Στην αρχή της πανδημίας ο Πρόεδρος Αναστασιάδης είχε μιλήσει για έναν πόλεμο για το οποίο η μάχη έπρεπε να δοθεί μέσα από τα καταφύγια. Στον πόλεμο αυτό έχουν ήδη κερδηθεί πολλές μάχες και θα κερδηθούν κι άλλες πολλές στο μέλλον. Είναι νωρίς όμως και εκτός πραγματικότητας να λεχθεί ότι κερδήθηκε ο πόλεμος. 
Μια από τις μάχες που θα δοθούν σ’ αυτό τον πόλεμο είναι αυτή της οικονομίας. Ήδη από την αρχή ξεκίνησαν να δίνονται μάχες σε διάφορα επίπεδα και ήδη η οικονομία της Κύπρου μετρά δεκάδες απώλειες λόγω πανδημίας. Θα ήταν ουτοπιστικό να πει κανείς ότι όλα άρχισαν να λειτουργούν όπως και πριν από τις 15 του Μάρτη ή ότι όλες οι επιχειρήσεις ανέβασαν τα ρολά. Δυστυχώς υπάρχουν πολλές εκεί έξω που δεν θα καταφέρουν ποτέ να ανοίξουν τις πόρτες των καταστημάτων και των επιχειρήσεών τους. 
Επιχειρήσεις και βιομηχανίες δεν είναι μόνο μια ταμπέλα και κάποιοι επώνυμοι επιχειρηματίες και βιομήχανοι, αλλά οι δεκάδες και εκατοντάδες ανώνυμοι υπάλληλοι που βιώνουν τις δικές του επιπτώσεις συνεπεία των αλλεπάλληλων οικονομικών προβλημάτων που αντιμετώπισε ο τόπος. Στη μεγάλη οικονομική κρίση του 2013 οι εργαζόμενοι κλήθηκαν να πληρώσουν το δικό τους τίμημα για τις απώλειες που είχαν υποστεί επιχειρήσεις και βιομηχανίες. Από τους καταλόγους πληρωμής τη μια μέρα, βρέθηκαν την επομένη στους καταλόγους ανέργων.
Όσοι επιβίωσαν εκείνου του πολέμου δεν ήταν «οικονομικά αρτιμελείς» όπως προ του 2013. Είδαν τα εισοδήματά τους να μειώνονται από 10 έως και 50 τοις εκατόν και η αγοραστική αξία των χρημάτων να μειώνεται ακόμα περισσότερο. Πολλές φορές είχε λεχθεί για ανάκαμψη της οικονομίας. Για τις επιχειρήσεις και τις βιομηχανίες μπορεί, όχι όμως και για τους εργαζόμενους/υπαλλήλους αυτών των εταιρειών. 
Και φέτος ήρθε ο νέος πόλεμος για να αποτελειώσει ό,τι κατάφερε να επιβιώσει από την καταστροφή του 2013. Οι επιπτώσεις ανάλογες με τότε. Το τίμημα πληρώνεται και από τους μεν και από τους δε. Σε αντίθεση με την προηγούμενη φορά το κράτος παρενέβη, προκειμένου να συμβάλει και να βοηθήσει για την επιβίωση εταιρειών, επιχειρήσεων, βιομηχανιών και εργαζομένων. 
Το βράδυ της Τετάρτης, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας ανακοίνωσε ένα αρκετά σημαντικό πακέτο στήριξης των επιχειρήσεων που έχουν υποστεί σημαντικές επιπτώσεις στον πόλεμο της πανδημίας. Τους έδωσε αρκετά όπλα για να βγουν έξω και να πολεμήσουν και να κερδίσουν τις επόμενες μάχες στο δικό τους πεδίο, της οικονομίας. Και καλά έκανε. Γιατί σε αντίθετη περίπτωση θα επέρχετο η πλήρης κατάρρευση. 
Αυτό που πρέπει να γίνει, ως φυσικό συνεπακόλουθο αυτών των μέτρων, είναι ένας ουσιαστικός και αυστηρός έλεγχος του κάθε ευρώ που δίνεται από τα κρατικά ταμεία ή από οποιαδήποτε άλλη πηγή. Δεν μπορεί να αφεθούν τα χρήματα αυτά στα χέρια του κάθε επιχειρηματία χωρίς κανένα απολύτως έλεγχο. Για κάθε ευρώ που παίρνει μια εταιρεία, επιβάλλεται να τεκμηριώνει και πού πήγαν για να αποδειχθεί ότι όντως πήγαν για καλό σκοπό. 
Η κυβέρνηση, το κράτος, οι αρμόδιες υπηρεσίες πρέπει να ακολουθήσουν την πορεία του χρήματος που θα δώσουν. Να δουν εάν πήγαν για στήριξη των εταιρειών, κάλυψη ζημιών (όπως υποτίθεται τις είχαν παρουσιάσει ) και κάλυψη μισθών εργαζομένων. Γιατί χωρίς αυστηρό και ουσιαστικό έλεγχο μπορεί τα χρήματα – που είναι και πολλά – να μη φτάσουν μέχρι τέλους αλλά να μείνουν στα μέσα του δρόμου. 
Είναι επίσης ευκαιρία για τα αρμόδια κυβερνητικά τμήματα να μπουν δυναμικά σε κάθε εταιρεία που θα ζητά και θα παίρνει βοήθεια μέσα από τα διάφορα κρατικά προγράμματα. Είναι ίσως η πιο καλή ευκαιρία να ελεγχθεί εάν οι διάφορες επιχειρήσεις και βιομηχανίες λειτουργούν στα πλαίσια της νομοθεσίας όσον αφορά τους εργαζόμενους.  Είναι ευκαιρία, τώρα με τη στήριξη να διορθωθούν και πολλά κακώς έχοντα στον επιχειρηματικό τομέα που αφήνονταν τόσα χρόνια να περνούν ανεξέλεγκτα. 

[email protected]