Η κατηφόρα που έχει πάρει το εθνικό μας θέμα παράλληλα με την «σκιά» των σκανδάλων η οποία εμπλέκει ένα εξαθλιωμένο συνονθύλευμα πολιτευτών, ντιβέλοπερς, μεγαλοδικηγόρων, μεγαλοεπιχειρηματιών, λογιστών, κλεπταποδόχων και άλλων ελαφροχέρηδων ριφιφήδων… μου δίνει το δικαίωμα να παρομοιάσω την πολιτική σκηνή του τόπου μας με το «Θέατρο Σκιών» του… Καραγκιόζη!

Του συμπαθέστατου αυτού ξυπόλυτου «ήρωα»  ο οποίος εκπροσωπούσε τον φτωχό και εξαθλιωμένο Έλληνα κατά την διάρκεια της Τουρκοκρατίας, κι ο οποίος με περίσσιο θράσος τόλμησε να σηκώσει δικό του μπαϊράκι ενάντια στους αφεντάδες της Οθωμανικής αυτοκρατορίας!

Και επειδή ο υπέροχος αυτός λαϊκός ήρωας λείπει από το «Θέατρο Σκιών» επιτρέψετε μου την σκυτάλη από τον καραγκιόζη – ποιητική αδεία – να την πάρει ο «γέρο-κοτζιάκαρος» Σταύρος Σιδεράς…

Τώρα ο λόγος που ο γκρινιάρης Σταύρος Σιδεράς αποφάσισε να σηκώσει δικό του μπαϊράκι και να τα βάλει με την «Άρχουσα Τάξη», είναι ακριβώς γιατί Τουρκοκρατία έχουμε και σήμερα. Και εκεί που μονιασμένοι έπρεπε να πετροβολούμε τον οχτρό, βαλθήκαμε ο ένας να θέλει να βγάλει τα μάτια του άλλου.

Μάταια, αιώνες τώρα, προσπαθούμε να απεγκλωβιστούμε από την κατάρα της Εκάβης που στην θρηνωδία της επάνω κακοχρόνισε τους Αχαιούς αλαλάζοντας… «Μονοιασμένους ποτέ να μην σας βρει ο Ήλιος!»

Αυτό ακριβώς συμβαίνει και στην αλυσόδετη Κύπρο του σήμερα. Όπου κι αν στρέψω το βλέμμα μου αυτό που αντικρύζω είναι ρήγματα και διχόνοια. Από την μια ακούω τις φωνές δουλοπάροικων ραγιάδων οι οποίοι ανεντρόπιαστα φωνάζουν «Τσοβόλα δωσ’ τα όλα». Κι από την άλλη ακούω την αδύναμη φωνή της Θέμιδας, της θεάς της ηθικής τάξης, να ψιθυρίζει πως «τα σύνορα μας βρίσκονται στην Κερύνεια».

Το μεγαλύτερο δε δίλημμα που αντιμετωπίζω στο γκροτέσκο «θέατρο σκιών» όπου οι Μοίρες μου επέβαλαν να παίξω ρόλο κομπάρσου, είναι… ποια από όλες τις φωνές να ακούσω;

Την φωνή που μιλά για «ρεαλισμό»; Πως ηττηθήκαμε! Πως πρέπει να «σώσουμε ότι μπορούμε;» Να αποδεχτούμε τις «νέες πραγματικότητες» και να παραδώσουμε στην Τουρκία το «καντόνι» της «Βόρειας Κύπρου» που διεκδικεί;

Η μήπως οφείλω να ακούσω την φωνή του κύριου Άνδρου Κυπριανού, ο οποίος από το πρωί μέχρι το βράδυ ντελαλίζει σαν τον Χατζηαβάτη πως εμείς φταίμε που δεν λύθηκε το Κυπριακό ζήτημα. Δίνοντας άλλοθι στους καταχτητές! Κι επιμένοντας πως… «ο μόνος τρόπος να αναχαιτιστεί η Τουρκία είναι να καταφέρουμε να την πείσουμε μέσα από έμπρακτες ενέργειες κ.λπ. κ.λπ., για να γίνει η Τουρκία μέρος των συζητήσεων για την αξιοποίηση του φυσικού πλούτου που υπάρχει στη λεκάνη της Ανατολικής Μεσογείου…;»

