Οι Γάλλοι είναι στους δρόμους εδώ και δύο βδομάδες διαμαρτυρόμενοι για τις μεταρρυθμίσεις στο συνταξιοδοτικό που θέλει να εφαρμόσει η κυβέρνησή τους. Σύμφωνα με τις προτάσεις που παρουσιάστηκαν την περασμένη βδομάδα, το Παρίσι θέλει να ενώσει τα 42 διαφορετικά συνταξιοδοτικά καθεστώτα που υπάρχουν σήμερα, τα όρια συνταξιοδότησης θα αυξηθούν κατά δύο έτη, ενώ υπάρχουν εξαιρέσεις για κάποια επαγγέλματα.
Τα συνδικάτα αντιδρούν και το Παρίσι, όπως και οι άλλες μεγάλες πόλεις έχουν παραλύσει από τις απεργίες και τις διαδηλώσεις. Οι διαμαρτυρίες είναι έντονες και πολλές φορές καταλήγουν σε βίαιες συγκρούσεις μεταξύ των διαδηλωτών και των αστυνομικών. Τόσο οι συντεχνίες όσο και η κυβέρνηση δηλώνουν ανυποχώρητες και μένει να δούμε ποιος τελικά θα υποχωρήσει πρώτος και φυσικά με ποιο κόστος.
Οι αντιδράσεις είναι σε μεγάλο βαθμό κατανοητές. Ποιος άνθρωπος βλέπει ότι χάνει δικαιώματα και κεκτημένα και δεν θα αντιδράσει; Όσο εύλογες όμως και αν είναι οι διαμαρτυρίες, άλλο τόσο είναι και αδικαιολόγητες. Και αυτό γιατί στις περισσότερες χώρες το συνταξιοδοτικό έχει σιγά–σιγά μετατραπεί σε μια βραδυφλεγή βόμβα, που θα σκάσει σε κάποια στιγμή στο μέλλον και οι συνέπειες θα είναι μεγάλες.
Η αύξηση του προσδόκιμου ζωής δημιουργεί τεράστιες προκλήσεις, την ίδια ώρα μάλιστα που οι νέες γεννήσεις παρουσιάζουν μια συνεχή πτωτική τάση. Όσο όμως αυξάνεται το ποσοστό των συνταξιούχων, τόσο πιο δύσκολη γίνεται η εύρεση των απαιτούμενων πόρων για την στήριξη των ταμείων, αφενός γιατί οι νέοι εργαζόμενοι μειώνονται και αφετέρου γιατί πολλές θέσεις εργασίες καλύπτονται από ρομπότ.
Η αύξηση του προσδόκιμου ζωής δημιουργεί τεράστιες προκλήσεις, την ίδια ώρα μάλιστα που οι νέες γεννήσεις παρουσιάζουν μια συνεχή πτωτική τάση. Όσο όμως αυξάνεται το ποσοστό των συνταξιούχων, τόσο πιο δύσκολη γίνεται η εύρεση των απαιτούμενων πόρων για την στήριξη των ταμείων, αφενός γιατί οι νέοι εργαζόμενοι μειώνονται και αφετέρου γιατί πολλές θέσεις εργασίες καλύπτονται από ρομπότ.
Έτσι, πολλές χώρες, έρχονται αντιμέτωπες με ένα δημογραφικό σεισμό και ένα απειλητικό τσουνάμι για τα ασφαλιστικά ταμεία τους, για το οποίο δεν είναι καθόλου προετοιμασμένες. Το πρόβλημα, καθώς περνά ο καιρός θα οξύνεται.
Τι απομένει να γίνει λοιπόν; Καθώς η διασφάλιση των συνταξιοδοτικών ταμείων βρίσκεται σε μεγάλο κίνδυνο, αυτοί που θα καταβάλουν το μεγάλο τίμημα είναι οι συνταξιούχοι του μέλλοντος. Οι οποίοι αναγκαστικά και περισσότερο καιρό θα μείνουν στο χώρο εργασίας και μικρότερες συντάξεις θα πάρουν, ενώ ο κίνδυνος φτώχειας και περιθωριοποίησης θα είναι φυσικά μεγαλύτερος. Κάποτε, το να γερνάς σήμαινε ξεκούραση και χρόνος να υλοποιήσει κάποιος τα όνειρά του. Σήμερα, είναι μια μεγάλη αβεβαιότητα.
