Ως δικηγόροι της μητέρας στην πολύ πρόσφατη απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου Γ.Κ ν Ε.Ζ 8/21, η οποία επιβεβαίωσε την ορθότητα πρωτόδικης απόφασης για την άμεση φυλάκιση γονέα που είχε δείξει ανυπακοή σε διάταγμα, έχουμε ζήσει τα προβλήματα που υπάρχουν στην εφαρμογή αυτών των διαταγμάτων από την πρώτη στιγμή μέχρι και την τελευταία. Έχοντας αυτή την εμπειρία έχουμε καταλήξει σε σχετική πρόταση με τροποποιήσεις στους νόμους της Δημοκρατίας, η οποία πρόταση έχει σταλεί στους αρμοδίους για επεξεργασία, και η οποία αποτελείται από 12 σελίδες μέσα από τις οποίες γίνεται επεξήγηση του προβλήματος και γιατί θεωρούμε ότι η λύση είναι αυτή που προτείνουμε.
Η παρακοή αυτών των διαταγμάτων στην παρούσα φάση, δεν αντιμετωπίζεται με τη σοβαρότητα που θα έπρεπε ούτε από την Αστυνομία, αλλά ούτε από τις υπόλοιπες δημόσιες Αρχές, συμπεριλαμβανομένου και του Ευημερίας. Παρακοή σε ένα διάταγμα επικοινωνίας ή τόπου διαμονής ή φροντίδας / φύλαξης θα έπρεπε να ήταν άμεσα καταδικαστέα και να ενεργοποιεί άμεσα την αντίδραση της Αστυνομίας από την πρώτη φορά που εντοπίζεται. Ο χρόνος είναι καθοριστικός. Η Αστυνομία θα πρέπει να επεμβαίνει άμεσα στην αποκατάσταση της τάξης και στην εφαρμογή του νόμου, εξάλλου αυτή είναι η δουλειά της βάσει του περί Αστυνομίας Νόμου. Το Γραφείο Ευημερίας θα πρέπει να είναι παρών σε κάθε κάλεσμα της Αστυνομίας όταν αυτή έχει κληθεί να επέμβει με αυτό τον τρόπο. Και οι δυο μαζί πρέπει να πράττουν με την ένταση και ταχύτητα που χρειάζεται μέχρι να υπάρξει αποκατάσταση. Όταν αυτό δεν γίνει από την πρώτη παρακοή και αφήνεται να συνεχιστεί, τότε κάθε φορά που δεν υπάρχει άμεση και αποτελεσματική αντίδραση από τις Αρχές, βοηθά στο να εδραιωθεί μια κατάσταση η οποία τις πλείστες φορές είναι εξαιρετικά δύσκολο σε μελλοντικό στάδιο και εκ των υστέρων να αλλάξει.
Το τι προτείνεται μέσα από την πρόταση αυτή με απλά λόγια, αφού έχει εντοπιστεί το νομικό υπόβαθρο και το πρόβλημα που υπάρχει, είναι να υπάρξει τροποποίηση του περί Σχέσεων Γονέων και Τέκνων Νόμο του 1990 (Ν.216/1990) με σκοπό ο ίδιος ο νόμος να αναφέρει ρητά ότι, α) διαπράττει ποινικό αδίκημα όποιος δεν είναι σε απόλυτη συμμόρφωση με διάταγμα οικογενειακού Δικαστηρίου, β) το παραπονούμενο μέρος μπορεί να ζητήσει βοήθεια από την Αστυνομία και το Δικαστήριο μπορεί να διατάξει την Αστυνομία να επέμβει μέχρι της πλήρους συμμόρφωσης, και γ) ότι συνεχιζόμενη παρακοή θα επιφέρει κλιμακωτές ποινές φυλάκισης και χρηματικού προστίμου που θα μετατρέπεται σε φυλάκιση.
Επιπρόσθετα, τροποποίηση του περί Οικογενειακών Δικαστηρίων Διαδικαστικός Κανονισμός 1990 με σκοπό να προνοείται νέος Τύπος για τις συγκεκριμένες διαδικασίες. Και τέλος, τροποποίηση του περί Ποινικής Δικονομίας Νόμο ΚΕΦ 155 με σκοπό να γίνεται ξεκάθαρη πρόνοια για τις συγκεκριμένες περιπτώσεις όπου η Αστυνομία αφού εντοπίσει άτομο το οποίο είναι σε παρακοή τέτοιων διαταγμάτων να προβαίνει σε άμεση σύλληψη του παραβάτη και να προβαίνει σε διευθετήσεις για τη μεταφορά των ανήλικων παιδιών στον γονέα ή σ’ οποιονδήποτε αναφέρεται σε διάταγμα Δικαστηρίου.
*Δικηγόρος