Τι ακριβώς εννοείται κύριε Κυπριανού ρωτάει ο περιπατών ο εν τη σκοτία γέρο-γκρινιάρης Σταύρος Σιδεράς; Ποιες επιπλέον «έμπρακτες ενέργειες» πρέπει να κάνουμε δηλαδή;

Στο Γκραν Μοντανά δώσαμε στους Τούρκους όλα όσα μας ζήτησαν! Στο μόνο σημείο στο οποίο δεν ενδώσαμε (ευτυχώς) ήταν στην επίμονη διεκδίκηση της Τουρκίας να έχει μονομερή επεμβατικά δικαιώματα και στην απαίτηση της να διατηρήσει στρατεύματα στην Κύπρο. Μια μικρή λεπτομέρεια η οποία σας «διαφεύγει» κύριε Κυπριανού κι η οποία σας επιτρέπει να πιπιλάτε το ίδιο ρεφρέν…

Over and over again!

Πως ο Αναστασιάδης ευθύνεται για την αποτυχία της τελευταίας προσπάθειας επίλυσης του Κυπριακού ζητήματος στο Γκραν Μοντανά.

Βέβαια, αντιπολίτευση κάνετε! Έχετε και εσείς την «ποιητική άδεια» να μας παραμυθιάζεται. Όλους εμάς, τα αθώα αμνοερίφια που τρέχουμε να σας ψηφίζουμε, αραδιάζοντας μας ένα σωρό ψέματα! Ανεξάρτητα αν με την εμμονή σας αυτή βοηθάτε το προπαγανδιστικό μανιφέστο της Τουρκίας και σπέρνετε την διχόνοια στο εσωτερικό μέτωπο…

Και μην νομίσει κανείς πως ο γέρο-κοτζιάκαρος επικροτεί την στρατηγική του προέδρου της Κυπριακής δημοκρατίας. Γιατί αν ο πρόεδρος είχε λίγο τσαγανό, δεν θα αποδεχόταν να πάει σε συνομιλίες με την Κυπριακή Δημοκρατία και την Ευρωπαϊκή Ένωση «εκλιπούσες» επειδή το ζήτησαν η Τουρκία, η Μεγάλη Βρετανία και ο κολαούζος γιέσμαν του κύριου Ερντογάν, κύριος Ερσίν Τατάρ!

Κατά την ταπεινή πάντοτε εκτίμηση του γέρο-γκρινιάρη Σιδερά ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας όφειλε, σε μια περίοδο όπου τα Τούρκικα πειρατικά πλοία αλωνίζουν στις Κυπριακές θάλασσες, σε μια περίοδο όπου ο νέο-σουλτάνος οργανώνει πομπώδεις φιέστες και κάνει πικνίκ στην κατεχόμενη Αμμόχωστο με cheerleader την μονταζιέρα του τον κύριο Ερσίν Τατάρ… και σε μια περίοδο όπου οι Τούρκοι απερίφραστα επιμένουν σε λύση δύο κρατών, η δική μας πλευρά, ντόμπρα κι ανεπισκότιστα όφειλε να αντιπαραθέσει τα δικά μας αιτήματα. Αιτήματα τα οποία όσο εξωπραγματικά και σουρεαλιστικά κι αν ακούγονται στα αφτιά ορισμένων, σε αντίθεση με τις Τουρκικές απαιτήσεις οι οποίες βασίζονται στο «Might is Right» και στο Οθωμανικό δίκαιο, οι δικές μας θέσεις βασίζονται στα ψηφίσματα των Ηνωμένων Εθνών!

