Η νέα διάταξη που προστέθηκε στον περί Ενοικιοστασίου Νόμο και ειδικά στην περίπτωση που ιδιοκτήτης αξιώνει την ανάκτηση της κατοχής ακινήτου όταν ο ενοικιαστής δεν καταβάλλει τα νομίμως οφειλόμενα ενοίκια, παρέχει στον ενοικιαστή το δικαίωμα να καταχωρήσει απάντηση σε αίτηση έξωσης, νοουμένου ότι θα αποδείξει ότι τα ενοίκια έχουν καταβληθεί. Σε αυτή την περίπτωση, ο γραμματέας του δικαστηρίου αποδέχεται ή απορρίπτει την καταχώρηση της απάντησης του ενοικιαστή και η απόφαση του τίθεται εντός τριών εργάσιμων ημερών ενώπιον του δικαστηρίου για τελεσίδικη έγκριση ή απόρριψη. Η απόφαση του δικαστηρίου δεν υπόκειται σε έφεση ούτε και μπορεί να αποτελέσει αντικείμενο αίτησης για την έκδοση εντάλματος certiorari, έστω και αν υπήρξε λανθασμένη ερμηνεία του νόμου από το δικαστήριο. Ο ιδιοκτήτης μπορεί να χρησιμοποιήσει τη θεραπεία που του παρέχουν οι Θεσμοί Περί Πολιτικής Δικονομίας, είτε η Δ.27 θ.2 είτε η Δ.48 θ.11 και να ζητήσει τη διαγραφή ή τον παραμερισμό της απάντησης του ενοικιαστή λόγω μη συμμόρφωσης του με το άρθρο 11(1)(α)(ιι) του περί Ενοικιοστασίου Νόμου 23/83. 

Ο ενοικιαστής μπορεί να καταχωρήσει απάντηση σε αίτηση του ιδιοκτήτη για ανάκτηση της κατοχής του μισθίου, λόγω μη πληρωμής νομίμως οφειλόμενων ενοικίων, η οποία μπορεί να γίνει αποδεκτή για καταχώρηση από το γραμματέα του δικαστηρίου εφόσον συνοδεύεται είτε από απόδειξη του λογιστηρίου του δικαστηρίου ότι έχει κατατεθεί στο δικαστήριο το αναφερόμενο στην αίτηση οφειλόμενο ποσό ως καθυστερημένα ενοίκια κατά την ημερομηνία καταχώρησης της είτε από απόδειξη είσπραξης του ενοικίου εκδοθείσα από τον ιδιοκτήτη ή αντιπρόσωπο του ή από απόδειξη κατάθεσης του ποσού σε χρηματοπιστωτικό ίδρυμα προς όφελος του ιδιοκτήτη ή αντιπροσώπου του. Η σχετική πρόνοια προστέθηκε ώστε να περιορίσει την κατάχρηση που παρατηρήθηκε από ενοικιαστές, οι οποίοι οφείλουν καθυστερημένα ενοίκια και σκόπιμα δεν πληρώνουν, εκμεταλλευόμενοι την καθυστέρηση στην εκδίκαση των υποθέσεων ενώπιον του δικαστηρίου. 

Ζήτημα τέθηκε ενώπιον του Ανωτάτου Δικαστηρίου σε αίτηση για άδεια έκδοσης εντάλματος certiorari αναφορικά με απόφαση που εξέδωσε το Δικαστήριο Ελέγχου Ενοικιάσεων δυνάμει του άρθρου 11(1)(α)(ιι). Συγκεκριμένα, το δικαστήριο αποδέχθηκε την καταχώρηση της απάντησης του ενοικιαστή στην αίτηση του ιδιοκτήτη για έξωση λόγω μη πληρωμής ενοικίων, χωρίς η απάντηση να συνοδεύεται με απόδειξη πληρωμής ολόκληρου του ποσού που αναφέρεται στην αίτηση ως το ποσό των οφειλόμενων καθυστερημένων ενοικίων. Ο ιδιοκτήτης διατεινόταν ότι το δικαστήριο εσφαλμένα αποδέχθηκε την καταχώρηση της απάντησης, αφού διαφάνηκε ότι ο ενοικιαστής πλήρωσε μόνο μέρος και όχι ολόκληρο το οφειλόμενο ποσό. Μάλιστα, στην απάντηση του ο ενοικιαστής δεν προώθησε ισχυρισμό για αποπληρωμή των οφειλόμενων καθυστερημένων ενοικίων. Η απάντηση συνοδευόταν μόνο με απόδειξη κατάθεσης σε χρηματοπιστωτικό ίδρυμα μέρους του οφειλόμενου ποσού κατά παράβαση του πιο πάνω άρθρου.

Το Ανώτατο Δικαστήριο, που επιλήφθηκε της αίτησης του ιδιοκτήτη, εξέδωσε απορριπτική απόφαση στην αίτηση 71/2021 ημερ.26.4.2021, αναφέροντας ότι ο ιδιοκτήτης προέβη σε αναφορά στις συνθήκες ενοικίασης, καθώς και στην παράλειψη πληρωμής των οφειλόμενων ενοικίων και σημείωσε ότι η προσβαλλόμενη απόφαση του δικαστηρίου δεν επισυνάφθηκε καθότι, σύμφωνα με την έρευνα του φακέλου, δεν υπάρχει γραπτό κείμενο αυτής, αλλά προκύπτει από το φάκελο στον οποίο υπάρχει καταχωρημένη η απάντηση. Ο ιδιοκτήτης υπέδειξε στο Δικαστήριο το γεγονός ότι δεν παρέχεται δικαίωμα έφεσης και ότι η μόνη θεραπεία που του προσφερόταν είναι η εμβέλεια του προνομιακού εντάλματος certiorari, που παρέχει τη δυνατότητα για άσκηση ελέγχου από ανώτερο προς κατώτερο δικαστήριο. Το Δικαστήριο, παραπέμποντας σε νομολογία, τόνισε ότι το certiorari παρέχεται κυρίως για να διασφαλίσει ότι το κατώτερο δικαστήριο λειτουργεί μέσα στα όρια της δικαιοδοσίας του και σύμφωνα με τους θεμελιώδεις κανόνες του Δικαίου. Σε σχέση με τη δικαιοδοσία, το κριτήριο είναι κατά πόσον η υπό αναθεώρηση διαταγή ήταν εντός των ορίων της δικαιοδοσίας του δικαστηρίου, το οποίο την εξέδωσε. Η απουσία αρμοδιότητας πρέπει να καταφαίνεται από το πρακτικό της διαδικασίας, σε σχέση δε με την παρανομία, αυτή να είναι έκδηλη.  

Το Δικαστήριο δεν πείστηκε ότι το κατώτερο δικαστήριο ενήργησε με κατάδηλη παρανομία. Ακόμη και εάν ερμήνευσε λανθασμένα το σχετικό άρθρο, αυτό δεν δύναται να ενεργοποιήσει την προνομιακή εξουσία του Ανωτάτου Δικαστηρίου για να παραχωρηθεί η σχετική άδεια. Υπέδειξε ότι οι Θεσμοί Πολιτικής Δικονομίας, είτε διά της Δ.27 θ.2 είτε της Δ.48 θ.11, είναι διαθέσιμοι στον ιδιοκτήτη ώστε να ζητήσει τη διαγραφή ή παραμερισμό της απάντησης ή άλλη θεραπεία και απέρριψε την αίτηση. 

* Δικηγόρος στη Λάρνακα