Τι λέτε μωρέ; Εδώ δεν εκδώσαμε διαβατήριο για να ακούσουμε τον Καζαντζίδη όσο ζούσε και θα βγάλουμε κορωνο-διαβατήριο για να πάμε στο περίπτερο να αγοράσουμε κουτσακοτήρια, κοινώς μανταλάκια; Τι να πω; Ο κατήφορος δεν έχει τέλος. Εντάξει, κατανοώ να εμβολιαστεί κάποιος για να ακούσει τις θεόπνευστες προφητείες του Μητροπολίτη Μόρφου Νεόφυτου ό,τι δηλαδή θα έρθει μια μέρα την οποία θα ακολουθήσει η νύχτα αλλά να εμβολιαστεί κάποιος για να ακούσει τον ΛΕΠΑ (Λευτέρης Πανταζής) πάει πολύ. Και επικαλούμαι τον Μόρφου Νεόφυτο, διότι είναι από τους λίγους ακέραιους ιεράρχες που απέμειναν. Και σοβαρολογώ. Διότι, αν σας έλεγα χωρίς να χρησιμοποιήσω ονόματα ότι ο Aρχιεπίσκοπος μιας χώρας (;) πήρε μίζα €300.000 για να μεσολαβήσει προκειμένου να εκδοθεί διαβατήριο στον πλέον καταζητούμενο επιχειρηματία στον κόσμο, θα λέγατε πως αν υπάρχει τέτοια χώρα, είναι μπανανία. Αν σας έλεγα επίσης, χωρίς ονόματα, πως ίσως ο επόμενος Aρχιεπίσκοπος μεσολάβησε ώστε να εκδοθεί διαβατήριο σε ιδιοκτήτη καζίνο στα κατεχόμενα, θα λέγατε πως μιλάμε για μαφία πλέον. Για να μην αναφερθούμε στον πρόεδρο της Βουλής της συγκεκριμένης χώρας, ο οποίος εμφανίζεται σε βίντεο να παραδίδει μαθήματα παράνομης έκδοσης διαβατηρίων. Ούτε στο (πρώην) δικηγορικό του Προέδρου της Δημοκρατίας (;). 

Κι όμως, όλοι ξέρουμε πως δυστυχώς όλα αυτά δεν εμπίπτουν στη σφαίρα της φαντασίας. Ναι ο Αρχιεπίσκοπος λέγεται Χρυσόστομος Β’ και έχει το θράσος να δηλώνει πως αν οι €300.000 που έλαβε ως μίζα για να ξεπλύνει τον κ. Τζο Λο ζητηθούν από την κυβέρνηση της Μαλαισίας (από όπου προέρχεται ο συγκεκριμένος «συμπατριώτης» μας, θα τα επιστρέψει. Και να μην κακοφαίνεται σε κάποιους όταν ο Μητροπολίτης, ο οποίος μεσολάβησε για να δοθεί διαβατήριο της Κυπριακής Δημοκρατίας σε ιδιοκτήτη όχι ενός χριστιανικού ομίλου μαθητών, αλλά ενός καζίνο είναι ο κατά τ’ άλλα πολύ θεοφοβούμενος Μητροπολίτης Λεμεσού Αθανάσιος. Και ο άνθρωπος (;) αυτός δεν διέθετε μόνο καζίνο στα κατεχόμενα  αλλά είχε και εμπλοκή σε υποθέσεις λαθρεμπορίου τσιγάρων. Και αυτό δεν το αποκάλυψε ένας αντίπαλος του για τον αρχιεπισκοπικό θρόνο αλλά ο υπουργός Οικονομικών της Κυπριακής Δημοκρατίας ενώπιον της Ερευνητικής Επιτροπής και όχι σε μια παρεούλα φίλων. Και ξαναδιαβάστε τι είπε ο υπουργός: 

«… με επίσημη επιστολή ο άνθρωπος, Μητροπολίτης Λεμεσού Αθανάσιος, έπιασε τζιαί τηλέφωνο, ρε παιδιά έχουμε δαμαί έναν άνθρωπο χρυσό τζιαί Άγιο, έκαμε τόσες εισφορές, εκατομμύρια, το ήθος και η εργατικότητά του ξέρω τον, η συναναστροφή μας. Μα γράφει σου ο Μητροπολίτης ότι έδωσε τόσες δωρεές, ότι έδωσε τόσα πράγματα, εντάξει έδωκα του μια επίσπευση του ανθρώπου, ύστερα έπρεπε να τον απορρίψω επειδή ήβραμε ότι είχε καζίνο στα κατεχόμενα, ότι ενεπλέκετουν το όνομα του σε ιστορίες που αφορούσαν τσιγάρα, λαθρεμπόριο, το ένα, το άλλο…». 

Από τη «συναναστροφή» σας; Εδώ ταιριάζει το «πες μου τους φίλους σου να σου πω ποιος είσαι». Και τον ξέρεις προσωπικά, δεν σε ξεγέλασε κάποιος άθεος θεομπαίχτης. Άσε που σε επιστολή του Μητροπολίτη αναφέρεται, πως «έχει διαπιστώσει την εντιμότητα, το ήθος και την εργατικότητα του». Ο Αρχιεπίσκοπος τσιμουδιά, αφού και αυτός τα ίδια και χειρότερα έκανε. Αλήθεια, για ηγεσία της Εκκλησίας μιλάμε; Αμφιβάλλω αν μετήλθε τέτοιες μεθόδους ακόμη και η ιταλική μαφία. 

