Εκτιμούμε ότι η «υπέρ βωμών και εστιών» μάχη των Κεντρικών Τραπεζών και, φυσικά, ημών των καταναλωτών με τον Πληθωρισμό δεν έχει τελειώσει, ίσως μάλιστα τα χειρότερα να είναι μπροστά μας. Οι Κεντρικές Τράπεζες πιθανότατα θα συνεχίσουν να συσφίγγουν τη νομισματική τους πολιτική σταδιακά, καθώς ο δείκτης τιμών καταναλωτή βρίσκεται πολύ πιο ψηλά από τον δεδηλωμένο στόχο του 2% («φλερτάρει» εμφανώς πλέον με διψήφια νούμερα) ενώ και η αγορά εργασίας στις αναπτυγμένες οικονομίες είναι (ακόμη) αρκετά ισχυρή.
Άσκηση «λεπτής ισορροπίας» αυτή που καλούνται να φέρουν σε πέρας οι κεντρικοί τραπεζίτες. Εάν δεν δράσουν άμεσα, ο πληθωρισμός θα συνεχίσει να δαγκώνει. Από την άλλη, κλείνοντας τη στρόφιγγα του σε ιστορικές διαστάσεις χαμηλότοκου δανεισμού, οι νομισματικές Αρχές ρισκάρουν να υποδαυλίσουν τις υφεσιακές τάσεις της παγκόσμιας Οικονομίας, δεδομένης της πολυπλοκότητας των διασυνδέσεων ανάμεσα στις εθνικές οικονομίες.
Το ιδανικό σενάριο θα είναι η «ήπια προσγείωση» (soft-landing) της παγκόσμιας και της ευρωπαϊκής Οικονομίας, με αποφυγή των Συμπληγάδων που ακούνε στα ονόματα ύφεση και πληθωρισμός. Κρίσιμες πάντοτε και οι επιπτώσεις τις οποίες μπορούν να επιφέρουν οι αυτοεκπληρούμενες «προφητείες» των χρηματιστηρίων στις τιμές αγαθών και υπηρεσιών.
Η υποχώρηση του μετρητή διακυμανσιμότητας των μετοχών και το πρόσφατο «ράλι ανακούφισης» που έχει ανεβάσει τους κυριότερους δείκτες σε υψηλά αρκετών εβδομάδων, φαίνεται να οφείλεται κυρίως στη βελτίωση της προεξόφλησης των εταιρικών κερδών, στη βουτιά της τιμής του πετρελαίου στα διεθνή χρηματιστήρια εμπορευμάτων και στο ότι οι xρηματιστές φαίνεται να συνηθίζουν τον πόλεμο στην ανατολική Ευρώπη.
Στον αντίποδα της «ευφορίας» που ενσωματώνεται στις μετοχικές αξίες βρίσκονται οι αντισυμβαλλόμενοι σε κρατικά και εταιρικά ομόλογα. Η αγορά ομολόγων προειδοποιεί με τον δικό της ιδιαίτερο τρόπο για μια πιθανή οικονομική ύφεση. Συγκεκριμένα, η υπό στενή παρακολούθηση διαφορά των αποδόσεων (yields) ανάμεσα σε αμερικάνικα κρατικά ομόλογα διετούς και δεκαετούς διάρκειας έχει βυθιστεί σε αρνητικό έδαφος, με τα βραχυπρόθεσμα επιτόκια αγοράς να είναι υψηλότερα από τα αντίστοιχα μακροπρόθεσμα.
Η αντιστροφή της χρονικής καμπύλης αποδόσεων των αμερικάνικων Treasuries είναι ένα αρκετά σπάνιο φαινόμενο, το οποίο ευρέως θεωρείται προάγγελος ύφεσης στη μεγαλύτερη οικονομία του πλανήτη, με αρνητικές επιπτώσεις (ripple effects) σε στοιχεία ενεργητικού όπως μετοχές, εμπορεύματα, συνάλλαγμα κλπ. Η τελευταία φορά που η εν λόγω καμπύλη αντιστράφηκε ήταν στην έξαρση της πανδημίας, κάτι που οφείλεται στην υποχώρηση των αναπτυξιακών προσδοκιών λόγω μείωσης της καταναλωτικής ζήτησης, της απασχόλησης κλπ.
Αν τα ομόλογα συνεχίσουν να προσφέρουν αυξανόμενες αποδόσεις, ο ανταγωνισμός για τις μετοχές θα γίνεται μεγαλύτερος. Ίσως, βέβαια, οι μετοχές να είναι αυτές που διαβάζουν την αληθινή κατάσταση ορθά και τα ομόλογα να εμφανίζουν τάσεις έντονης… απαισιοδοξίας.
Δύσκολοι καιροί για τους απανταχού επενδυτές, οι οποίοι καλούνται να ζυγίσουν τα αντικρουόμενα μηνύματα που έρχονται από τις δύο σπουδαιότερες χρηματοπιστωτικές αγορές, τις μετοχές και τα ομόλογα. Σε κάθε περίπτωση, η διάσταση απόψεων στα τερματικά των χρηματιστών περνά ένα ξεκάθαρο μήνυμα, την εξέλιξη του οποίου καλούμαστε να σεβαστούμε αλλά και να παρακολουθήσουμε για το υπόλοιπο του 2022: «Προσδεθείτε – ακολουθούν αναταράξεις».
* Οικονομολόγος και εκτελεστικός διευθυντής ΚΕΠΕΥ
