«Είναι η Κύπρος η νέα Λαμπεντούζα;». Το συγκεκριμένο ερώτημα τίθεται όλο και πιο συχνά στα ρεπορτάζ διεθνών ΜΜΕ αναφορικά με την έκρηξη των προσφυγικών ροών στην Κυπριακή Δημοκρατία και τις σοβαρές δυσκολίες ελέγχου της κατάστασης λόγω των τετελεσμένων της κατοχής.
Οι ιστορίες προσφύγων στην Κύπρο λόγω και των ιδιαίτερων συνθηκών που επικρατούν στο νησί, έγιναν επανειλημμένα πρωτοσέλιδο το 2019, καθώς οι ροές αυξάνονταν σημαντικά και η έκρηξη του προβλήματος διαχείρισης της κατάστασης είχε εμφανιστεί στο προσκήνιο.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:
- Πέντε άτυποι μετανάστες από τη Συρία ήρθαν από τα κατεχόμενα
- Νέο πλοιάριο με μετανάστες ανοιχτά του Κάβο Γκρέκο
Η αλματώδης αύξηση των προσφυγικών ροών καταγράφεται στα επίσημα στοιχεία που δίνονται τόσο από τη Λευκωσία όσο και από την ΕΕ, αποδεικνύοντας την εκρηκτική κατάσταση που επικρατεί στο νησί. Τον Ιούλιο του 2019, για παράδειγμα, σε Κύπρο και Μάλτα κατατέθηκαν οι περισσότερες αιτήσεις ανά κάτοικο – σε σχέση με το μέγεθος του πληθυσμού των χωρών – με την Ελλάδα να ακολουθεί. Είναι χαρακτηριστικό ότι οι κυπριακές Αρχές λάμβαναν επισήμως από την άνοιξη του 2019 κατά μέσο όρο 1.500 αιτήσεις για κάθε εκατομμύριο κατοίκους ανά μήνα, αριθμός που είναι υπερδιπλάσιος από τις αιτήσεις που λάμβανε η Μάλτα και τριπλάσιος από ό,τι η Ελλάδα, που είχαν 700 και 450 αντίστοιχα.
Με πτήσεις από την Τουρκία
Η «διαιρεμένη Κύπρος», όπως υπογραμμίζουν χαρακτηριστικά σε πρόσφατο ρεπορτάζ τους για το θέμα οι «New York Times». Η κατοχή βοηθά σημαντικά στη διόγκωση του προβλήματος, αφού πολλοί πρόσφυγες και μετανάστες εκμεταλλεύονται τους ελλιπείς ελέγχους και τις τουριστικές συμφωνίες της Αγκυρας με χώρες προέλευσης οι οποίοι φτάνουν στα κατεχόμενα με πτήσεις της γραμμής από την Τουρκία, είτε ως εν δυνάμει φοιτητές, είτε ως τουρίστες και τελικά περνούν στις ελεύθερες περιοχές από την Πράσινη Γραμμή φτάνοντας σε ευρωπαϊκό έδαφος. Οι διακινητές δεν εξηγούν φυσικά το στάτους της διαιρεμένης Κύπρου στους ανθρώπους που αναζητούν μία «έξοδο κινδύνου» που θα τους οδηγήσει σε ευρωπαϊκό έδαφος, με αρκετούς να νομίζουν ακόμα και ότι το νησί συνδέεται με την ηπειρωτική Ευρώπη. Η ανάδειξη της Κύπρου σε προσφυγικό προορισμό έγινε αφού άρχισαν να κλείνουν οι άλλες μεταναστευτικές δίοδοι και να δυσκολεύουν σημαντικά, με αποτέλεσμα οι ροές στο νησί να έχουν αυξηθεί έως και πέντε φορές το 2019 σε σχέση με το 2015, σε αντίθεση με στοιχεία άλλων χωρών που παρουσιάζουν μείωση.
Οι εξελίξεις φέρνουν προ των ευθυνών της την κυβέρνηση, που αναζητά λύσεις, με τον κύπριο υπουργό Εσωτερικών Νίκο Νουρή να αναφέρεται σε τεράστιο πρόβλημα, αφού η Κυπριακή Δημοκρατία έχει φτάσει να έχει πάνω από το 3,8% του πληθυσμού της χώρας αιτήσεις για πολιτικό άσυλο σε αντίθεση με άλλες χώρες πρώτης υποδοχής. Απέναντι στην κυβέρνηση στέκεται το ΑΚΕΛ καταγγέλλοντας την προσέγγισή της για κίνδυνο προώθησης αντιλήψεων ρατσισμού και ξενοφοβίας.
Πηγή: Philenews / tanea.gr
