Ο ερχομός του καλοκαιριού συνέπεσε ξανά με μία έξαρση των κρουσμάτων κορωνοϊού, λόγω νέων υποπαραλλαγών και επικίνδυνων μεταλλάξεων, αλλά και με μία αύξηση στον αριθμό των νοσηλευομένων, πυροδοτώντας εκ νέου εκκλήσεις για αυξημένη επαγρύπνηση και τήρηση των μέτρων ατομικής προστασίας, προκειμένου να αποτραπεί η περαιτέρω επιδείνωση της επιδημιολογικής εικόνας. Όχι μόνο στην Κύπρο, αλλά πανευρωπαϊκά.
Μας γέμισαν με φρούδες ελπίδες ότι τα εμβόλια θα είναι η σωτηρία μας και θα μας βγάλουν από την πανδημία. Και όχι μόνο δεν βγήκαμε από την πανδημία, αλλά πλέον τα εμβόλια θεωρούνται ξεπερασμένα, καθώς δεν καλύπτουν πολλές από τις νέες μεταλλάξεις που κυριάρχησαν, αφού ως γνωστόν τα εμβόλια που κυκλοφορούν δημιουργήθηκαν όταν την ανθρωπότητα απασχολούσε η αρχική παραλλαγή του κορωνοϊού. Πλέον, η αποτελεσματικότητά τους για τη νόσηση και τη μετάδοση του ιού αγγίζει το μηδέν αν και τα εμβόλια εμποδίζουν σημαντικά τη βαριά νόσηση.
Η πανδημία όμως εξακολουθεί να είναι εδώ και είναι γρήγορη, απρόβλεπτη, επικίνδυνη. Ο ιός μεταλλάσσεται όσο κυκλοφορεί και τα νέα στελέχη είναι πιο επιθετικά. Ο κορωνοϊός έχει γίνει πια κομμάτι της ζωής μας και δεν θα σταματήσει να μας εκπλήσσει, όμως κανείς δεν δείχνει να ενδιαφέρεται. Στις παραλίες, στα μπαρ, στα εστιατόρια και στα εμπορικά κέντρα γίνεται πια το αδιαχώρητο, αλλά ουδείς λαμβάνει τις ενδεδειγμένες προφυλάξεις, έστω αυτή την έρμη την κοινωνική αποστασιοποίηση. Όποιος φοράει μάσκα είναι πλέον δακτυλοδεικτούμενος. Κάτι σαν ούφο που ήρθε από άλλο πλανήτη. Γελάνε στις πλατείες με κανένα φοβικό ή με τους ηλικιωμένους που τρέμουν ακόμη για τη ζωή τους και φοράνε μάσκα.
Και το ερώτημα είναι τι θα γίνει από τον Σεπτέμβρη, αλλά και πώς θα περάσει ολόκληρο το καλοκαίρι με εκατοντάδες κρούσματα καθημερινά, με χιλιάδες τουρίστες να βρίσκονται στη χώρα μας και με μία ενδεχόμενη ισχυρή πίεση στο σύστημα Υγείας. Αντιλαμβάνομαι την ανάγκη του κόσμου να βγει, να διασκεδάσει, να πάει διακοπές, να κάνει τελοσπάντων ό,τι έκανε και προ πανδημίας. Όμως, ποιος θα φταίει αν το φθινόπωρο έχουμε ξανά πέντε νεκρούς την ημέρα; Ποιος θα φταίει αν το ΓεΣΥ βρεθεί και πάλι στο «κόκκινο»; Άραγε το κράτος πήρε μέτρα θωράκισης των νοσηλευτηρίων; Οι δύσμοιροι οι επιστήμονες προειδοποιούν, αλλά ποιος τους ακούει; Διότι αν δεν ακούσουμε μια νηφάλια φωνή να μας εξηγήσει τι συμβαίνει, αν δεν υπάρχει κάποιος να μας πει τι πρέπει να κάνουμε, τότε είναι βέβαιο ότι ο κορωνοϊός θα κάνει πάρτι στα σπίτια μας.
Μπορεί λοιπόν ο αριθμός των νέων περιστατικών λοίμωξης Covid-19 να μην αποτελεί, εδώ και καιρό, πρώτη είδηση, μπορεί ο αριθμός των νοσηλειών να παραμένει διαχειρίσιμος, μπορεί να έχουμε όλοι κουραστεί με αυτή την πρωτόγνωρη και παρατεταμένη υγειονομική κρίση, όμως η πανδημία είναι εδώ και παρουσιάζει μια σοβαρή επιδείνωση. Και κάποιοι συνάνθρωποί μας παραμένουν ευάλωτοι. Ας τους προστατεύσουμε φερόμενοι υπεύθυνα. Η αντιμετώπιση του κορωνοϊού είναι και σήμερα, όπως ήταν από την πρώτη ημέρα που κηρύχθηκε η πανδημία, θέμα συλλογικής και ατομικής ευθύνης. Για να αντιμετωπίσουμε τον κορωνοϊό πρέπει να μάθουμε να ζούμε μαζί του, αποφεύγοντάς τον και όχι αγνοώντας τον. Μπορούμε και χωρίς μέτρα ή περιορισμούς, αρκεί να προστατεύουμε σωστά και διαρκώς αυτούς που κινδυνεύουν. Τους ηλικιωμένους, τους σοβαρά ασθενείς, τους ανοσοκατασταλμένους. Αρκεί να προσέχουμε ο ένας τον άλλο!
