Λίγα λόγια από τον Αδάμο Κόμπο για τον Παναγιώτη Μαρνέρο, που έφυγε πριν από λίγες μέρες.
Με πολύ μεγάλη λύπη και ασήκωτο μαράζι, συγγενείς και πολυπληθείς φίλοι κηδεύσαμε πριν λίγες μέρες τον πολυαγαπημένο μας Παναγιώτη Μαρνέρο που απεβίωσε σε ηλικία των 60 ετών, μετά από πολύχρονη μάχη με τον καρκίνο. Ήταν ένας πραγματικός λεβέντης, στο πρόσωπο, στο σώμα, αλλά κυρίως στην ψυχή. Το πηγαίο του χαμόγελο σε σκλάβωνε, κερδίζοντάς σε αμέσως. Πολύ αγαπητός στους συγγενείς, στους αρκετούς του φίλους, αλλά ιδιαιτέρως στους συναδέλφους του πιλότους και άλλους υπαλλήλους των Κυπριακών Αερογραμμών, αλλά και αργότερα στην Cobalt. Ως κυβερνήτης αεροπλάνων και στις δύο εταιρείες επεδείκνυε μεγάλη επαγγελματικότητα, κερδίζοντας την εκτίμηση και τον θαυμασμό όλων. Αρκετοί επώνυμοι και ανώνυμοι ταξίδευαν μαζί του, γινόμενος πολύ γνωστός και αγαπητός. Υπήρξε μέλος του διοικητικού συμβουλίου του Απόλλωνα Λεμεσού, αγαπώντας πολύ την ομάδα του.
Η λεπτότητα, η τιμιότητα, η ευγένεια, η καλοσύνη και η ταπεινότητά του τον έκαναν να φαίνεται, αλλά και να είναι ένας πραγματικός αριστοκράτης. Όποιος του ζητούσε τη βοήθειά του δεν αρνιόταν ποτέ. Ένας σπουδαίος οικογενειάρχης που δεν είχε άλλη έγνοια εκτός από τη σύζυγό του Έλια και τα παιδιά του, Φοίβο και Πάμπο, που γεννήθηκαν από τον προηγούμενο γάμο του με τη Δώρα. Τα δύο παιδιά του ακολούθησαν τα αχνάρια του πατέρα τους και σπούδασαν και οι δύο πιλότοι στη Μεγάλη Βρετανία και εργάζονται τώρα ως κυβερνήτες σε ξένες αεροπορικές εταιρείες. Ο Παναγιώτης είναι γιος του Φοίβου και της Αίγλης Μαρνέρου. Γεννήθηκε στη Λεμεσό στις 8 Ιουνίου του 1959. Ανατράφηκαν μαζί με την αδελφή του Γεωργία σε μια πολύ ιδανική και ζεστή οικογένεια, με σωστή διαπαιδαγώγηση στα ελληνοχριστιανικά και δημοκρατικά ιδεώδη. Τελείωσε με άριστα το πρακτικό τμήμα του Λανιτείου Γυμνασίου το 1977. Κατατάγηκε σχεδόν αμέσως στην Εθνική Φρουρά και κατόπιν επιλογής τοποθετήθηκε στο Ναυτικό, που έδρευε τότε στο παλιό λιμάνι Λεμεσού. Κατόπιν εξετάσεων επιλέγηκε να μεταβεί στη Σχολή Εφέδρων Αξιωματικών για εκπαίδευση. Αφού τελείωσε, ονομάστηκε δόκιμος έφεδρος σημαιοφόρος και ακολούθως πήρε τον βαθμό του ανθυποπλοιάρχου.
Τελειώνοντας την υπηρεσία του στην Εθνική Φρουρά το 1979 και έχοντας ως πρότυπό του τον θείο του Αδάμο Μαρνέρο (κυβερνήτη της γνωστής τελευταίας προσγείωσης), πήγε στη Μεγάλη Βρετανία και κατόπιν εξετάσεων πέρασε στην Αεροναυτική Σχολή της Οξφόρδης. Τελείωσε τις σπουδές του μετά από φοίτηση 16 μηνών, επιστρέφοντας στην Κύπρο, όπου, μετά από εξετάσεις, γραπτές και προφορικές, στην Κύπρο, στη Μεγάλη Βρετανία, αλλά και στην Ελβετία, κατατάχθηκε δεύτερος μεταξύ οκτώ που επιλέγηκαν προκαταρκτικά, παίρνοντας μία από τις πέντε θέσεις που πρόσφεραν οι Κυπριακές Αερογραμμές ως βοηθός κυβερνήτης. Εργάστηκε γύρω στα πέντε χρόνια στη θέση αυτή και μετά από διάφορες εξετάσεις και μετεκπαιδεύσεις ονομάστηκε κυβερνήτης, συνεχίζοντας στη θέση αυτή μέχρι κάποια χρόνια προτού διαλυθούν οι Κυπριακές Αερογραμμές, κατέχοντας τη θέση του αρχικυβερνήτη και εκπαιδευτή των νέων πιλότων. Ας είναι ελαφρύ το χώμα που τον σκέπασε και αιωνία ας είναι η μνήμη του.
