Δεν είναι καινούργια η αξίωση του κατοχικού καθεστώτος για ξεχωριστή συμφωνία των Ηνωμένων Εθνών με την «τδβκ» για την ΟΥΝΦΙΚΥΠ. Χρόνια επενδύουν σε κάποια ρύθμιση επί τούτου για να αξιοποιηθεί στις προσπάθειες αναβάθμισης του ψευδοκράτους.

Ακόμα και το 2019, όταν έγινε εκείνος ο ποδοσφαιρικός αγώνας στην Πύλα μεταξύ της Νέας Σαλαμίνας και της τουρκοκυπριακής Magusa Turk Gucu FC, και δεν πήγε ο Μουσταφά Ακιντζί, το δικό του «υπουργείο εξωτερικών» κατάγγελλε την ειρηνευτική δύναμη για «μονόπλευρη στάση» και ότι «οι οδηγίες και λειτουργία της ΟΥΝΦΙΚΥΠ θα πρέπει να επαναξιολογηθεί με βάση τις υφιστάμενες πραγματικότητες στο νησί».

Εδώ και χρόνια αμφισβητούν τις συνθήκες και τις συμφωνίες, ενώ είναι καλά γνωστό ότι τα Ηνωμένα Έθνη κάνουν συμφωνίες με κράτη και μόνο η Κυπριακή Δημοκρατία δίνει έγκριση (και κάμποσα εκατομμύρια ετησίως) για την παρουσία της.

Το καινούργιο είναι ότι για πρώτη φορά η κυπριακή ηγεσία, διά του υπουργού Εξωτερικών, δεν απορρίπτει κατηγορηματικά οποιαδήποτε συμφωνία των Ηνωμένων Εθνών με το ψευδοκράτος. Μιλώντας τη Δευτέρα στην εκπομπή Μεσημέρι και Κάτι του Σίγμα, ο Γιαννάκης Κασουλίδης, είπε ότι συμφωνία «όπως την ζητά το καθεστώς κατοχής δεν πρόκειται να γίνει διότι αυτές οι συμφωνίες γίνονται μόνο με αναγνωρισμένα κράτη».

Πρόσθεσε, όμως, ότι «ο λόγος άρχισε να γίνεται για κάποιο άτυπο έγγραφο επιχειρησιακής φύσεως και αυτό δεν το έχουμε δει ακόμα, θα εξαρτηθεί από τι θα γράφει». Αυτή είναι η πιο επικίνδυνη πολιτική που ακολουθούν χρόνια οι ταγοί του τόπου και η οποία ανταποκρίνεται με επιτυχία (!) στην τουρκική μέθοδο της λύσης διά της σαλαμοποίησης.

Κομμάτι – κομμάτι, βήμα με βήμα, αποδέχονται το ένα μετά το άλλο όσα δημιουργούν τις συνθήκες νομιμοποίησης της κατοχής, αναβάθμισης του ψευδοκράτους και ντε γιούρε διχοτόμησης, αλλά αφελώς συνεχίζουν να μας μιλούν για τον σάπιο αγώνα τους για την επανένωση και την ομοσπονδία.

Τι σημαίνει, λοιπόν, τώρα ότι γίνεται λόγος για κάποιο άτυπο έγγραφο; Και τι σημαίνει θα εξαρτηθεί από τι θα γράφει; Από τη στιγμή που δεν υπάρχει περίπτωση να γράφει ότι η ΟΥΝΦΙΚΥΠ κάνει συμφωνία με το παράνομο κατοχικό καθεστώς, διότι δεν μπορεί να γίνει τέτοια συμφωνία, οτιδήποτε άλλο θα είναι ακόμα ένα σημαντικό βήμα για την αποδοχή εκείνου που ο Τατάρ και η Άγκυρα ονομάζουν «κυριαρχική ισότητα».

