Η Κύπρος, στην τελευταία κατάταξη των «Ρεπόρτερ Χωρίς Σύνορα» (Reporters Without Borders) έχει πάρει την 28η θέση ανάμεσα σε 180 χώρες. Τιμητική θα πείτε, με σημαντική ελευθερία του τύπου. Είναι όμως έτσι; Δεν θα πούμε αν έχουμε ή όχι ελευθερία του Τύπου στην Κύπρο. Αν είναι αντικειμενική η κατάταξη και αν βασίζεται σε αντικειμενικά κριτήρια είναι το θέμα που εξετάζουμε.
Το 2019 η ελευθερία του Τύπου, είτε μειώθηκε στην Κύπρο είτε αυξήθηκε σε άλλες χώρες. Και αυτό επειδή στην εν λόγω κατάταξη, η Κύπρος έχασε τρεις θέσεις από πέρσι (ήταν στην 25η θέση με βαθμολογία 1.98 το 2018 και έπεσε στην 28η θέση με βαθμολογία 1.89 το 2019).
Σύμφωνα με την ίδια κατάταξη –που γίνεται ετησίως από το 2013– το 2013 η Κύπρος ήταν στην 24η θέση, το 2015 στην 25η θέση, το 2016 – πρέπει να είχαμε αίφνης δικτατορία – στην 80ή θέση και το 2017 στην 30ή θέση, πάντα ανάμεσα σε συνολικά 180 χώρες.
Να πάμε όμως να δούμε, γιατί η Κύπρος το 2019 έχασε τρεις θέσεις στην παγκόσμια κατάταξη σε σχέση με το 2018.
Το μόνιμο κακό –που ισχύει εδώ και πάρα πολλά χρόνια– δηλαδή αυτό της επιρροής της Εκκλησίας και των κομμάτων (έτσι λένε οι Reporters Without Borders), δεν μετρά στην υποβάθμιση. Μετρά όμως –έτσι λένε οι συνάδελφοι χωρίς σύνορα– το ότι υπάρχει «απαγόρευση» στη χρήση γεωγραφικών ονομασιών της μιας περιοχής στην άλλη περιοχή –εννοεί ένθεν και ένθεν της γραμμής κατάπαυσης του πυρός που χωρίζει κατεχόμενες και ελεύθερες περιοχές.
Το μόνιμο κακό –που ισχύει εδώ και πάρα πολλά χρόνια– δηλαδή αυτό της επιρροής της Εκκλησίας και των κομμάτων (έτσι λένε οι Reporters Without Borders), δεν μετρά στην υποβάθμιση. Μετρά όμως –έτσι λένε οι συνάδελφοι χωρίς σύνορα– το ότι υπάρχει «απαγόρευση» στη χρήση γεωγραφικών ονομασιών της μιας περιοχής στην άλλη περιοχή –εννοεί ένθεν και ένθεν της γραμμής κατάπαυσης του πυρός που χωρίζει κατεχόμενες και ελεύθερες περιοχές.
Αν είναι έτσι συνάδελφοι χωρίς σύνορα, αν ελευθερία του τύπου σημαίνει ότι θα πρέπει να γράφω ότι το χωριό που γεννήθηκα και μεγάλωσα λέγεται «Αλάϊκοϊ» και όχι «Γερόλακκος», χαλάλι σας η ελευθερία του τύπου σας. Δεν έχει καμία σχέση με την πραγματική ελευθερία του τύπου, αλλά κάτι άλλο εξυπηρετεί.
Μειώθηκε η ελευθερία του τύπου στην Κύπρο, λένε οι Reporters Without Borders, επειδή τα πολιτικά κόμματα, ακόμα και ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας επέκριναν και κατέκριναν το πολύκροτο «γλωσσάρι» με τις δήθεν «ευαίσθητες» λέξεις και φράσεις στα μέσα ενημέρωσης. Αν έτσι μετρούν την ελευθερία του τύπου, να τη χαίρονται οι συνάδελφοι χωρίς σύνορα. Είμαι εξ εκείνων που δεν επέκρινα –με ούτε μία λέξη εκείνο το γλωσσάρι– επειδή δεν με άγγιζε. Ούτε βέβαια θεωρώ ότι πλήρης και στυγνή στέρηση της ελευθερίας του τύπου θα ήταν όχι η επίκρισή του, αλλά η επιβολή του στην κυπριακή δημοσιογραφία.
Βέβαια, οι Reporters Without Borders, δεν είδαν πουθενά –διάβασα προσεκτικά τις εκθέσεις αξιολόγησης– την επίθεση κατά του Σενερ Λεβέντ από τους εξωθούμενους από τον Ερντογάν. Αυτή δεν μετρά στην ελευθερία του τύπου;
Δεν είδα πουθενά να μετράνε την ελευθερία του Τύπου με τις πινακίδες στα οδοφράγματα και στο συρματόπλεγμα που περιορίζει την πρόσβαση στην κλειστή πόλη της Αμμοχώστου «απαγορεύεται η φωτογράφιση». Δεν είδαμε να μετράνε το ότι μάζεψαν μόνο κάποιους «οικείους» δημοσιογράφους και κάμερες για να μπουν μέχρι την αγορά της πόλης –φάντασμα και να πάρουν πλάνα από την αγορά της.
Έτσι μετράνε την ελευθερία του Τύπου;
Η ελευθερία του Τύπου στην Κύπρο, έχει πολλά κουσούρια, όμως όχι αυτά τα οποία μέτρησαν σε αυτή την αξιολόγηση. Δεν ξέρω αν η πραγματική της θέση θα ήταν πιο ψηλά ή πιο χαμηλά, αλλά σίγουρα, στην αξιολόγηση μετράνε πολλά άλλα, όχι αυτά που μέτρησαν για τους Reporters Without Borders.
