Από το πρωί χθες που διάβασα στο Facebook μια ανάρτηση ενός ανθρώπου με ειδικές ανάγκες, που μετακινείται με αναπηρική καρέκλα (δεν θέλω να πω «που είναι καθηλωμένος», διότι κάθε άλλο παρά αυτό είναι), τα λόγια του δεν με αφήνουν να ησυχάσω, και γίνομαι φωνή του και εγώ για να τα φωνάξω παντού. Το «παντού» δε, αφορά όλους εκείνους, και μα το Θεό είναι πολλοί, που κυκλοφορούν σαν να μην έχουμε πανδημία και, όπου βρεθούν κι όπου σταθούν, δυσανασχετούν με τη μάσκα και με άλλα περιοριστικά μέτρα.
Άκου, λοιπόν, απερίσκεπτε κακομαθημένε, τον Δημήτρη Αντωνίου από την Ελλάδα, που βλέπεις στη φωτογραφία, που είναι ακτιβιστής για τα ΑμεΑ, και που ευθέως σου λέει πως «αν νομίζεις ότι η μάσκα σε περιορίζει, δεν ξέρεις από αληθινό περιορισμό». Ο Δημήτρης, και χιλιάδες άλλοι άνθρωποι σαν κι αυτόν, ήξεραν και ξέρουν από «περιορισμό» πολύ πριν εμείς τον μάθουμε με τον κορωνοϊό. «Μακάρι να μην ήξερα και εγώ από περιορισμούς», γράφει στον λογαριασμό του στο Facebook, ο οποίος, για προσπαθείστε να καταλάβετε, απερίσκεπτοι, τι μπορεί να νιώθει ένας τέτοιος άνθρωπος όταν διαβάζει τις δικές σας ανοησίες για «πρόβατα που φορούν μάσκες».
Και παρακάτω: «Αν είχες βρεθεί σε μια εντατική για να ακούσεις ανθρώπους να πνίγονται μες στην πνευμονία τους επειδή κάποιος έξυπνος έβηξε την “απλή” γρίπη επάνω τους, ίσως φορούσες μάσκα όταν ένιωθες άρρωστος και πριν κορωνοϊού εποχή.
Από αύριο εγώ θα φοράω πάλι τη μάσκα μου σε όλους τους κλειστούς χώρους, όχι γιατί το επιβάλλει ο νόμος, αλλά κυρίως γιατί το επιβάλλει η συνείδησή μου. Γιατί ξέρω ότι μπροστά στους πραγματικούς περιορισμούς, αυτό είναι κάτι πραγματικά αμελητέο, που αν όμως το κάνουμε όλοι, ίσως κάνει και τη μεγάλη διαφορά.»
