Κατά τη διάρκεια της έρευνας ο κ. Hoffa κατέβασε σε απεργία τους μεταφορείς και σχεδόν έφεραν στα γόνατα το τότε Κράτος/Κυβέρνηση των ΗΠΑ.
Ένα από τα πολλά προβλήματα που έχει η Δημοκρατία της Κύπρου είναι ορισμένες συντεχνίες που συμπεριφέρονται με προκλητικό τρόπο, σε βαθμό που η ελεύθερη οικονομία δεν μπορεί να λειτουργήσει. Αναφερόμενοι στους λειτουργούς της Δημόσιας Υπηρεσίας, είναι αξιοπρόσεκτη η αδιαφορία και οι καθυστερήσεις που ασφαλώς δεν βοηθά την όλη κατάσταση της οικονομίας/αγορά ακινήτων.
Σας παρουσιάζουμε ορισμένα πρόσφατα παραδείγματα, αλλά ασφαλώς υπάρχουν πάμπολλα άλλα.
Πολεοδομία – Ζητήσαμε από το Επαρχιακό Γραφείο Πολεοδομίας να μας δοθούν εξηγήσεις σε γραπτή μας αίτηση τι περιλαμβάνει η τοπική ζώνη εμπορικού κέντρου (Τ.Ε.Κ.). Μετά από 2 μήνες καθυστέρηση και αφού απευθυνθήκαμε στον Διευθυντή Πολεοδομίας (και αφού ο ίδιος ο Διευθυντής επικοινώνησε μαζί μας) μας απάντησε το Επαρχιακό Γραφείο και ακολούθησε συνάντηση. Δεν γνώριζαν ούτε αυτοί τις λεπτομέρειες και μας πληροφόρησαν ότι θα διαβουλευθούν με τα Κεντρικά Γραφεία χωρίς όμως ανταπόκριση. Μετά από ακόμη 2 υπενθυμίσεις, μας πληροφόρησε υπάλληλος του Επαρχιακού Γραφείου Πολεοδομίας, ότι θα πρέπει να υποβάλουμε αίτηση για προκαταρκτικές απόψεις. Διαμαρτυρηθήκαμε διότι οι προκαταρκτικές απόψεις παίρνουν σχεδόν 2-3 μήνες. Δηλαδή μετά από πλέον 4 μήνες και αφού υποβάλαμε γραπτές ερωτήσεις, θα αναμένουμε συνολικά σχεδόν 6-7 μήνες για να ξεκαθαρίσει το θέμα (κι εάν). Απαντήσαμε λοιπόν στον ξένο αυτό επενδυτή για τον οποίο εκτελούσαμε την εργασία, ότι αδυνατούμε να ανταποκριθούμε!!
Ερχόμαστε τώρα στον άτυχο εκείνο επενδυτή που πρότεινε ένα έργο Adventure Park στο Τρόοδος, που αφού κατ’ αρχήν αδειοδοτήθηκε, ανέμενε ο «καημένος» επενδυτής να του υποβληθεί το ενοίκιο που θα χρεωθεί. Μετά από δύο χρόνια δεν έλαβε απάντηση (λόγω φόρτου εργασίας από το Κτηματολόγιο!!) και έτσι εγκατέλειψε το έργο (προς ζημιά των ορεινών θερέτρων).
Η πολυαναμενόμενη πώληση του ξενοδοχείου Βερεγγάρια στάλωσε και αυτή στα γρανάζια της Δημόσιας Υπηρεσίας, μη μπορώντας οι Αρχές να ανταποκριθούν έγκαιρα. Αποτέλεσμα ο ξένος αγοραστής αφού πλήρωσε και την σχετική προκαταβολή, αποσύρθηκε (ίδε δήλωση Α. Πιερή εκπροσώπου ξένου επενδυτή επί του θέματος). Όλα αυτά και πάλι εις βάρος των ορεινών θερέτρων.
Αυτά και δεκάδες άλλα.
Ερχόμαστε λοιπόν τώρα στη διαφορά που επιτεύχθηκε με την χρήση ιδιωτών για δημόσια έργα/Αρχές.
