Η κυβέρνηση και ο Δημοκρατικός Συναγερμός έχουν κάθε λόγο να διανύουν περίοδο έντονης ικανοποίησης στον δρόμο προς τις προεδρικές εκλογές. Αφενός ο συναγερμικός μηχανισμός έχει κινητοποιηθεί προς όφελος του Αβέρωφ Νεοφύτου, αφετέρου οι υποψηφιότητες του αντίπαλου στρατοπέδου επιβεβαιώνουν την έλλειψη σοβαρότητας, προγραμματισμού και στρατηγικής των αντιπολιτευόμενων δυνάμεων. Μεγάλος χαμένος στην όλη υπόθεση παραμένει ο κυπριακός λαός, καθώς μία εκ των πλέον αποτυχημένων κυβερνήσεων στην ιστορία της Κύπρου, έχει την ευκαιρία να «ξεπλυθεί» στα μάτια της κοινής γνώμης, με την σιωπηρή ανοχή των πολιτικών δυνάμεων που πριν από λίγο καιρό έσκιζαν τα ιμάτιά τους για τον κ. Αναστασιάδη και τον ΔΗΣΥ.

Η σημερινή διακυβέρνηση αφήνει βαθιές πληγές στον τομέα της διαφθοράς, του πολιτικού ήθους και της αξιοκρατίας. Η Κύπρος δεν «ωρίμασε» προς την κατεύθυνση της ευρωπαϊκής πραγμάτωσης, δεν έχτισε ισχυρούς θεσμούς, δεν διέχυσε δικαιοσύνη και διαφάνεια στην κοινωνία. Ο κ. Αναστασιάδης και τα πρόσωπα που εμπιστεύτηκε, κατάφεραν να καταστήσουν την Κύπρο συνώνυμο της κακοφημίας και της έλλειψης αξιοπιστίας, μερικά μόνο από τα «επιτεύγματα» μιας διακυβέρνησης με υπεράριθμους σκελετούς στην ντουλάπα της.

Ο πιο σημαντικός εξ αυτών, η βύθιση του Κυπριακού ζητήματος σε τέτοια επίπεδα, όπου το σενάριο επίλυσής του αφορά πλέον μονάχα τους πολύ αισιόδοξους, ενδεχομένως και τους ονειροπόλους. Ασχέτως με το εάν το εγχώριο πολιτικό σύστημα εξακολουθεί να «ταΐζει» το αφήγημα της Λύσης, η πραγματικότητα είναι πως στην Κύπρο, εδρεύει και δραστηριοποιείται ένα ισχυρό λόμπι με στόχο τη διαιώνιση του Κυπριακού ζητήματος, μια κατάσταση που εξυπηρετεί ποικίλα πολιτικά και οικονομικά κέντρα, επίσημης και ανεπίσημης εξουσίας, εντός και εκτός της Κύπρου. Το συγκεκριμένο λόμπι έχει πετύχει έως τώρα τον στόχο του. Το ζητούμενο, όμως, είναι να ηττηθεί ολοκληρωτικά.

Ο λόγος για το λόμπι που φιλούσε τις ποδιές της Ρωσικής ολιγαρχίας, που μετέτρεψε την Κύπρο στο μεγαλύτερο πλυντήριο ξεπλύματος μαύρου χρήματος, το λόμπι που ωφελείται από τους χαλαρούς θεσμούς του παρόντος Συντάγματος και τις υπερεξουσίες του «αρεστού» προέδρου, το λόμπι που κατέστρεψε το όποιο πολιτικό και διπλωματικό κεφάλαιο είχε συσσωρεύσει η Κύπρος από το 2004 με την ένταξή της στην Ευρωπαϊκή Ένωση, το λόμπι που κάθε φορά που στριμώχνεται «πολιτικά» υιοθετεί τον μπαμπούλα του Κυπριακού και αποπροσανατολίζει τον λαό, που ποτίζει με ξενοφοβία την κοινωνία και στηρίζει αθόρυβα «χρήσιμους» φασίστες, το λόμπι που βλέπει ως δολάρια και ρούβλια το φυσικό περιβάλλον του νησιού. Το λόμπι εκείνο, που δρα ως μεταστατικός καρκίνος που εξαπλώνεται και καταστρέφει αργά και σταθερά, τα όποια οράματα για μια εθνικά κυρίαρχη, διεθνώς αξιόπιστη και ευρωπαϊκά ολοκληρωμένη Κύπρο.

Η ισχυρή αυτή ομάδα δεν θα αντιμετωπιστεί ούτε με τους συνεχιστές του κ. Αναστασιάδη, πρωτοκλασάτα στελέχη της κυβέρνησης και του κόμματός της, ούτε με τον επί εννέα χρόνια επικεφαλής διαπραγματευτή του Κυπριακού. Διότι στο ερώτημα «και εσύ τι έκανες όταν όλα κατέρρεαν;» που κάποια στιγμή θα απευθυνθεί στον κ. Μαυρογιάννη, σοβαρή απάντηση δεν θα υπάρξει. Τεχνοκράτης που χρόνια μετά το ναυάγιο παρέμεινε στη θέση του και δεν είχε τίποτα να πει δημοσίως, για Πρόεδρος δεν κάνει. Το μελλοντικό στιγμιότυπο του αρχηγού του κυβερνώντος κόμματος, του τέως υπουργού εξωτερικών και του τέως επικεφαλής διαπραγματευτή να αλληλοκατηγορούνται για το Κυπριακό προκαλεί ήδη θυμηδία. Γι’ αυτό και θα υιοθετηθεί η γνωστή τακτική. Αβέρωφ, Χριστοδουλίδης και Μαυρογιάννης θα «ξεπλύνουν» ο ένας τον άλλον, αποφεύγοντας τις ευθύνες τους και ρίχνοντας ολοκληρωτικά το φταίξιμο στην τουρκική αδιαλλαξία.

Το πολιτικό σύστημα της Κύπρου φρεσκοπλυμμένο και έτοιμο για νέες περιπέτειες, σαν την αστραφτερή ορχήστρα του Τιτανικού που «νάρκωνε» το κοινό με νότες αισιοδοξίας την ώρα που όλα τριγύρω της κατέληγαν στον βυθό.   

*Διεθνολόγος.