ΑΥΤΟ και αν ήταν και… πρωταπριλιάτικο και απρόσμενο: Επείγον τηλεγράφημα από τον Ύπατο Αρμοστή στο Προεδρικό Μέγαρο της Κυπριακής Δημοκρατίας και –ταυτόχρονο– τιτίβισμα στον προσωπικό λογαριασμό του από τον Ύπατο Αρμοστή:
«Έχω εντολή από τα Ανάκτορα, λόγω… κορωνοϊκού κωλύματος της Α.Μ. του Διαδόχου Καρόλου, να εκτελέσω την προγραμματισμένη επίσκεψή του στην Κύπρο, σύμφωνα με το πρόγραμμα που καταρτίστηκε για τις 18-21 Μαρτίου, ήτοι:
Επειδή –λόγω της αναβολής– η επίσκεψή μου συμπίπτει στην παραμονή της 1ης Απριλίου, θα προσαρμοστεί το πρόγραμμα στις… ευαισθησίες μου –γνωστές σε όλη την Κοινοπολιτεία».
* Να τιμηθούν –δεόντως– οι απόγονοι των Κυπρίων που –ντυμένοι στην αγγλική στολή– θυσιάστηκαν και συνέτειναν στη νίκη των Συμμάχων και στη συντριβή του Ναζισμού και του Φασισμού.
* Να κατατεθεί στεφάνι στα Φυλακισμένα Μνήματα, με τις απολογίες των Ανακτόρων και της επίσημης Βρετανίας, για τα εγκλήματά της στην Κύπρο.
* Μεταφέροντας τις αποφάσεις του Βασιλικού Οίκου, της Βουλής των Λόρδων, της Βουλής των Κοινοτήτων και της Κυβέρνησής του, ο Ύπατος Αρμοστής κοινοποίησε πως: Όπως ο βρετανικός στρατός μερίμνησε, τον Γενάρη του 1975, να μεταφέρει –μέσω των Βάσεων– τους Τουρκοκύπριους στην Τουρκία, και απεκεί στις κατεχόμενες από τον τουρκικό στρατό περιουσίες των Ελληνοκυπρίων, έτσι να μεριμνήσει και για την επανορθωτική διαδρομή: Να επιστρέψουν –Ελληνοκύπριοι και Τουρκοκύπριοι– στα σπίτια και στις περιουσίες τους, και ο τουρκικός στρατός και οι έποικοι στην Ανατολία τους!
(Να μην ήταν, λέει, όσα περιγράφηκαν ανωτέρω, ένα πρωταπριλιάτικο ψέμα και μια ουτοπική διαφυγή του χρονογράφου, αλλά να αποτελούσαν πραγματοποίηση –και– της καβαφικής ψευδαίσθησης, όταν η Κύπρος περιήλθε στη βρετανική διοίκηση: «Ελπίζω εν τη Μεγάλη Βρετανία πως δεν εξέλειψαν εντελώς οι απόγονοι των ρεκτών και Φιλελλήνων εκείνων ανδρών…».)