Κατά καιρούς έχουμε ανταλλάξει κι εμείς «άτυπα έγγραφα» στις συνομιλίες. Αλλά, είναι, πρώτο, μεταξύ των κοινοτήτων και δεύτερο, με προοπτική την κατάληξη σε τελική συμφωνία για τη λύση. Εδώ, μιλάμε για «άτυπο έγγραφο» το οποίο θα παρακάμπτει την Κυπριακή Δημοκρατία και θα αναβαθμίζει ουσιαστικά, έστω και όχι τυπικά, το κατοχικό καθεστώς.

Ούτε κατά διάνοια δεν θα έπρεπε να έχουμε υπουργούς να λένε «θα εξαρτηθεί από τι θα γράφει». Θα έπρεπε να απορρίπτεται τέτοια διευθέτηση τυπική ή άτυπη. Διότι, απροκάλυπτα στοχεύει να παρακάμψει το νόμιμο κράτος και μάλιστα με την ευλογία των Ηνωμένων Εθνών.

Ακριβώς, όπως και με το γήπεδο της Τσετίνκαγια στη νεκρή ζώνη. Διαμαρτύρεται στα Ηνωμένα Έθνη η Κυπριακή Δημοκρατία, κάνει παραστάσεις στον Κόλιν Στιούαρτ ο Γιαννάκης Κασουλίδης (από το τηλέφωνο), αλλά τελικά αυτό που συζητούν δεν είναι η υπόσκαψη του νόμιμου κράτους και η απαράδεκτη εκχώρηση εδάφους στο κατοχικό καθεστώς, αλλά αν το συρματόπλεγμα που θα τοποθετηθεί προς την πλευρά των ελεύθερων περιοχών θα είναι έξι μέτρα ύψος, όπως απαιτούν οι Τούρκοι, ή χαμηλότερο. Το έδαφος, όμως, θα εκχωρηθεί όσο κι αν είναι το ύψος του συρματοπλέγματος.

Με τα Μέτρα Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης πάλι, έχει υποβάλει ο Τατάρ αντιπροτάσεις στις οποίες κύριο συστατικό είναι η αποδοχή από την κυπριακή Κυβέρνηση της «κυριαρχικής ισότητας», ΜΟΕ, που κάνουν ίσα κι όμοια το κατοχικό καθεστώς και την Κυπριακή Δημοκρατία. Και τι λέει ο υπουργός Εξωτερικών; Ότι «είμαστε έτοιμοι στο επίπεδο των διαπραγματευτών να ξεκινήσουμε να συζητούμε με βάση και τις δύο προτάσεις». Τις δικές μας και τις δικές τους.

Δηλαδή, βλέπουμε ότι η τουρκική πλευρά «θέλει να προχωρήσει στη δική της γραμμή που ζητά να ανακηρυχθεί χωριστή κυριαρχία», όπως είπε ο κ. Κασουλίδης, και είμαστε έτοιμοι να το συζητήσουμε. Από τη στιγμή που δέχεσαι να μπει στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων το παιχνίδι τελείωσε.

Στην άλλη φαεινή ιδέα, που προωθείται και από αξιωματούχους της ΕΕ, με τα φωτοβολταϊκά στη νεκρή ζώνη, κάτω από το αεροδρόμιο Λευκωσίας, για να επωφελούνται και ο δύο πλευρές, οι Τούρκοι δεν αποδέχονται τη μελέτη βιωσιμότητας που έχει κάνει το Ινστιτούτο Κύπρου «και απαιτούν να έχουν και δικό τους οργανισμό για να συμμετάσχει στη μελέτη αυτή». Το συζητούμε κι αυτό! Κι ας ξέρουμε ότι η απαίτηση αφορά μόνο τον βασικό τους στόχο, που είναι «να ανακηρυχθεί χωριστή κυριαρχία»…

Λοιπόν, αφού θα αναλάβουν άλλοι σε τρεις μήνες, και αφού τίποτα προς τη λύση δεν πρόκειται να γίνει μέχρι τότε, αφήστε τους επόμενους να τα χειριστούν. Μην τους φορτώσετε κι άλλα κομμάτια στο παζλ της τελικής μας εξό