ΒΑΣ ΒΑΣ 

 

 

Τα είπε χύμα ο Πρόεδρος 

Ο τόπος δεν πάει καλά και ένας λόγος είναι ότι επειδή μάς λείπει το χιούμορ παίρνουμε τα πάντα τοις μετρητοίς. Και να φέρω ένα απλό παράδειγμα. Αν είχαν χιούμορ θα όριζαν  τον βοηθό γενικό Εισαγγελέα να ερευνήσει πιθανά αδικήματα στα οποία δυνατόν να υπέπεσε ο Γενικός Εισαγγελέας στην έκδοση διαβατηρίων και αντιστρόφως. Αν είχαν χιούμορ, δικηγόρος τους θα οριζόταν το δικηγορικό γραφείο Νίκος Αναστασιάδης και ποινικός ανακριτής ο Κυριάκος Κούσιος. Εντάξει δικαστής ο Μύρων Νικολάτος, δεν χωράει συζήτηση. Αλλά κακώς αναφέρθηκα στο δικηγορικό γραφείο Νίκος Αναστασιάδης καθότι ο Πρόεδρος αυτή την περίοδο δίνει την μητέρα όλων των μαχών για να αποτρέψει την δημιουργία δύο κρατών την οποίαν φέρεται να αποδεχόταν ή και να συζητούσε. 

Πάντως, οφείλω να αναγνωρίσω, πως επιδεικνύοντας αρετήν και τόλμη, υπέδειξε αναφερόμενος στον Τουρκοκύπριο ηγέτη: «Δεν θέλω να εμπλακώ σε αντιπαραθέσεις , αλλά η υπομονή έχει τα όρια της». Και ευτυχώς που ο Πρόεδρος εξήντλησε και τα έσχατα όρια της υπομονής του, διαφορετικά δεν ξέρω κι εγώ τι θα συνέβαινε στην Ανατολική Μεσόγειο. Και διαφωνώ με όσους ισχυρίζονται πως όταν ο Πρόεδρος είπε όσα είπε νόμιζε πως απευθυνόταν σε δημοσιογράφους χωρίς να γράφουν τα μικρόφωνα, όπως την άλλη φορά που τους προειδοποίησε να μην τον ρωτήσουν για τον Αλ Τζαζίρα διότι θα τους πάρει ο δαίμονας. 

Βεβαίως, τα τραβούσε και ο οργανισμός του Τουρκοκύπριου ηγέτη Ερσίν Τατάρ,  ο οποίος προσεβλήθη όταν ο Πρόεδρος Αναστασιάδης αποκάλεσε του Τουρκοκύπριους, «συμπολίτες μας». Ο κ. Τατάρ, ο οποίος θέλει σώνει και καλά να αποκαλείται πρόεδρος ( λες και είναι ο Παπασταύρου) χαρακτήρισε «αναχρονιστική και απολυταρχική νοοτροπία» του Προέδρου. 

Μεταξύ μας, πάντα, ο Πρόεδρος έκανε το παλικάρι εκ του ασφαλούς διότι αφενός ο κ. Τατάρ βρισκόταν μακριά και αφετέρου ο Τατάρ δεν είναι Αρχιεπίσκοπος. Ο οποίος τα έψαλλε στην κυβέρνηση σε ήχο πλάγιο ύστερα από την απόφαση της να εφαρμόσει αυστηρά μέτρα την μεγάλη βδομάδα στις εκκλησίες. Ο Μακαριότατος είχε προειδοποιήσει: «Δεν θα υπακούσουμε και θα καλέσουμε τους πιστούς να προσέλθουν στους ναούς με αποστάσεις και φορώντας τις μάσκες. Η Κυβέρνηση πρέπει να αφήσει την Εκκλησία ήσυχη». 

Τελικά, η κυβέρνηση ανέκρουσε πρύμναν και άφησε ήσυχη την Εκκλησία. Και έζησαν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα. Διότι όταν είσαι συνεταίρος με κάποιον, είτε διαβατήρια πουλάτε είτε τρόμο στους πολίτες, δεν μπορείς να δρας από μόνος σου. Διότι με το να διορίζει η Εκκλησία μόνο τον υπουργό Παιδείας δεν το λες και πλήρη συνεταιρισμό. Κι εγώ αν ήμουν Αρχιεπίσκοπος θα αισθανόμουν προδομένος με τόσες θυσίες για το καλό της πατρίδας, του παγκαριού και των εκκλησιαστικών επιχειρήσεων. Διότι, η Εκκλησία δεν ζει με τις μικροεισφορές των €300.000 που θα δεήσει, αραιά και που, να συνεισφέρει κάποιος μουσουλμάνος αδελφός. Η Εκκλησία αποτελεί παράγοντα σταθερότητας της κυβέρνησης. Είναι η κυβέρνηση με ράσα. 

ΒΑΣ ΒΑΣ