Πανικός στην κυπριακή κοινωνία και στην πολιτική ηγεσία της. Τα βρετανικά πανεπιστήμια θα αυξήσουν τα δίδακτρα, θα κόψουν και τα φοιτητικά δάνεια και θα μείνουν οι νέοι μας αμόρφωτοι. Και να τρέχουν υπουργοί και βουλευτές να βρουν ειδικές ρυθμίσεις για να μην χαλάσει μια λατρεία μισού αιώνα, η λατρεία των Κυπρίων στη βρετανική εκπαίδευση. Που μέσα σε τρία χρόνια τους έκανε δικηγόρους. Φυσικά και δεν είναι εύκολο να κάνεις σχέδια και φροντιστήρια και τζι σι για να σπουδάσει το παιδί σου στην Αγγλία και ξαφνικά να σου τα ανατρέπουν όλα. Αλλά, τόσο άγχος από τους πολιτικούς μας δύσκολα να το αντιληφθώ. Να συνεδριάζει επί ώρες η Επιτροπή Παιδείας της Βουλής με δυο υπουργούς για να βρουν τρόπο να έχουν οι δικοί μας διαφορετική αντιμετώπιση από τα βρετανικά πανεπιστήμια, που θα αλλάξουν πολιτική λόγω εξόδου από την ΕΕ. Εντάξει, να γίνει η προσπάθεια σε κυβερνητικό επίπεδο, αλλά να μην βρεθεί ένας από όλους αυτούς να πει ότι υπάρχουν πια και στην Κύπρο πολύ καλά πανεπιστήμια; Κι ότι λόγω κορωνοϊού είναι προτιμότερο να μείνουν στα κυπριακά πανεπιστήμια αντί να πάνε στη Βρετανία και να πεθάνουν οι γονείς τους από την αγωνία;
Είναι ως να παρακολουθείς όλη την Κυβέρνηση και τη Βουλή να κάνουν εκστρατεία υπέρ των βρετανικών πανεπιστημίων. Και είναι οι ίδιοι που επί χρόνια μας έλεγαν ότι ονειρεύονται να μετατρέψουν την Κύπρο σε εκπαιδευτικό κέντρο, αλλά τώρα που αποκτήσαμε αξιόλογα πανεπιστήμια, που φέρνουν φοιτητές ακόμα κι από τη Γερμανία, αγχώθηκαν που θα χάσουν οι νέοι μας τα βρετανικά πανεπιστήμια. 
Μάλλον, είναι η αιώνια καταδίκη μας σε απόλυτη εξάρτηση από τη Βρετανία. Ακόμα κι ο τουρισμός δεν θα δει άσπρη μέρα φέτος αν δεν ανοίξει η Κυβέρνηση τις αφίξεις από τη Βρετανία. Και τρέχουν οι επιδημιολόγοι και ο Πρόεδρος και οι υπουργοί να δουν αν θα ρισκάρουν να βάλουν τη Βρετανία σε κάποια κατηγορία για να δεχθούμε τουρίστες, παρόλο που η πανδημία θερίζει ακόμα εκεί.
Κατά τα άλλα, πάμε γενικότερα κατά βαρβάρων. Μέγα θέμα δημόσιας συζήτησης το άρθρο μιας μαθήτριας σε μαθητική εφημερίδα περί του μαθήματος των θρησκευτικών. Λες και η μαθήτρια πήρε την απόφαση να καταργήσει τα θρησκευτικά και τρέχουν θεολόγοι, υπουργοί, βουλευτές να πουν τη γνώμη τους, τρέχουν και διάφοροι περίεργοι να θυματοποιήσουν ένα παιδί που έγραψε απλώς μιαν άποψη μέσα σε μαθητικό έντυπο. Κατά τα άλλα θέλουμε τα παιδιά μας να σκέφτονται, λέμε, κι όχι να παπαγαλίζουν. Τα θέλουμε, όμως, να σκέφτονται όπως εμάς, άμα σκέφτονται διαφορετικά πρέπει να τους κόβουμε το βήχα. Ορατότης, μηδέν.
Σε μιαν άλλη διάσταση, έναν παράλληλο κόσμο που λένε, ένας άντρας που αποδείχθηκε ότι είχε προβλήματα και τελικά κατέληξε σε ψυχιατρική κλινική, κυκλοφορούσε γυμνός στη Λεμεσό. Συνελήφθη και όταν βρισκόταν στα κρατητήρια, ένας αστυνομικός έβγαλε μαζί του φωτογραφία, selfie, και τη μοίρασε στο διαδίκτυο. Τόσο μυαλό και τόση ευαισθησία από το όργανο! Σοβαρότης, μηδέν.
Έχουμε κι αυτούς που καίνε κεραίες κινητής τηλεφωνίας στη Λεμεσό. Μετά που γίναμε όλοι απόλυτα εξαρτημένοι από τα κινητά κι αν τα χάσουμε χάνουμε κάθε σχέση κι επαφή με τους υπόλοιπους ανθρώπους. Μυαλό, μηδέν.
Έχουμε και τις συνεχείς διαδηλώσεις χωρίς ανταπόκριση σε περιοχή του Δαλιού για να απομακρυνθούν τα εργοστάσια ασφάλτου από τα σχολεία των παιδιών μας. Έχουμε και πέντε παιδιά που χρειάζονται κατεπειγόντως χειρουργική επέμβαση, αλλά ο μόνος χειρουργός που μπορεί να τα αναλάβει είναι καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Κύπρου και δεν του δίνουν άδεια να διενεργήσει την επέμβαση σε χειρουργείο ιδιωτικού νοσοκομείου, διότι δεν προνοείται στα «σχέδια υπηρεσίας». Ευελιξία, μηδέν.
Και δεν μας φτάνουν όλα αυτά, έχουμε και την έγνοια του Ερντογάν που πάει φιρί-φιρί για θερμό καλοκαίρι κι εμείς πρέπει να καταλάβουμε ότι επειδή διαλύσαμε την Εθνική Φρουρά και δεν μας ενδιαφέρει η αμυντική θωράκιση, θα αποφύγουμε τη σύγκρουση. Διότι η στρατιωτική αδυναμία μας είναι η δύναμή μας, όπως λέει κι ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας αυτοπροσώπως. Ελπίδα, μηδέν.

[email protected]