Την περασμένη Δευτέρα, μετά τη δημοσίευση από τον «Φ» των καταγγελιών του καθηγητή Ζάμπογλου για ρουσφέτι στον τομέα της Υγείας, κάποιοι έσπευσαν να μου πουν ότι «αναστατώσαμε τους πολίτες». Ωραία υποκρισία τους απαντώ, διότι δεν υπάρχει άνθρωπος στην Κύπρο που να μην χρησιμοποίησε ποτέ τον γνωστό του γνωστού, του κουμπάρου κλπ, προκειμένου να εξυπηρετηθεί για κάποια υπόθεση.
Για τον τομέα της Υγείας δεν το συζητώ. Εξάλλου, τα τελευταία χρόνια, είναι γνωστός σε όλους τους βουλευτές και τα κόμματα ο «μαγικός αριθμός». Τηλεφωνείς και το πρόβλημα του τάδε ασθενή/ψηφοφόρου λύνεται αυτομάτως. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε που ο κάτοχος του «μαγικού αριθμού» μόνο που δεν δέχεται υποκλίσεις με το που θα πατήσει το πόδι του στη Βουλή. Κάποιοι βουλευτές, μάλιστα, το έχουν παρακάμει με τους τεμενάδες και τα «γλειψίματα». Για αυτό, ας μην σπεύσει κάποιος να τα βάλει με τον πρόεδρο της Επιτροπής Υγείας της Βουλής που το παραδέχθηκε χθες δημόσια, διότι οι επιστολές καταγγελίες που έφθασαν πριν από αρκετούς μήνες στο Προεδρικό περιλάμβαναν συγκεκριμένα ονόματα βουλευτών κομμάτων της Αντιπολίτευσης. Άσχετο ότι δεν ασχολήθηκε κανένας στο Προεδρικό με το περιεχόμενο των επιστολών και άσχετο το ότι προτίμησε και το κυβερνών κόμμα να αφήσει στο υπουργείο Υγείας την αποστολή ασθενών στο εξωτερικό και την παραπομπή σε εκτός ΓεΣΥ νοσηλευτήρια της Κύπρου.
Δεν επιρρίπτω ευθύνες σε κανέναν ο οποίος εξυπηρετεί ασθενείς. Άλλωστε, κάποτε, όντως, όπως είπε και ο Ευθύμιος Δίπλαρος δεν έχεις επιλογή. Όταν σε παίρνει Κυριακή των Βαΐων του 2020 μέσα στο πρώτο lockdown μία απεγνωσμένη μητέρα δεκαπεντάχρονης εγκύου με μεγαλομαστία και βλέπεις ότι το παιδί της κινδυνεύει λόγω σοβαρής μόλυνσης επειδή οι υπόλοιποι…, τον χρησιμοποιείς τον «μαγικό αριθμό». Επίσης, όταν ένα κορίτσι 22 χρόνων με σκλήρυνση κατά πλάκας περιμένει για 3 μήνες να πάρει τα φάρμακά του, τα οποία έχουν σκαλώσει κάπου στις διαδικασίες, δεν μπορείς να κάνεις κι αλλιώς, θα τον χρησιμοποιήσεις τον «μαγικό αριθμό» ο οποίος βεβαίως έχει και όνομα και επίθετο και αξίωμα και είναι εκεί 24 ώρες το 24ωρο για να σε εξυπηρετήσει.
Το πρόβλημα είναι ότι στην Κύπρο του 2020 ένα κορίτσι που κινδύνευε, χρειάστηκε να εντοπίσει μία δημοσιογράφο που δεν ήξερε, να της εμπιστευτεί όλο τον ιατρικό της φάκελο και να ζητήσει να παρέμβει. Το πρόβλημα είναι ότι ένα άλλο κορίτσι 22 χρόνων υποχρεώθηκε και πάλι να ζητήσει «εξυπηρέτηση» για να πάρει τα φάρμακά του πριν οξυνθεί το πρόβλημά του και καθηλωθεί σε κάποιο τροχοκάθισμα.
Το πρόβλημα στην Κύπρο είναι ότι το ρουσφέτι έχει γίνει συνήθεια και όσο και αν υποκρινόμαστε και φωνάζουμε, όλοι γνωρίζουμε ότι είμαστε μέρος αυτού του σαθρού συστήματος.
Δεν πρέπει να φωνάζουμε επειδή κάποιοι έχουν μέσο. Πρέπει να φωνάζουμε επειδή κάποιοι συντηρούν αυτό το σύστημα και πρέπει ο καθένας από εμάς να αναλάβει το μερίδιο της ευθύνης που του αναλογεί, διότι τη στιγμή που σηκώνουμε το τηλέφωνο και ζητάμε από κάποιο βουλευτή να μας κανονίσει την εγχείρηση για το τέλος του τρέχοντος μήνα και όχι για το τέλος του άλλου μήνα, πρέπει να γνωρίζουμε πως η μετάθεση του δικού μας ραντεβού, συνεπάγεται μετάθεση του ραντεβού που είχε προγραμματισμένο, ποιος ξέρει πόσο καιρό πριν, κάποιος άλλος ασθενής.
Αν λοιπόν μιλήσουμε για ρουσφέτι θα βρεθούμε όλοι ενώπιον των ευθυνών μας γιατί κάποιοι κερδίζουν ψήφους, εμείς βολευόμαστε αλλά το Σύστημα Υγείας δεν θα πάει ποτέ μπροστά.
