Δεν πιστεύουμε ότι είμαστε οι μόνο στην οικοδομική βιομηχανία που διαπιστώνουν ότι δεν υπάρχουν ποιοτικοί τεχνίτες σε έργα οικοδομής.
Εκείνοι που υπήρχαν πριν από 15-20 χρόνια, είτε δεν υπάρχουν πλέον, είτε δεν μπορούν να εργαστούν λόγω ηλικίας.
Στην εποχή που ζούμε όπου το γρήγορο κέρδος/εισόδημα έχει ξεπεράσει την ποιότητα της οικοδομικής τεχνικής και με τις εναλλακτικές δουλειές και ασφαλώς με τα χαμηλά ημερομίσθια ποιοτικών τεχνιτών, οι τελευταίοι αποτελούν το τέλος των τεχνιτών που ξέραμε.
Και όλα αυτά παρόλο που τα νέα οικοδομικά υλικά προσφέρουν εύκολες λύσεις προς χρήση κ.λπ., όπως π.χ. έτοιμες πέτρες/πέτρες επένδυσης (Καρύστου κ.λπ.), πόρτες και παράθυρα έτοιμα, κουζίνες έτοιμες (κυρίως από Ιταλία/Γερμανία), ακόμη και τούβλα Τροόδους για επένδυση ή άλλως πως. Το θέμα όμως παραμένει, ξέρουν οι σημερινοί τεχνίτες να χρησιμοποιούν την τεχνική αυτή; (ίδε την κίτρινη πέτρα Λευκωσίας-Μάμμαρι και που υπάρχει σήμερα χωρίς την ποιοτική τους ένωση – ένα μάτσο χάλια).
Θα πρέπει να το πάρουμε απόφαση ότι οι ποιοτικοί τεχνίτες δεν υπάρχουν ούτε τώρα και ασφαλώς ούτε στο άμεσο μέλλον. Σίγουρα ποιοτικοί τεχνίτες είναι μια δύσκολη δουλειά, η οποία και δεν προσελκύει τα ανάλογα άτομα που έχουν «μεράκι» για τη δουλειά τους.
Σε μια κατοικία στην Λευκωσία, εξασφαλίσαμε τις υπηρεσίες ενός ποιοτικού τεχνίτη πέτρας (τον κ. Κωστή από το Μάμμαρι) με τα όλα τα σχετικά εργαλεία (μουρέλλα, διάφορα τσεκούρια κ.λπ.), άλλο τεχνίτη στην τοποθέτηση πλακακιών από τη Λάρνακα (κ. Σάββας), ο οποίος αποτελεί τεχνίτη της τριγωνομετρίας στην τοποθέτηση αφού ετοίμασε σχέδιο τοποθέτησης, ενώ σε επιδιόρθωση ξύλινης στέγης, ακόμη αναμένουμε το αποτέλεσμα στην εφαρμογή της (τραγική).
Δυστυχώς ο τρόπος κατασκευής των οικοδομών μας με σπασμένα τούβλα, κακοτεχνίες και άλλα, καλύπτονται στο τέλος από σοβά και μετά από alucobond, σπριτς κ.λπ. και ασφαλώς όλα καλύπτονται επιφανειακά με μελλοντικά προβλήματα από πίσω.
Και όλα αυτά χωρίς να υπάρχουν κάποια σχέδια ως η επιτόπια τοποθέτηση και άρα ουδείς γνωρίζει πού οι υπηρεσίες έχουν τοποθετηθεί. Στο θέμα αυτό τεράστια ευθύνη φέρουν οι επιβλέποντες μηχανικοί/αρχιτέκτονες και άλλοι σύμβουλοι και ασφαλώς στο τέλος του έργου δεν υπάρχει η επιτόπια αποτύπωση (οι επιβλέποντες επισκέπτονται το έργο στην καλύτερη περίπτωση μια φορά την εβδομάδα και δεν γνωρίζουν ούτε οι ίδιοι –οι σύμβουλοι– πώς και πού τοποθετούνται με λεπτομέρεια οι υπηρεσίες).
Ας έλθουμε και στο τέλος στους μπογιατζήδες όπου η τελευταία μας εμπειρία ήταν να μπογιατίζει χωρίς την τοποθέτηση τέλλας (με αποτέλεσμα να «πυλοχρίσει» την πέριξ περιοχή), άλλος να μπογιατίζει το πρώτο χέρι με κίτρινη μπογιά (διότι του περίσσεψε από άλλο έργο) και μετά στο 2ο χέρι μπογιά – άσπρη κ.λπ., κ.λπ!
Είναι δύσκολη η επίτευξη ποιότητας λόγω των πιο πάνω, με αποτέλεσμα να μην έχουμε εκείνη την ποιότητα που επιθυμεί ο ιδιοκτήτης οικοδομής ανεξαρτήτου κόστους.
