Το παιγνίδι των προσεχών προεδρικών εκλογών άρχισε με καράμπολα εξοστρακισμού του Νίκου Χριστοδουλίδη από την αναμέτρηση του 2023. Από τις εσωτερικές κομματικές δημοσκοπήσεις, ο νυν υπουργός φαινόταν ο επικρατέστερος σε εκλογική μάχη. Η διαπίστωση, λέγεται ότι προκάλεσε αναστάτωση και ταυτόχρονη διακομματική συνεννόηση, για παράκαμψη της πιθανότητας προβολής Χριστοδουλίδη, που σε απόλυτη συνεργασία με τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, έγραψαν επιτυχίες στον χώρο της διεθνούς διπλωματίας. Δείγματα οι συνεργασίες με Ισραήλ, Αίγυπτο, Εμιράτα, Γαλλία, Ιταλία, Σ. Αραβία, Ε.Ε. και η ομογνωμία σε διπλωματικές αντιδράσεις στην τουρκική επιθετικότητα και την κυνική πολιτική της Άγκυρας και τον φίλων της για έλεγχο της Ανατολικής Μεσογείου. Ήταν αναμενόμενο να κινητοποιηθεί η καμαρίλα προς το Προεδρικό, για τον επηρεασμό των κινήσεων, που ο Πρόεδρος απέφυγε και με την αιφνίδια επιλογή στελέχωσης του Υπουργικού Συμβουλίου, προλαμβάνοντας τις συνήθεις παρεμβάσεις. Κάτι πρωτοφανές στην ιστορία, όπου οι επιδιώξεις  συμφερόντων, εύρισκαν ευήκοον ους, όπως στην περίπτωση απόρριψης σχεδίου λύσης από τον Κυπριανού. (Σχέδιο 1978, ΗΠΑ-Καναδά-Βρετανίας. Προέβλεπε άμεση απελευθέρωση των Βαρωσίων και επιτροφή των πολιτών με την έναρξη των συνομιλιών, απόσυρση του τουρκικού στρατού πέραν του Πενταδακτύλου, έδαφος Τουρκοκυπρίων 22%. Και αυτά θα ίσχυαν έστω κι αν αποτύγχανε η εφαρμογή του σχεδίου).

Οι εκλογικές συνεργασίες κατοχυρώνονταν με ανταλλάγματα. Παραδείγματα οι εκλογές και οι συνεργασίες Μακαρίου, Κυπριανού, Βασιλείου, Παπαδοπούλου, Χριστόφια, και οι πολιτικές που διαφοροποιούσαν τις εικόνες των κυβερνήσεων, αλλάζοντας τις διεθνείς εντυπώσεις. Οι «μεγάλοι» δεν ήξεραν πού να κατατάξουν τη Δημοκρατία της Κύπρου, στο Δυτικό ή στο Ανατολικό μπλόκ. Στιγματική και η χωρίς λογικές αιτιολογίες προσχώρηση στο Κίνημα των Αδεσμεύτων, που αποστέρησε από την υποστήριξη της Ουάσιγκτον ή της Μόσχας. Και όμως ήταν καιρός που η κοινή λογική επέβαλλε να ανήκεις είτε στη μια είτε στην άλλη πλευρά. Τελικά η Κύπρος έχασε, γιατί οι Αμερικάνοι του Κίσινγκερ έκαναν το πραξικόπημα με εκτελεστικό όργανο τη Χούντα και οργάνωσαν την εισβολή με εντολοδόχο την Τουρκία, οι δε Σοβιετικοί ανέχθηκαν τη σφαγή της ελευθερίας, στη νυκτερινή συνάντηση της 19ης Ιουλίου στην Άγκυρα, του εκπροσώπου της Τουρκίας με τον Σοβιετικό πρέσβη. Βέβαια όξυνε τις αντιδράσεις και η άρνηση ένταξης στο ΝΑΤΟ που δεν ήταν άσχετη με τα επακόλουθα. 

