Να, που υπάρχει κινητικότητα, δεν είναι όλα στον πάγο. Ο «πρωθυπουργός», Ουνάλ Ουστέλ, δήλωσε χτες στον τουρκοκυπριακό Τύπο ότι το συζήτησε με τον «πρόεδρο» Ερσίν Τατάρ, και καταβάλλονται προσπάθειες «προκειμένου το οδόφραγμα του Λήδρα Πάλας να ανοίξει για όλα τα οχήματα, αλλά και για άνοιγμα νέου οδοφράγματος στη Μια Μηλιά». Πρέπει να αρχίσουν τις διαδηλώσεις και οι «δικοί μας» για να δημιουργηθεί η προοπτική. Αφού ο «πρωθυπουργός» και ο «πρόεδρος» το φέρνουν αυτό το χαρμόσυνο νέο, μην το αφήσουν να πάει χαμένο.
Πρόσφατα συζητούσαν και για ένα νέο οδόφραγμα κοντά στην Πύλη Αμμοχώστου, ίσως κάπου εκεί κοντά που έγινε η ομαδική απαγωγή των γυναικών το 1989. Όπως άνοιξε στη Δερύνεια, εκεί κοντά που δολοφονήθηκαν ο Ισαάκ και ο Σολωμός το 1996. Στο Πυρόι δεν είναι ανάγκη να ανοίξει οδόφραγμα, δεν το επιθυμούν ο «πρωθυπουργός» και ο «πρόεδρος», διότι δεν υπάρχουν καταστήματα να κάνουν τζίρο. Μόνο οι Αθηενίτες θα εξυπηρετηθούν που θα πηγαίνουν πιο εύκολα στη Λευκωσία, αλλά γιατί να ασχοληθούν με αυτούς. Σκοπός είναι να αναπτυχθεί το εμπόριο, όχι να βοηθηθεί ο κάθε ταλαιπωρημένος.
Άλλωστε, μέσα στην τραγωδία μας, μπορεί να υπάρχει και λίγη κωμωδία να σπάζει η μονοτονία. Όπως πρόσφατα που έγραφε η «Ντιγιαλόγκ» «οι Τουρκοκύπριοι επιχειρηματίες εστιάζουν στην ανάγκη ανάπτυξης των σχέσεων μεταξύ των δύο κοινοτήτων για επίτευξη λύσης στην Κύπρο». Έκαναν δηλώσεις οι καταστηματάρχες στα κατεχόμενα ότι μετά την άρση των μέτρων για την πανδημία, «ζωντάνεψε η αγορά» λόγω των αυξημένων διελεύσεων από τις ελεύθερες προς τις κατεχόμενες περιοχές και ότι για να υπάρξει περισσότερη αύξηση χρειάζεται το άνοιγμα νέων σημείων διέλευσης. Έχουν δίκαιο οι άνθρωποι. Αυτό που τους ενδιαφέρει δεν είναι ότι ζωντάνεψε η αγορά, αλλά η ανάπτυξη των σχέσεων μεταξύ των δύο κοινοτήτων για να επιτευχθεί λύση.
Και το κατοχικό καθεστώς αυτό είναι που το ενδιαφέρει. Γι’ αυτό και όπως δήλωνε η Ρεσμιγιέ Τσαναλταϊ, υπεύθυνη της επιτροπής για τα οδοφράγματα της «πρωθυπουργίας», θα γίνουν βελτιώσεις στα υφιστάμενα οδοφράγματα ώστε να υπάρξουν διευκολύνσεις και να μην ταλαιπωρούνται οι πελάτες με τη συμφόρηση και να καθυστερούν με τα ψώνια τους.
Για να εξηγούμαστε, δεν είναι μόνο οι διχοτομιστές του καθεστώτος που επιθυμούν περισσότερα οδοφράγματα της επανένωσης και της ανάπτυξης των σχέσεων, είναι και η διζωνιστική «αντιπολίτευση». Από τον Γενάρη είχε κάνει δηλώσεις ο ηγέτης του Ρεπουμπλικανικού Τουρκικού Κόμματος Τουφάν Ερχιουρμάν ότι θα αναλάβει πρωτοβουλία για το άνοιγμα οδοφραγμάτων στην Αμμόχωστο, Πάφο και Λουρουτζίνα. Στην Πάφο, δεν κατάλαβα πού ακριβώς μπορεί να ανοίξει οδόφραγμα, πάντως αποκλείεται να εννοεί στα Κόκκινα όπου ζητούν οι Πυργώτες μια δίοδο να διευκολυνθούν.
Κι ο Ακιντζί, ακόμα, δήλωνε τον Αύγουστο του 2019 ότι το άνοιγμα της Πύλης Πάφου για πεζούς και της Πύλης Αμμοχώστου στη Λευκωσία για τα αυτοκίνητα θα είχε αμοιβαίο όφελος και για τις δύο πλευρές. Το στηρίζει, έλεγε, και ο «δήμαρχος» Λευκωσίας, Μεχμέτ Χαρμαντζί και καλούσε τον δήμαρχο, Κωνσταντίνο Γιωρκάτζη, να πείσει τον «δικό του ηγέτη».
Βλέπετε, όλοι στα κατεχόμενα, ακόμα και οι καταστηματάρχες, ακόμα και ο Τατάρ, επιθυμούν να ενισχύσουν την ανάγκη ανάπτυξης των σχέσεων μεταξύ των δύο κοινοτήτων. Δεν γίνεται εμείς να είμαστε τόσο μικρόψυχοι και να τα συνδέουμε όλα αυτά με το εμπόριο. Τι κι αν έγραφε η Κίπρις (24 Αυγούστου) τίτλο: «Οι Ελληνοκύπριοι μας φέρνουν εκατομμύρια στα καύσιμα»! Δήλωνε, λέει, ο «υπουργός» οικονομίας, Ολγκούν Αμπτζάογλου, ότι χιλιάδες Ελληνοκύπριοι μεταβαίνουν στα κατεχόμενα καθημερινά για να κάνουν ψώνια για να προμηθευτούν τρόφιμα και καύσιμα. Και αυξήθηκε η ζήτηση καυσίμων, έφτασε ο μηνιαίος τζίρος τα 600 εκατομμύρια τουρκικές λίρες (33 εκατομμύρια ευρώ).
Τι κι αν πανηγυρίζουν, που βλέπουν τον σουλτάνο στα Ηνωμένα Έθνη να ζητά αναγνώριση του ψευδοκράτους, διότι πρέπει να καταλάβουν όλοι ότι στην Κύπρο υπάρχουν «δυο λαοί, δυο έθνη». Σάμπως και είναι τίποτα διαφορετικό να βλέπουμε ανακοινώσεις συνδέσμων Ελληνοκυπρίων, όπως ο Νεοκυπριακός Σύνδεσμος, που εκφράζουν ευαρέσκεια για τη θετική εξέλιξη «της ακρόασης για τον Αντρέα Σουτζιή στο στρατιωτικό δικαστήριο της βόρειας Κύπρου». Στο στρατιωτικό δικαστήριο της βόρειας Κύπρου! Τι φυσιολογικά που τα λένε! Πάμε καλά.
