*Εκείνο το παλιό δημοσιογραφικό αξίωμα για το τι είναι είδηση, να το ξεχάσουμε. Την σήμερον ημέρα όχι μόνο ο άνθρωπος που δαγκώνει σκύλο συνιστά είδηση, αλλά και ο σκύλος που δαγκώνει άνθρωπο είναι ατυχία (για τον δαγκωμένο) αρκετή για να μας ζαλίσουν τον έρωτα επί μια εβδομάδα τα πολυπληθή ΜΜΕ.
Οι μέρες αυτές είναι αρκούντως κατατοπιστικές για το πώς πρέπει να δημιουργήσουμε την είδηση ακόμη και εκεί που δεν υπάρχει, προκειμένου σε δουλειά να βρισκόμαστε. Ή που και να υπάρχει, δεν είναι αρκετά τερατώδης για τα μέτρα μας και πρέπει να την ξεχειλώσουμε.
Ο κορωνοϊός: Που όλο και ουρλιάζουμε ότι είναι ο σύγχρονος Αρμαγεδών, αλλά που δεν λέει να ξεχυθεί εκτός Κίνας με την καταστροφική μανία που θα επιθυμούσαν οι τηλεκανίβαλοι. Οι οποίοι πόσο να γράφουν και να εκφωνούν οι καημένοι για παγκόσμιο σοκ και δέος και να αναγκάζονται να λένε, αμέσως μετά, ότι εκτός Κίνας υπάρχουν μόνο δύο θάνατοι;
 
*Η σαπίλα του κυπριακού ποδοσφαίρου: Και να ’σου οι προεδρικές αιχμές και να ’σου οι πρωτοβουλίες της ΚΟΠ και να ’σου οι διαιτητικές (δικαιολογημένες εδώ) οργίλες αντιδράσεις για τους απαράδεκτους εκφοβισμούς διαιτητών και να ’σου οι ξένοι διαιτητές που θα φέρουν την κάθαρση και να ’σου οι κομματικές επιφοιτήσεις για το ποδόσφαιρο του βούρκου.
Οι μόνοι που δεν συγκινούνται από τον κακό χαμό, είναι ακριβώς αυτοί στους οποίους απευθύνονται (υποτίθεται) όλοι οι ανησυχούντες και αναλαμβάνοντες πρωτωβουλίες: Οι φίλαθλοι.
Οι οποίοι έχοντας, προφανώς, ένα δείκτη νοημοσύνης πολύ ψηλότερο από ό,τι οι αρμόδιοι θεωρούν, προτιμούν να περνούν τα Σαββατοκύριακα τους βλέποντας προϊόν που αξίζει να το αγοράζεις. Βλέπε Αγγλία, Ιταλία, Ισπανία ή Γερμανία μεριά.
 
*Και απάντων όλων, το ντιμπέιτ: Που ανάθεμά με και αν ξέρω ποτέ στα χρονικά της ανθρωπότητας να διοργανώθηκε σε περίοδο εκτός της τελικής ευθείας των εκλογών. Και που ανάθεμά με, επίσης, αν βρω δύο-τρεις ανθρώπους που να ανέμεναν τη ζωντανή μετάδοση με προσμονή ίση με το 1/100 της προσμονής που αναμένουν να δουν αγώνα της Λίβερπουλ ή της Μάντσεστερ ένα απόγευμα του Σαββάτου.
Και που ανάθεμά με, ξανά μανά, αν κατάλαβα γιατί έπρεπε να γίνει τώρα. Διότι, αν έγινε επειδή ανέβηκαν οι τόνοι μεταξύ κυβέρνησης- αντιπολίτευσης ή μεταξύ Άντρου-Αβέρωφ, ή μεταξύ ΔΗΣΥ-ΑΚΕΛ, τότε να μου κανονίσουν τα κανάλια και μένα μια διακαναλική. Διότι αυτουνού του γαύρου του κολλητού μου από την Κάτω Πάφο, του έχω πολλά μαζεμένα για τα όσα έκανε η ομάδα του στην Πανάθα εδώ και μια εικοσαετία.
Καιρός να λύσουμε τις διαφορές μας. Και να έχουν θέμα να παίζουν για δύο εβδομάδες τα ΜΜΕ.