Σχολιάζει ο άλλος μετά από ένα ρεσιτάλ υπέρ της ΔΔΟ που κάνουν οι άλλοι δύο τηλεοπτικοί συνομιλητές του, ότι δεν πρέπει να ξεχνούμε πως άλλο περιεχόμενο δίνει η Τουρκία στη ΔΔΟ κι άλλο εμείς. Και πετάγεται η πολιτικός να του απαντήσει, διότι τους ακούει κι ο κόσμος και μπορεί να εμβολιασθεί από τις αμφιβολίες. Ναι, λέει, γεμάτη αυτοπεποίθηση, αλλά στον κόσμο υπάρχουν πολλά είδη ομοσπονδιών κι εμείς πρέπει να βρούμε το είδος που μας ταιριάζει. Τους ακούς και σε πιάνει η απόγνωση. Κανένας προβληματισμός για αυτούς που έχουμε απέναντι μας, καμιά βαθύτερη σκέψη μετά από τα μηνύματα που μας στέλνουν. Λες και δεν συμβαίνει τίποτα γύρω μας, κόλλησαν σε ένα παραμύθι και το επαναλαμβάνουν ξανά και ξανά και ξανά, ως να περιμένουν ότι θα ξυπνήσουν ένα ηλιόλουστο πρωινό και θα ανακαλύψουν ότι έχει γίνει ολονυχτίς ένα θαύμα, κάτι εξωπραγματικό και θα γυρίσει το σύμπαν ανάποδα και θα μας πει: Τώρα ήρθε η ώρα να κάνετε μια ομοσπονδία σε αυτή τη νήσο των ανοήτων, διαλέξτε ποια σας ταιριάζει και πάρτεν την, να, είναι εκεί σε ένα ράφι διάφορα είδη, διαλέξτε. Α, και μην σας ανησυχεί που οι άλλοι δεν θέλουν τα ίδια είδη, διαλέξτε εσείς και κάντε την μόνοι σας την ομοσπονδία, δεν χρειάζεται να συμφωνούν και οι άλλοι.
Χρόνια ολόκληρα συζητούν την ΔΔΟ, μέχρι και ο αρχηγός τους, ο πιο διαπρύσιος υποστηρικτής της, είδε κι απόειδε κι έφτασε στο σημείο να δηλώνει ότι ακόμα κι ο Ακιντζί που υποστηρίζει τη ΔΔΟ δεν είχε ορθή αντίληψη της ομοσπονδίας. «Μακάρι και ο ίδιος να έχει την ορθή αντίληψη της ομοσπονδίας. Μακάρι και ο ίδιος εις όσα προβάλλει να μου βρει ένα παράδειγμα ομοσπονδίας όπου γίνονται αποδεκτά τα όσα αξιώνει για την κοινότητα του» (Ν. Αναστασιάδης, 24/4/2017). Και να εξηγεί ότι έκανε όσα μπορούσε να κάνει, αλλά «δυστυχώς άλλες ήταν οι βουλές της Άγκυρας, ο έλεγχος ολοκλήρου της πατρίδας μας» (7/9/2017). Ποιου άλλου τη μαρτυρία χρειάζονται για να καταλάβουν τι γίνεται. Ατού όμως αυτοί, ατού οι επίγονοι, νεοσσοί της πολιτικής και εμπειρότεροι, όλοι απόφοιτοι των χρηματοδοτούμενων σεμιναρίων επίλυσης διαφορών, στα οποία ως να τους αφαίρεσαν τον εγκέφαλο και τους εμφύτευσαν κάτι άλλο στη θέση του και τους μετέτρεψαν σε πολιτικά τζουκ-μποξ. Για να παίζουν τον ίδιο δίσκο, την ώρα που κάθισαν πρώτοι και καλύτεροι στο τιμόνι, και οδηγούν τον λαό κατευθείαν στον γκρεμό, «μην ανησυχείτε στο βάθος είναι η ομοσπονδία που μας ταιριάζει…».
Πού πάτε, βρε καημένοι; Τόσα χρόνια που ψάχνετε το είδος ομοσπονδίας που μας ταιριάζει γιατί δεν το βρήκατε και θα το βρείτε τώρα, που οι άλλοι κατάφεραν να πείσουν όλο τον κόσμο με τη βοήθεια σας, ότι τέλειωσε η εποχή της ομοσπονδίας, καιρός να βρούμε τη συνομοσπονδία που μας ταιριάζει; «Παρά τις προσπάθειες η Τουρκία για άλλη μια φορά τήρησε τη στάση που για 43 χρόνια τηρεί. Όποιος και να ήταν ο Πρόεδρος, όποια και αν ήταν η πολιτική που ακολουθούσαμε», έλεγε ο αρχηγός σας (15/10/2017), μετά και τη δική του αναζήτηση του είδους της ομοσπονδίας που μας ταιριάζει. Όποιος και να ήταν ο Πρόεδρος! Καταλάβατε γιατί; Διότι, τη ΔΔΟ μόνοι μας την αναζητούσαμε, η Τουρκία αναζητούσε πάντα τον έλεγχο ολοκλήρου της πατρίδας μας. Εσείς; Αυτό αναζητάτε κι επαναλαμβάνετε το διαχρονικό παραμύθι χωρίς να σκεφτείτε αν υπάρχει άλλος τρόπος να βγούμε από τα αδιέξοδα, που εσείς μας οδηγήσατε; Αν πρέπει να αντιδράσουμε; Αν μετά από τα μηνύματα Γκουτέρες και Βρετανίας πάμε ολοταχώς για να εγκλωβιστούμε σε νέα τουρκικά τετελεσμένα; Διότι, συνεχίζοντας αυτή την πορεία, απροκάλυπτα δεν αναζητούμε ένα κανονικό κράτος, ένα «γνήσια ομόσπονδο κράτος και χωρίς στοιχεία συνομοσπονδιακής υφής» (Ν. Αναστασιάδης, 9/6/2016), αλλά αναζητούμε τον τρόπο, το είδος που μας ταιριάζει, ώστε να μπορέσει η Τουρκία να μείνει για πάντα στην Κύπρο με τη δική σας συγκατάθεση. Καθαρές κουβέντες.
