Μεσάνυκτα 13ης προς 14η Μαρτίου του 1957 ήταν που ανέβηκε στην αγχόνη. Και σήμερα έχει μνημόσυνο ο Ευαγόρας Παλληκαρίδης. Και θα τον θυμηθούν πολλοί. Με «ανατριχιαστικές» αναφορές σε άρθρα και σχόλια, με συγκινητικές κάποιες και κάποιες άλλες δακρύβρεχτες αναρτήσεις στα ΜΚΔ.
Λόγω της πανδημίας, δεν θα έχει πανηγυρικές ομιλίες και τρισάγια. Είναι και προεκλογική περίοδος φέτος… Ο Ευαγόρας Παλληκαρίδης, ο Αυξεντίου, ο Μάτσης και τόσοι άλλοι, θα είναι πάντα ένα σύμβολο και ένας φάρος για ένα καλύτερο κόσμο. Διότι αυτό που τους ξεχωρίζει και τους καθιστά κάτι παραπάνω από τη στενή έννοια του όρου ήρωες, είναι η αυθεντικότητα που είχαν ως άνθρωποι. Υπέγραψαν με τις πράξεις τους, αυτά που πρέσβευαν με το λόγο τους. Σήμερα, ξεχειλίσαμε από ήρωες σε έναν ημικατεχόμενο τόπο…
Φ.Δ.
