγινε σταδιακά, μέχρι τέλος του Σεπτέμβρη. Όμως η Αμμόχωστος παρέμεινε σκλάβα, ακατοίκητη και έρημη για πολύ καιρό. Ήταν το τελευταίο δώρο της χούντας προς την Τουρκία. Και η Τουρκία άρπαξε την Αμμόχωστο, που της πρόσφερε η χούντα. Οι υπερασπιστές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και του διεθνούς και ευρωπαϊκού δικαίου ανέχονται και θωπεύουν τον σουλτάνο. Και η έκφραση των ανησυχιών της Ε.Ε. για την Αμμόχωστο δεν τον σταματά. Οι Τούρκοι επιμένουν σε μια απαίτηση. Να του αναγνωρίσουμε κυριαρχική ισότητα και ιδιοκτησία στο κατεχόμενο μέρος της Κύπρου και να αποδεχτούμε κατάργηση της Κ.Δ.

Όταν μετατρέψουμε την Κύπρο σε προτεκτοράτο της Τουρκίας, πιθανόν να μας επιτρέψει να εγκατασταθούμε σε ένα μικρό τμήμα της περίκλειστης και ακατοίκητης Αμμοχώστου. Και τότε οι διεθνείς αμύντορες του διεθνούς δικαίου και η Ε.Ε. θα μας χειροκροτήσουν που βρήκαμε λύση. Θα απαλλαγούν έτσι από το άγχος να υπερασπίζονται το διεθνές δίκαιο και να μένουν άπρακτοι, όταν η Τουρκία το παραβιάζει. Όταν βρεθεί η λύση που θέλει η Τουρκία, τότε όλες οι πειρατικές, έκνομες και παράνομες ενέργειές της θα γίνουν νόμιμες ενέργειες. Δεν θα υπάρχει Κ.Δ. για να την καταγγέλλει και ο Ελληνισμός της Κύπρου θα αναζητά μάταια κηδεμόνα και υποστηρικτή. Η Αμμόχωστος χάθηκε από το 1974. Και τα λεγόμενα περί επιστροφής της πόλης και χαμένων ευκαιριών είναι απλά παραμύθια. Οι Τούρκοι μπορεί να επιστρέψουν ένα τμήμα της περίκλειστης και ακατοίκητης πόλης, μόνο αν τους παραδώσουμε την Κ.Δ. και αν τους αναγνωρίσουμε την κυριαρχική ισότητα και τη ιδιοκτησία του κατεχόμενου τμήματος της Κύπρου. Ελπίζω κι αυτή η τουρκική μεθόδευση να αποδειχτεί ακόμα μια χαμένη ευκαιρία για τους Τούρκους. Εμείς πρέπει να συνεχίσουμε μια μακροχρόνια αντίσταση.