Chain reaction

Δύο επιστήμονες καταδιώκονται από παρακρατικές οργανώσεις επειδή κατέχουν το κλειδί που σταθεροποιεί το υδρογόνο έτσι ώστε να χρησιμοποιηθεί άφοβα ως πηγή ενέργειας. Καλά ο Κιάνου Ριβς αλλά ο Μόργκαν Φρίμαν σε κακή ταινία; Κι όμως! Δεν ξέρω πως ξεγελάστηκε και υπέγραψε, αλλά ο Φρίμαν ξεχωρίζει σαν τη μύγα μες στο γάλα σ’ αυτή την καθ’ όλα προβλέψιμη και ρουτινιάρικη περιπέτεια που είναι πήχτρα στα κλισέ, τις κραυγαλέες απιθανότητες και τα προσβλητικά-για-τη-νοημοσύνη σεναριακά ευρήματα. Ο Ριβς ήταν δικαίως υποψήφιος για Χρυσό Βατόμουρο Χειρότερης Ανδρικής Ερμηνείας, ενώ σκηνοθετικά δεν μπορείς να πιστέψεις ότι ο ίδιος δημιουργός είχε κάνει νωρίτερα το The Fugitive! Για να λέμε και του στραβού το δίκιο, βλέπεται για την πλάκα του αλλά μετά ούτε που θα το θυμάστε (άσε που δεν θα θέλετε κιόλας). M.N.