Αεροδρόμια – Θα θυμάστε τις σχεδόν καθημερινές απεργίες από εργαζόμενους (ίδε υπόθεση απεργίας από αχθοφόρους όπου δήλωναν ότι οι βαλίτσες είναι βαρετές και ζητούσαν οι αχθοφόροι επιπλέον χρεώσεις). Ξαφνικά με αυξήσεις σε μισθούς ελάφρυναν οι βαλίτσες!! Τώρα γιατί δεν υπάρχουν ιδιαίτερα προβλήματα με την ιδιωτικοποίηση;
Λιμάνια – Παρόμοια κατάσταση όπως τα αεροδρόμια κι έστω κι αν υπάρχουν προβλήματα, αυτά επιλύονται σύντομα.
Επιδότες – Οι κυβερνητικοί επιδότες ήταν το κάτι άλλο και με τις καθυστερήσεις προκαλούσαν το λάδωμα τους από το κοινό. Τώρα με τους ιδιώτες είναι σχεδόν αυθημερόν η επίδοση χωρίς χρέωση επιπλέον.
Χωρομέτρες – Η τοποθέτηση συνόρων ήταν το πλέον παράδειγμα διαφθοράς από τους κυβερνητικούς χωρομέτρες και με πολλές/μακροχρόνιες καθυστερήσεις. Τώρα με τους ιδιώτες τα πράγματα έχουν αλλάξει άρδην προς το πολύ καλύτερο.
Έκδοση Αδειών – Υπάρχουν καθυστερήσεις που δεν τελειώνουν, αλλά ακόμη και τώρα με το Κράτος να παραχωρεί την δυνατότητα αυτή στους ιδιώτες αρχιτέκτονες, οι πλείστοι τελευταίοι δεν έχουν ούτε την γνώση, ούτε την επιθυμία να αναλάβουν.
Οι Τοπικές Δημοτικές Αρχές αρέσκονται να διοικούν το «Κράτος» τους και να «σάζουν» τους «δικούς τους» και/ή τους ψηφοφόρους τους. Καταγγελίες προς τον έπαρχο, ο τελευταίος δηλώνει αδυναμία επέμβασης σε εξόφθαλμες παρανομίες (ίδε κιόσκι εντός της ζώνης προστασίας της παραλίας που έχει μετατραπεί σε εστιατόριο και αυτό παρόλη την επέμβαση του ΚΟΤ λόγω παρανομίας, ενώ κατά τον Έπαρχο, ο Δήμος αγνοεί τις δικές του καταγγελίες (υπάρχει καταγγελία εδώ και 1 χρόνο χωρίς ανταπόκριση).
Προσπάθησε λοιπόν ο πρώην υπουργός Παιδείας κ. Χαμπιαούρης να τολμήσει να διαφοροποιήσει κάποιους όρους εργασίας και κατέβασαν οι εκπαιδευτικοί στους δρόμους περίπου 10.000 διαμαρτυρόμενους. Ως αποτέλεσμα μετατέθηκε ο υπουργός και η πολιτεία (εμείς οι υπόλοιποι) ζημιωθήκαμε από το σαθρό σύστημα της εκπαίδευσης που παραμένει.
Το πρόβλημα εδώ είναι ότι οι συντεχνίες της Κύπρου υποστηρίζουν η μια την άλλη και έτσι εάν μια συντεχνία απεργήσει, κατεβαίνουν σε απεργίες και άλλες «ως ένδειξη συμπαράστασης». Έτσι όλη η οικονομία κλείνει.
Σίγουρα και δεν ισχυριζόμαστε ότι όλες οι Συντεχνίες των Δημοσίων Υπαλλήλων είναι οι Hoffa του τόπου, αλλά είναι δεδομένα προς προβληματισμό, διότι θα μπορούσε το θέμα να διορθωθεί με απόλυση ορισμένων δημόσιων υπαλλήλων. Ποιος όμως τολμά; Όμως τόλμησε η κα Thatcher με τους ανθρακωρύχους και το παγκόσμιο ακόμη την θυμάται. Έχουμε όμως τέτοια κότσια εμείς στην Κύπρο;
Δεν είναι και περίεργο αγαπητοί μας αναγνώστες ότι τόσο η καθιέρωση του 8ωρου εργασίας, όσο και έρευνες για τις διάφορες συντεχνίες να γίνονται στο κατεξοχή καπιταλιστικό κράτος των ΗΠΑ και όχι σε κάποια άλλη σοσιαλιστική χώρα;
* F.R.I.C.S. – Αντώνης Λοΐζου & Συνεργάτες Λτδ – Εκτιμητές Ακινήτων, Πωλητές Ακινήτων & Διαχειριστές Έργων Ανάπτυξης.
