Ακούσαμε τον Γιαννάκη Κασουλίδη να επαναλαμβάνει: Θα έρθει ο διεθνής παράγοντας πρώτα σε εμάς και θα διερευνήσει εάν είμαστε ειλικρινείς όταν λέμε πως θέλουμε λύση. Εάν τον πείσουμε τον διεθνή παράγοντα τότε θα απευθυνθεί στην Τουρκία.

Δυσνόητα πράματα για τους κοινούς εγκεφάλους μας. Πού να αρπάξουμε οι υπόλοιποι τόση σοφία που εκπέμπουν οι υπουργοί μας. Όμως, είναι άξιο απορίας τι στο καλό έκαναν αυτοί που επί χρόνια πρωταγωνιστούσαν και ήξεραν τον διεθνή παράγοντα απ΄ έξω κι ανακωτά.

Πάνω από μια δεκαετία υπουργός Εξωτερικών ο κ. Κασουλίδης (επί Κληρίδη και επί Αναστασιάδη), κυβερνητικός εκπρόσωπος, ευρωβουλευτής, αντιπρόεδρος της κοινοβουλευτικής ομάδας του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος αρμόδιος για τις Εξωτερικές Υποθέσεις, υποψήφιος Πρόεδρος της Δημοκρατίας, ποιος άλλος να ξέρει τον διεθνή παράγοντα καλύτερα από αυτόν.

Αλλά, τι να τις κάνουμε τις θεωρίες όταν έχουμε μπροστά μας τα έργα. Κι αυτά δεν δείχνουν ότι η σοφία αξιοποιήθηκε για να πεισθεί ο διεθνής παράγοντας να απευθυνθεί στην Τουρκία και να σπρώξει για τη λύση. Εκ του αποτελέσματος κρίνουμε. Δηλαδή, το Κυπριακό δεν λύθηκε επειδή οι προηγούμενοι, δηλαδή οι Κασουλίδης και Αναστασιάδης, δεν έπεισαν τον διεθνή παράγοντα ότι εμείς θέλουμε λύση; Αλλά τώρα που φεύγουν είναι και σε θέση να συμβουλεύουν τον νέο Πρόεδρο;

Μου θύμισε τον Κώστα Βάρναλη («Η αληθινή απολογία του Σωκράτη»): «Κι εγώ περίμενα σεις, ω άντρες Αθηναίοι, να απολογηθείτε». Διότι, όπως πάμε, θα μας ζητήσουν και τα ρέστα για τις δικές τους πολιτικές.

Λοιπόν, επί της ουσίας. Τι στο καλό πρέπει να κάνουμε για να πείσουμε το διεθνή παράγοντα ότι θέλουμε λύση; Διότι, αυτή είναι η ουσία. Εμείς θέλουμε λύση διότι είναι εμείς που χάσαμε τα σπίτια μας και που η μισή πατρίδα μας είναι κατεχόμενη. Αν πρέπει να κάνουμε κάτι για να πείσουμε, καλό είναι να μας πουν τι πρέπει να κάνουμε. Και τι είναι αυτό που δεν έκαναν οι ίδιοι τόσα χρόνια, που είχαν την ευθύνη, για να πείσουν κι έμεινε το Κυπριακό άλυτο και η Τουρκία ανενόχλητη. Και τώρα το ζητούν από τον Χριστοδουλίδη.

Συγκεκριμένα πράματα, όμως. Όχι αμπελοφιλοσοφίες, απ΄ αυτές που έλεγε ο Κασουλίδης, μεταξύ πρώτης και δεύτερης Κυριακής (και τώρα τις επαναλαμβάνει) όταν έκαμνε δήθεν υπέρβαση. Ότι «την ώρα που θα έρθει ο διεθνής παράγοντας, θα πρέπει να δείξουμε την επιθυμία μας και την ετοιμότητα μας να διαπραγματευτούμε την επίλυση του Κυπριακού». Εσείς που δείχνατε επί δέκα χρόνια την ετοιμότητά σας τα καταφέρατε, κύριε Γιαννάκη μου; Εκτός κι αν συμφωνείς με το ΑΚΕΛ, που λέει ότι ο Αναστασιάδης δεν έδειχνε ετοιμότητα. Αλλά, κι αυτοί, όταν κυβερνούσαν τα προηγούμενα πέντε χρόνια κι έδειχναν την ετοιμότητά τους τα κατάφεραν;

Αυτό που δεν καταλαβαίνουμε είναι γιατί μπερδεύονται τόσο πολύ και δεν λένε αυτό που πραγματικά θέλουν να κάνει ο Χριστοδουλίδης και δεν τόλμησαν να το κάνουν οι ίδιοι. Να δεχθεί την «κυριαρχική ισότητα», που αξιώνουν οι Τούρκοι ώστε να ξεκινήσουν οι διαπραγματεύσεις. Διότι, αν είναι κάτι άλλο δεν στέκει στη λογική. Ο Χριστοδουλίδης έχει ήδη ξεκαθαρίσει ότι επιδιώκει λύση ΔΔΟ στη βάση που συμφωνήθηκε και υιοθετεί το Συμβούλιο Ασφαλείας και η ΕΕ, στη βάση του πλαισίου Γκουτέρες και στη βάση των ομόφωνων αποφάσεων του Εθνικού Συμβουλίου. Για να καλείται να πείσει υπονοούν προφανώς ότι πρέπει να κάνει και κάτι άλλο. Τι; Πέστε το, μην κρύβεστε.

Στην πραγματικότητα, ο Νίκος Χριστοδουλίδης δεν δείχνει να συγκρούεται με τις πολιτικές που ακολουθήθηκαν τα τελευταία δεκαπέντε χρόνια. Έχει την δική του προσέγγιση και είναι λογικό κι αναμενόμενο. Εξάλλου, ήταν μέσα στα πράματα πάρα πολλά χρόνια για να μην γνωρίζει τι προηγήθηκε και πού σκόνταψε η διαπραγμάτευση. Αυτό που αναμένεται από αυτόν είναι να έχει την διορατικότητα και το σθένος να μην επαναλάβει τα λάθη, τις βιασύνες, τις αυταπάτες και τις ανεπάρκειες που μας εγκλώβισαν σε αδιέξοδα και παγίδες.

Όταν δηλώνει πως οι τεχνικές επιτροπές και τα ΜΟΕ δεν πρέπει να λειτουργούν ως υποκατάστατα της λύσης (διότι έτσι λειτούργησαν κι έτσι τις θέλει η τουρκική πλευρά, υποκατάστατα), δίνει την ελπίδα, αν μη τι άλλο, ότι ξέρει τι έγινε μέχρι τώρα με τις ψευδαισθήσεις του κάθε σουρεαλιστή. Ελπίζουμε να μην τις επαναλάβει.