Ιδού η εικόνα που παρουσιάζει δρόμος που γειτνιάζει με τη λίμνη Παραλιμνίου, τη χαβούζα του κάθε ανεύθυνου που θέλει να «κρύψει» τα μπάζα του, τα παλιά του ψυγεία, τα κρεβάτια και ό,τι άλλο θέλει να ξεφορτωθεί. Ένας σπάνιος υδροβιότοπος με σπάνια χλωρίδα και πανίδα, που φιλοξενεί προστατευόμενο είδος νερόφιδου το οποίο συναντάται μόνο στην Κύπρο, ενώ η περιοχή αποτελεί σημαντικό σταθμό για αποδημητικά – και όχι μόνο – πτηνά. Ένας χώρος που θα μπορούσε να αξιοποιηθεί περαιτέρω, όχι μόνο περιβαλλοντικά, αλλά και με έργα για ανάδειξή του, ελκύοντας τόπακες και τουρίστες, σε μια αρμονική συνύπαρξη ανθρώπου και φύσης. Στο τσακ μπαμ εκδίδονται άδεις και ανεγείρονται ξενοδοχεία και κάθε λογής καταλύματα. Για να καθαρίσουμε τα μπάζα και να επιτρέψουμε στη γη να ανασάνει, δεν έχουμε τα μέσα, το χρόνο, το χρήμα. Αν μη τι άλλο, είναι και θέμα αισθητικής. Δεν ενοχλείται κανείς που δίπλα από την πανέμορφη και σημαντική για τόσους λόγους λίμνη επικρατεί τόση ασχήμια; Αν όχι, πάω πάσο, χαλάλιν και τα μπάζα.
ΓΑΓΚΑΣ