Στην Ελλάδα η ποιότητα στις κατασκευές καλύπτεται μερικώς από Αλβανούς τεχνίτες, ιδιαίτερα για τεχνίτες πέτρας (στη Βρετανία η ποιότητα έχει αναβαθμιστεί από Πολωνούς τεχνίτες (πρώτοι ήταν οι Ιρλανδοί) κ.λπ. και στις ΗΠΑ οι Μεξικανοί.
Είμαστε της άποψης ότι επιβάλλεται η δημιουργία σχολής τεχνιτών και ανάλογα με το «δίπλωμα» τεχνικής που κατέχουν θα πρέπει να αμείβονται με ψηλότερο μεροκάματο από τους υπόλοιπους έστω κατά 10%-20% περισσότερο από τα συμφωνηθέντα με τις συντεχνίες μεροκάματα.
Έχουμε αναφερθεί σε προηγούμενο μας άρθρο για την έλλειψη τεχνιτών στην οικοδομική βιομηχανία και στην κάθοδο ξένων στο επάγγελμα. Αρχικά Ρουμάνοι, μετά Σύροι και τώρα Ελλαδίτες τεχνικοί και στην εισήγηση μας για τη δημιουργία συγκεκριμένων ομάδων ποιοτικών τεχνιτών, έστω π.χ. με ψηλότερο κατά 30% κόστος παρομοίως για αρκετούς «αχάπαρους» αρχιτέκτονες με λεπτομερή γνώση της οικοδομικής τεχνικής. Μας θυμίζει το άρθρο αυτό τον γνωστό και πρωτοπόρο αρχιτέκτονα Α. Ιωαννίδη, τις λεπτομέρειες που παρουσίαζαν τα σχέδια του, μέχρι που να τοποθετηθούν οι βίδες και άλλα. Υπάρχουν κι άλλοι που παρουσιάζουν «ολοκληρωμένα σχέδια» σε μια κόλλα.
Βέβαια το θέμα αυτό δεν παρουσιάζεται στην οικοδομική βιομηχανία μόνο, αλλά επεκτείνεται σε διάφορα άλλα θέματα. Ένα εξοργιστικό παράδειγμα είναι και το ηλεκτρονικό κλειδί αυτοκινήτου που «χάλασε» και όταν ο πελάτης επισκέφθηκε τον αντιπρόσωπο για επιδιόρθωσή του και του ζήτησαν €1.000 για αντικατάσταση. Ο κλητήρας του (και μπράβο του) επισκέφθηκε εξωτερικό συνεργείο και το διόρθωσε με μόνο €35!
Ποιότητα λοιπόν, αλλά και ταυτόχρονα ευθύνες για όλους.
Εκείνοι που υπήρχαν πριν από 15-20 χρόνια, είτε δεν υπάρχουν πλέον, είτε δεν μπορούν να εργαστούν λόγω ηλικίας.
Στην εποχή που ζούμε όπου το γρήγορο κέρδος/εισόδημα έχει ξεπεράσει την ποιότητα της οικοδομικής τεχνικής και με τις εναλλακτικές δουλειές και ασφαλώς με τα χαμηλά ημερομίσθια ποιοτικών τεχνιτών, οι τελευταίοι αποτελούν το τέλος των τεχνιτών που ξέραμε.
Και όλα αυτά παρόλο που τα νέα οικοδομικά υλικά προσφέρουν εύκολες λύσεις προς χρήση κ.λπ., όπως π.χ. έτοιμες πέτρες/πέτρες επένδυσης (Καρύστου κ.λπ.), πόρτες και παράθυρα έτοιμα, κουζίνες έτοιμες (κυρίως από Ιταλία/Γερμανία), ακόμη και τούβλα Τροόδους για επένδυση ή άλλως πως. Το θέμα όμως παραμένει, ξέρουν οι σημερινοί τεχνίτες να χρησιμοποιούν την τεχνική αυτή; (ίδε την κίτρινη πέτρα Λευκωσίας-Μάμμαρι και που υπάρχει σήμερα χωρίς την ποιοτική τους ένωση – ένα μάτσο χάλια).
Θα πρέπει να το πάρουμε απόφαση ότι οι ποιοτικοί τεχνίτες δεν υπάρχουν ούτε τώρα και ασφαλώς ούτε στο άμεσο μέλλον. Σίγουρα ποιοτικοί τεχνίτες είναι μια δύσκολη δουλειά, η οποία και δεν προσελκύει τα ανάλογα άτομα που έχουν «μεράκι» για τη δουλειά τους.
Σε μια κατοικία στην Λευκωσία, εξασφαλίσαμε τις υπηρεσίες ενός ποιοτικού τεχνίτη πέτρας (τον κ. Κωστή από το Μάμμαρι) με τα όλα τα σχετικά εργαλεία (μουρέλλα, διάφορα τσεκούρια κ.λπ.), άλλο τεχνίτη στην τοποθέτηση πλακακιών από τη Λάρνακα (κ. Σάββας), ο οποίος αποτελεί τεχνίτη της τριγωνομετρίας στην τοποθέτηση αφού ετοίμασε σχέδιο τοποθέτησης, ενώ σε επιδιόρθωση ξύλινης στέγης, ακόμη αναμένουμε το αποτέλεσμα στην εφαρμογή της (τραγική).
