Επείγονται κάποιοι για επανέναρξη των συνομιλιών/διαπραγματεύσεων για το Κυπριακό και ισχυρίζονται τα εξής:

α) Ότι αν δημιουργηθούν οι προϋποθέσεις για επανέναρξη των συνομιλιών/διαπραγματεύσεων η Τουρκία θα τερματίσει την επιθετικότητά της.

β) Ότι ενόσω δεν διεξάγονται συνομιλίες/διαπραγματεύσεις η Τουρκία θα συνεχίσει τη δημιουργία νέων τετελεσμένων.

Η αλήθεια είναι μία ότι για τέσσερις και πλέον δεκαετίες ούτε διαπραγματεύσεις ούτε συνομιλίες διεξάγονταν παρά μόνο όπως επιτυχώς έχει λεχθεί «συνομιλίες του καφενείου». Τώρα γίνεται λόγος για σοβαρές και ουσιαστικές συνομιλίες.

Η δημιουργία νέων τετελεσμένων και η εδραίωση των υφιστάμενων ουδέποτε σταμάτησαν και ούτε θα τερματιστούν. Το ίδιο και οι εκβιασμοί και οι απειλές που καθημερινά επαναλαμβάνονται με αποκορύφωμα τις επανειλημμένες δηλώσεις του Τούρκου υπουργού Άμυνας Hulusi Akar για «γαλάζια πατρίδα» και ότι αν χρειαστεί θα επαναληφθεί το 1974. 

Και όμως όλα αυτά ηχούν στα αυτιά μη ακουόντων που συστηματικά ενοχοποιούν τη δική μας πλευρά. Είναι η Πέμπτη Φάλαγγα. 

Μερικοί μάλιστα στη Λευκωσία και στην Αθήνα μιλούν για ΜΟΕ (Μέτρα Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης).

Η απάντηση που λαμβάνουν είναι η καθημερινή αύξηση της τουρκικής επιθετικότητας στην Κύπρο και το Αιγαίο κατά ξηρά, θάλασσα και αέρα. Όσοι δεν αντιλαμβάνονται και ζουν ή καλλιεργούν ψευδαισθήσεις προσφέρουν μεγάλες υπηρεσίες στην Άγκυρα, η οποία ουδέποτε απέκρυψε τον αμετάθετο σκοπό και στόχο της για επανάκτηση και ολοκληρωτικό έλεγχο της Κύπρου αλλά και διχοτόμηση του Αιγαίου όταν αμφισβητείται η ελληνικότητα νησιών και οι προκλητικές υπερπτήσεις πολεμικών αεροσκαφών συνεχίζεται ασταμάτητα.

Μας προέκυψε τελευταίως και μια επιτροπή αποτελούμενη από «πολιτικούς της ναφθαλίνης» επονομαζόμενη «Απόφαση Ειρήνης» αλλά και «Συμβούλιο Επανεγκατάστασης και Ανοικοδόμησης της Αμμοχώστου και της Μόρφου».

Με τον «νουν μας κάμνουμε μπαϊράμι». Η Τουρκία ουδέποτε θα αποχωρήσει από την Κύπρο (εκτός εάν αποδημήσουν τα στρουθιά) ούτε και θα παραιτηθεί των ούτω καλούμενων «εγγυητικών και επεμβατικών δικαιωμάτων».

Και ο εποικισμός της Αμμοχώστου σταδιακά θα προωθηθεί και η δημιουργία ναυτικής βάσης στην περιοχή και η δημιουργία στρατιωτικού αεροδρομίου στο Λευκόνοικο και οι πειρατικές ενέργειες στην Κυπριακή ΑΟΖ και η αιγιαλίτιδα ζώνη θα συνεχισθεί. 

Ο εκτουρκισμός των κατεχομένων έχει ολοκληρωθεί και η ισλαμοποίησή τους προωθείται και σε λίγες δεκαετίες δεν θα υπάρχει αμιγής τ/κ πληθυσμός, ενώ ταυτόχρονα επιχειρείται και ο αφελληνισμός των ελεύθερων περιοχών με την αλλοίωση του δημογραφικού χαρακτήρα με ποικίλους τρόπους και μεθοδεύσεις που είναι περισσότερο από εμφανείς. Θα είμαστε άραγε και εμείς ο τελευταίος Ελληνισμός στη γη του Τεύκρου, του Ονήσιλλου και του Ευαγόρα που ούτε περιουσία του ΕΒΚΑΦ αλλά ούτε και βακούφια υπήρξαν ποτέ.

Η υπόσχεσή μας μία θα πρέπει να είναι: Η δημιουργία ενός Ενιαίου και Αρραγούς Εθνικο-απελευθερωτικού Μετώπου με πρωτοστάτες πεφωτισμένους και χαρισματικούς ηγέτες με ήθος και εθνικό ανάστημα και όχι «κουραμπιέδες» και «χαλβάδες»… Πολιτικούς και κομματικούς ηγετίσκους που καταβρέχουν τα εσώρουχά τους μπροστά στην Τουρκία. Πολιτικούς ηγετίσκους που η έγνοια τους είναι πώς θα κυκλοφορούν με πολυτελείς και τι χρώματος λιμουζίνες, στη ράχη του κυπριακού λαού. Ντροπή, αίσχος.

Υ.Γ.

1) κουραμπιές: άνθρωπος δειλός, φοβιτσιάρης, άκαπνος, απόλεμος, απειροπόλεμος.

2) χαλβάς: άνθρωπος νωθρός, δειλός, αφελής.

* Πρώην συνδικαλιστής.