Τι είδους «πολιτική ισότητα» εισηγούνται κάποιοι πολιτικοί μας να προσφέρουμε στους Τούρκους, διερωτάται ο Ανδρέας Πετρώνδας.

Τον Σεπτέμβριο του 2016 σε αρθρογραφία μας υποστηρίξαμε ότι η πολιτική ισότητα όπως την ερμηνεύει η Τουρκική πλευρά είναι αριθμητική. Με την πάροδο σχεδόν πέντε χρόνων, δυστυχώς, επιβεβαιώνεται πλήρως η δική μας ερμηνεία της πολιτικής ισότητας την οποία έχουμε προ πολλού αποδεχθεί.

Δημιουργείται εύλογα το ερώτημα τι είδους «πολιτική ισότητα» εισηγούνται κάποιοι πολιτικοί μας να προσφέρουμε στους Τούρκους για να πετύχουμε κατάργηση των εγγυήσεων, αποχώρηση των τουρκικών στρατευμάτων, επιστροφή εδαφών και άλλα. Αν πιστεύουμε πραγματικά ότι η προσφορά της πολιτικής ισότητας στους Τουρκοκυπρίους θα επιλύσει το πρόβλημα μας, ας ρωτήσουν τους Τούρκους τι προτείνουν ως αντάλλαγμα γι’ αυτή μας την προσφορά. Αυτά θα πρέπει να καταγραφούν στα πρακτικά των Ηνωμένων Εθνών.

Δυστυχώς, η κομματική μας ηγεσία αναφέρεται σε πολιτική ισότητα χωρίς να καθορίζεται επακριβώς τι εννοούμε, πώς και πού θα εφαρμόζεται στη λήψη αποφάσεων.

Αν η λεγόμενη αποτελεσματική συμμετοχή των Τουρκοκυπρίων στην Ομοσπονδιακή Κυβέρνηση θα καλύπτει όλες τις αρμοδιότητές της, τότε πρέπει να γνωρίζει ο κυπριακός λαός ότι αναφερόμαστε σε «βέτο». Αυτό θα σημαίνει ότι το νέο κράτος θα διακρίνει δυσλειτουργικότητα, η οποία, αργά ή γρήγορα, θα οδηγήσει σε αδιέξοδα και νέες περιπέτειες. Τούτο είναι αυτονόητο εφόσον η Τουρκία θα ελέγχει πλήρως τις αποφάσεις των Τουρκοκυπρίων. Αν με την αποτελεσματική συμμετοχή των Τουρκοκυπρίων εννοούμε το δικαίωμα «βέτο» στη λήψη αποφάσεων της Ομοσπόνδου Κυβέρνησης, δεν θα είναι έκπληξη αν η Τουρκία εγκαταλείψει τις εγγυήσεις, εφόσον θα έχει άλλο τρόπο να ελέγχει και να κηδεμονεύει την Κύπρο.

Ενόψει των πιο πάνω επιβάλλεται όπως η δική μας πλευρά καταγράψει λεπτομερώς όλες τις αρμοδιότητες της Ομόσπονδης Κυβέρνησης, έστω κι αν είναι για λόγους ευελιξίας περιορισμένες, για να διευκολύνεται η λήψη αποφάσεων.

Στη συνέχεια θα μπορούσε να υποδειχθούν κάποιες εξαιρέσεις σε ζωτικές αρμοδιότητες όπου θα απαιτείται θετική ψήφος από τουρκοκύπριο, (π.χ. Συμφωνίες ενέργειας, οικονομικές κ..τ.λ.). Με τον τρόπο αυτό θα διασφαλίζεται, αν όχι πλήρως, σε μεγάλο βαθμό η λειτουργικότητα του νέου κράτους.

Όσον αφορά τον μηχανισμό επίλυσης διαφορών θα πρέπει να συμμετέχουν τουλάχιστον πέντε μέχρι επτά ανεξάρτητοι δικαστές από τους οποίους ο ένας να είναι Ελληνοκύπριος και ένας Τουρκοκύπριος.