Δυστυχώς ο τρόπος κατασκευής των οικοδομών μας με σπασμένα τούβλα, κακοτεχνίες και άλλα, καλύπτονται στο τέλος από σοβά και μετά από alucobond, σπριτς κ.λπ. και ασφαλώς όλα καλύπτονται επιφανειακά με μελλοντικά προβλήματα από πίσω.
Και όλα αυτά χωρίς να υπάρχουν κάποια σχέδια ως η επιτόπια τοποθέτηση και άρα ουδείς γνωρίζει πού οι υπηρεσίες έχουν τοποθετηθεί. Στο θέμα αυτό τεράστια ευθύνη φέρουν οι επιβλέποντες μηχανικοί/αρχιτέκτονες και άλλοι σύμβουλοι και ασφαλώς στο τέλος του έργου δεν υπάρχει η επιτόπια αποτύπωση (οι επιβλέποντες επισκέπτονται το έργο στην καλύτερη περίπτωση μια φορά την εβδομάδα και δεν γνωρίζουν ούτε οι ίδιοι –οι σύμβουλοι– πώς και πού τοποθετούνται με λεπτομέρεια οι υπηρεσίες).
Ας έλθουμε και στο τέλος στους μπογιατζήδες όπου η τελευταία μας εμπειρία ήταν να μπογιατίζει χωρίς την τοποθέτηση τέλλας (με αποτέλεσμα να «πυλοχρίσει» την πέριξ περιοχή), άλλος να μπογιατίζει το πρώτο χέρι με κίτρινη μπογιά (διότι του περίσσεψε από άλλο έργο) και μετά στο 2ο χέρι μπογιά – άσπρη κ.λπ., κ.λπ!
Είναι δύσκολη η επίτευξη ποιότητας λόγω των πιο πάνω, με αποτέλεσμα να μην έχουμε εκείνη την ποιότητα που επιθυμεί ο ιδιοκτήτης οικοδομής ανεξαρτήτου κόστους.
Στην Ελλάδα η ποιότητα στις κατασκευές καλύπτεται μερικώς από Αλβανούς τεχνίτες, ιδιαίτερα για τεχνίτες πέτρας (στη Βρετανία η ποιότητα έχει αναβαθμιστεί από Πολωνούς τεχνίτες (πρώτοι ήταν οι Ιρλανδοί) κ.λπ. και στις ΗΠΑ οι Μεξικανοί.
Είμαστε της άποψης ότι επιβάλλεται η δημιουργία σχολής τεχνιτών και ανάλογα με το «δίπλωμα» τεχνικής που κατέχουν θα πρέπει να αμείβονται με ψηλότερο μεροκάματο από τους υπόλοιπους έστω κατά 10%-20% περισσότερο από τα συμφωνηθέντα με τις συντεχνίες μεροκάματα.
Έχουμε αναφερθεί σε προηγούμενο μας άρθρο για την έλλειψη τεχνιτών στην οικοδομική βιομηχανία και στην κάθοδο ξένων στο επάγγελμα. Αρχικά Ρουμάνοι, μετά Σύροι και τώρα Ελλαδίτες τεχνικοί και στην εισήγηση μας για τη δημιουργία συγκεκριμένων ομάδων ποιοτικών τεχνιτών, έστω π.χ. με ψηλότερο κατά 30% κόστος παρομοίως για αρκετούς «αχάπαρους» αρχιτέκτονες με λεπτομερή γνώση της οικοδομικής τεχνικής. Μας θυμίζει το άρθρο αυτό τον γνωστό και πρωτοπόρο αρχιτέκτονα Α. Ιωαννίδη, τις λεπτομέρειες που παρουσίαζαν τα σχέδια του, μέχρι που να τοποθετηθούν οι βίδες και άλλα. Υπάρχουν κι άλλοι που παρουσιάζουν «ολοκληρωμένα σχέδια» σε μια κόλλα.
Βέβαια το θέμα αυτό δεν παρουσιάζεται στην οικοδομική βιομηχανία μόνο, αλλά επεκτείνεται σε διάφορα άλλα θέματα. Ένα εξοργιστικό παράδειγμα είναι και το ηλεκτρονικό κλειδί αυτοκινήτου που «χάλασε» και όταν ο πελάτης επισκέφθηκε τον αντιπρόσωπο για επιδιόρθωσή του και του ζήτησαν €1.000 για αντικατάσταση. Ο κλητήρας του (και μπράβο του) επισκέφθηκε εξωτερικό συνεργείο και το διόρθωσε με μόνο €35!
Ποιότητα λοιπόν, αλλά και ταυτόχρονα ευθύνες για όλους.
* F.R.I.C.S. – Αντώνης Λοΐζου & Συνεργάτες Λτδ – Εκτιμητές Ακινήτων, Πωλητές Ακινήτων & Διαχειριστές Έργων Ανάπτυξης.
[email protected]
www.aloizou.com.cy