Αποχώρηση των ξένων στρατευμάτων από την Κύπρο, παράδοση της κατεχόμενης Αμμοχώστου στα Ηνωμένα έθνη, αποχώρηση όλων των εποίκων κ.λπ. Η στην χειρότερη περίπτωση να τονίσουμε στον κύριο Γκουτέρες πως είμαστε πρόθυμοι να παρακαθήσουμε σε νέες συνομιλίες με την προϋπόθεση πως αυτές θα συνεχιστούν από το σημείο όπου μείναμε στο Γκραν Μοντανά. Τίποτα λιγότερο, τίποτα περισσότερο. Και να αφήσουμε των Γενικό Γραμματέα των Η.Ε. να βγάλει αυτός τα κάστανα από την φωτιά…

Τι κερδίζει ο Πρόεδρος μας που κάθε φορά που μας σφυρίζουν από τα Ηνωμένα Έθνη τρέχουμε στις συνομιλίες… «σαν τον Βέγγο;» Χωρίς όρους και απαιτήσεις;

«…σαν να μην γνωρίζει που πηγαίνει. Δεν διαμαρτύρεται. Δεν αντιδρά… Δεν λέει τίποτα. Ακολουθεί άφωνος… ως πρόβατον επί σφαγήν»*

*Προφήτης Ησαΐας (νγ΄ [53] 7). 

Το μόνο που καταφέραμε όλα αυτά τα χρόνια είναι να αναβαθμίσουμε το status του Τουρκοκύπριου καϊμακάμη εξομοιώνοντας τον με τον Πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας. Η αν προτιμάτε υποβαθμίζοντας τον Πρόεδρο μας σε… μουχτάρη!

Κι οι «φωνές» συνεχίζονται…

Μήπως ο γέρο-γκρινιάρης Σιδεράς οφείλει να ακούσει τις δακρύβρεχτες φωνές του κύριου Αβέρωφ ο οποίος με ιδιαίτερα κοντόθωρη αντίληψη, μετά την συνάντηση που είχε με τον συμβουλάτορα του, κύριο Stephen Lillie, προσπάθησε να μας πείσει πως μας εξυπηρετεί να δώσουμε την «ισότητα» που μας ζητούν οι Τούρκοι γιατί θα πάρουμε ορισμένα από τα εδάφη μας πίσω; Πως θα πάνε αυτοί «έσσω» τους και εμείς «έσσω» μας!

Ποιο «έσσω» τους κύριε Αβέρωφ μου; Ποιο «έσσω» τους; «Έσσω» μας θα πάνε… Στα δικά μας σπίτια και στις δικές μας περιουσίες που μας έκλεψαν. Στην Κερύνεια μας… στην Μόρφου μας… στην Λάπηθο μας… στον Καραβά μας, στην Γιαλούσα μας, στον Απόστολο Ανδρέα μας, στην Ακανθού μας, στο Δίκωμο μας, στην Κυθραία, την Λεύκα, τα Ζώδια, το Λευκόνικο, τον Άγιο Σέργιο, την Λύση, την Κοντέα, τον Μαραθόβουνο, τα κάστρα του Άγιου Ιλαρίωνα του Βουφαβέντο και την Καντάρας. Στο Αββαείο του Μπέλλα Πάις και σε άλλα χίλια δυο ΔΙΚΑ ΜΑΣ ελληνικά χωριά θα πάνε! Στις εκκλησίες μας, στα μνημεία μας, στα αρχαία θέατρα μας… Και «εμείς» κύριε Αβέρωφ μου… τουλάχιστον ένας μεγάλος αριθμός Ελληνοκυπρίων, δεν θα πάνε «έσσω» τους αλλά θα επιστρέψουν στις «παράγκες» που τους «χάρισε» η προσφυγιά…

Αυτά και άλλα τέτοια ακαταλαβίστικα ξεστόμισε ο κύριος Αβέρωφ εξερχόμενος από το Βρετανικό Παλάτι. Κινέζικα όπως… Έχουμε πολλά να επωφεληθούμε γιατί αν δώσουμε στους Τούρκους την «ισότητα» που μας ζητούν… θα πέσουν πολλά δισεκατομμύρια στον τόπο – ως μάννα εξ ουρανού – με τα οποία θα ανοικοδομήσουμε την κατεχόμενη Αμμόχωστο!

Αν τα λόγια αυτά τα άκουγα από τον Χατζηαβάτη θα έλεγα… Εντάξει. Τι άλλο θα μπορούσε να περιμένει κανείς από τον δουλοπρεπή ντελάλη του Πασά; Το περίεργο όμως είναι πως τις δηλώσεις αυτές δεν τις έκανε ο Χατζηαβάτης. Η το τσιράκι του Σουλτάνου ο κύριος Ερσίν Τατάρ! Τις έκανε ο Πρόεδρος του μεγαλύτερου κόμματος της Κύπρου. Κόμμα το οποίο μέχρι πρόσφατα είχε σαν σύνθημα… «την πατρίδα ουκ ελάττω παραδώσω»!