Ποιος σοβαρός μελετητής διαφωνεί με το επιχείρημα ότι στη σύγχυση των εσωτερικών μεταλλάξεων και των αντιθέσεων, οι ξένοι με τις μυστικές υπηρεσίες και τα όργανά τους δεν ήταν άσχετοι, αφ’ ενός με την καλλιέργεια ανθελληνικού μένους από τη μια και αφ’ ετέρου με την αντιεξουσιαστική αντιμαχία και την εμφύλια ανάφλεξη από την άλλη; Οι αναμείξεις των ξένων ήταν κοινή διαπίστωση, όπως και οι εξαγορές ατόμων και ομάδων που σ’ αυτούς οφειλόταν η ανωμαλία που έσυρε στον όλεθρο. Είχαμε φθάσει στο κατάντημα να βλέπουμε μεταμόρφωση πολιτευτών σε ζήτουλες, που επιζητούσαν συμμετοχή στην εξουσία και υπέγραφαν αναιδημόνως την προς τούτο «αίτηση» χρηματοδότησης. Σημειώνεται δε ότι είδαν το φως της δημοσιότητας πληροφορίες ότι οι Άγγλοι διέθεταν ταμείο 60 εκατομμυρίων για «διαφήμιση» του σχεδίου Κόφι Ανάν (2003-4)…

Ο σπουδαίος φιλόλογος-συγγραφέας, αξέχαστος Σάββας Παύλου, μου απεκάλυψε οργισμένος ότι δημοσιογράφος- βεντέτα των αθηναϊκών τηλεοράσεων, του τηλεφώνησε να πάρει μέρος σε ομαδική υποστήριξη του σχεδίου Κόφι Ανάν. Και ο Σάββας τον αποπήρε, λέγοντάς του πως η εθνική του αξιοπρέπεια δεν του επέτρεπε να μετάσχει σε τέτοια καταισχύνη, προειδοποιώντας τον να μην τολμήσει ξανά τηλεφωνική επικοινωνία μαζί του. Ο δημοσιογράφος, που τον κατονόμασε, συμπεριλαμβανόταν στους υπόπτους προς αγορά. Εξάλλου, κατάσκοποι όπως ο Πατρίκ Σάιρωφ κι ο Μάιλς Κόπλαντ, στα βιβλία τους «Μπαρμπούς» και «Παιγνίδι των εθνών» είναι αποκαλυπτικοί για τις αλληλουχίες της συμφοράς.

Τα σκοτεινά παρασκήνια ήταν πάντα χώρος συνωμοσιών στην πατρίδα μας. Και οι χρηματισμοί είναι αυταπόδεικτοι από τα παλάτια που ξεπετάγονταν σαν μανιτάρια στα δάση και στις ακρογιαλιές μας. Τα κάστρα της διαφθοράς δεν κρύβονται. Οι διεφθαρμένοι έπαυσαν να κυκλοφορούν με μάσκες.

Ούτως εχόντων των πραγμάτων προκύπτει χρέος όσων διεκδικούν εξουσίες, να συνέλθουν, ακούοντας τις απαιτήσεις των πολιτών που θέλουν απαλλαγή από την κακοδαιμονία της φαυλότητας και της διαφθοράς. Να κοιτάξουν κατάματα την αθλιότητα που ξεπουλά την πατρίδα. Και να την εξοστρακίσουν χωρίς δισταγμούς, όταν οι ένοχοι συνεργούν στον εξοστρακισμό ανθρώπων που επιτυγχάνουν στις μάχες της πατρίδας. Η μεγαλύτερη δε ευθύνη βαρύνει τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Έχει και εμπειρίες δεκαετιών σπάνιες και γνώσεις πραγματικοτήτων βαθιές. Και θέληση διαθέτει που του δίνει σαν σπαθί ο κόσμος. Στην εξουσία τον ανέβασε ο Λαός με ποσοστό 58%. Τώρα η υποστήριξη του κόσμου ανήλθε σε πρωτοφανή επίπεδα. Αυτή η υποστήριξη μεταφράζεται ως συνηγορία κάθαρσης του βίου από Κόπρους Αυγείου. Η διαφθορά φούντωσε από την ανοχή των εξουσιών της εξηντάχρονης πολιτείας. Με την διόγκωσή της θα μετατραπεί σε ολοκληρωτικό καταστροφέα. Θα φάει την πατρίδα. Ιδού, λοιπόν, η δυνατότητα απαλλαγής της ιστορίας από το τέρας που υπονομεύει την ύπαρξή μας. Και ο κλήρος πέφτει στον Νίκο Αναστασιάδη που μπορεί με τη δύναμη του κόσμου να εξυγιάνει τον πολιτικό λαβύρινθο από τον Μινώταυρο της κακοδαιμονίας.