Τελικά ο γέρο-γκρινιάρης «κοτζιάκαρος», μέσα στο αλαλούμ και το κομφούζιο που επικρατεί, αποφάσισε να συνεχίσει να ακούει την φωνή της θεάς Θέμιδας; Όπου η Ιχναία θεά του νόμου και της ηθικής τάξης επιμένει πως αποδεχτή είναι μόνο μια λύση η οποία θεμέλιο της θα έχει το θείο ΔΙΚΙΟ.

Μια λύση η οποία δεν θα στηρίζεται στο απαρτχάιντ η/και στον διαχωρισμό ενός λαού με βάση τα θρησκευτικά του πιστεύω. Αλλά θα εδράζεται σε δημοκρατικές αρχές και στο Διεθνές Δίκιο. Μια λύση η οποία θα εξασφαλίσει το δικαίωμα σε όλους τους Κύπριους… Ελληνοκύπριους, Τουρκοκύπριους, Αρμένιους και Μαρωνίτες να επιστρέψουν και πάλι στα πατρογονικά τους εδάφη. Όπου οι Κύπριοι Ευρωπαίοι πολίτες – και όχι οι ξενόφερτοι κουβαλητοί ισλαμιστές της μαντίλας – θα έχουν δικαίωμα να περιφέρονται ελεύθερα στην Κύπρο μας. Χωρίς ξένα στρατεύματα η/και ξένους Πασάδες οι οποίοι θα μας επιβάλουν τι πρέπει η δεν πρέπει να κάνουμε…

Έτσι, μετά την απόφαση του να ακολουθήσει τις συμβουλές της θεάς Θέμιδας, ο γέρο-γκρινιάρης Σιδεράς μόλις άκουσε τις φωνές των λούζερ πολιτευτών της «1 Κύπρος» να ρωτάνε «Αυτή την λύση θέλουμε;» Η απάντηση του ήταν…

ΝΑΙ!

Αυτή την λύση θέλουμε κύριοι, και ΟΧΙ την λύση που τόσο ανέμυαλα μας προτείνεται. Σε γιγαντοαφίσες και τηλεοπτικά σποτ πληρωμένα με ύποπτους «παράδες»…

Λούζερ πολιτευτές οι οποίοι διατυμπανίζουν πως μια (οποιαδήποτε) λύση είναι καλύτερη από την διατήρηση του σημερινού status quo; Χωρίς να αναφέρονται στο τεράστιο κόστος που θα έχει η yazi tura αυτή λύση… Μια «λύση» η οποία με μαθηματική ακρίβεια θα μετατρέψει την «εκλιπούσα» Κυπριακή δημοκρατία σε καθεστώς υποτέλειας και εξάρτησης από την «Οθωμανική Αυτοκρατορία» του νέο πασά Ταγίπ Ερντογάν.

Αυτά για την ώρα. Βαρέθηκα να γκρινιάζω από το πρωί μέχρι το βράδυ σαν τον «κοτζιάκαρο». Απ’ τα νεύρα μου με πιάσανε ταχυπαλμίες και τα stern που μου έχουν τοποθετήσει στις αρτηρίες εδώ και ώρα άρχισαν να χορεύουν στο ρυθμό του τραγουδιού «Twist & Shout»… Σας αφήνω για την ώρα. Πάω να βάλω την δεύτερη δόση του AstraZenecca… Μην αρπάξω κανένα κορωνοϊό και τρέχω στα νοσοκομεία πάλι…

Την αγάπη μου σε όλους,

Ο γέρο-γκρινιάρης «κοτζιάκαρος»…

 

Συγγραφέας, Συνθέτης, Παραγωγός & Σκηνοθέτης

Δημοσιογράφος, Πρόεδρος του συνδέσμου «Χάρισμα»

Μέλος της UNESCO τεχνών, λόγου και επιστημών Ελλάδος

Επίτιμος Καθηγητής