Την άλλη βδομάδα συμπληρώνεται ένας χρόνος αφ’ ότου εντοπίστηκε το πρώτο θύμα του κατά συρροή δολοφόνου. Χρειάστηκαν πάνω από δύο μήνες εντατικών και επίπονων ερευνών σε λίμνες και πηγάδια για να εντοπιστούν τα άλλα έξι θύματά του. Άλλα σε βαλίτσες στην κόκκινη λίμνη και άλλα σε ξεροπήγαδα. Διαλυμένα σώματα, στραγγαλισμένα και πεταμένα για να κρυφτούν ενοχές.
Πέρασε λοιπόν ένας χρόνος και ουδείς ασχολείται πλέον με τις παρενέργειες που άφησαν αυτές οι κατά συρροή φρικαλεότητες που συγκλόνισαν το παγκύπριο. Η κοινωνία πιάστηκε στον ύπνο και θεωρεί ότι δεν είναι δική της δουλειά να αφουγκράζεται τον πόνο του διπλανού. Οι εμπλεκόμενες υπηρεσίες, που επίσης βρίσκονταν εν υπνώσει, είναι άγνωστο κατά πόσο έχουν λάβει τα μηνύματα.
Η Αστυνομία είχε διερευνήσει όλες αυτές τις εξαφανίσεις, είχε σχηματίσει φακέλους έξω από τις οποίες αναγραφόταν «Ελλείπον πρόσωπο», εξέδωσε και κάποιες σχετικές ανακοινώσεις και ώς εκεί. Οι Υπηρεσίες Κοινωνικής Ευημερίας που παρακολουθούσαν κάποιες από αυτές τις περιπτώσεις λόγω και της ύπαρξης παιδιών, δεν είχαν αντιληφθεί τίποτε. Για τις ευθύνες των αστυνομικών διενεργήθηκε ποινική ανάκριση που έφερε ένα αποτέλεσμα. Πολλοί είναι αυτοί που λένε ότι αν τιμωρηθούν κάποιοι αστυνομικοί δεν θα έρθουν πίσω τα θύματα. Ούτε βεβαίως το πρόβλημα ήταν οι αστυνομικοί της πρώτης γραμμής. Εξάλλου, αυτοί ελάμβαναν οδηγίες από τους ανωτέρους τους, οι φάκελοι πέρασαν από κορωνέλλους και ουδείς αντελήφθη ότι υπήρξε κάποιος συσχετισμός αυτών των υποθέσεων.
Μπορεί να πέρασε ένας χρόνος, όμως, τα γεγονότα είναι νωπά. Δεν μπορεί ο τραπεζικός λογαριασμός ενός προσώπου να είναι ανοικτός, τα χρήματα ανέπαφα, τα ρούχα απλωμένα στο σύρμα, τα φάρμακα του παιδιού στο τραπέζι και στον φάκελο της εξαφάνισης να αναγράφεται ότι «δυνατόν να έφυγε στο εξωτερικό ή στα κατεχόμενα». Αυτά είναι προχειρότητες που οδήγησαν στα τραγικά αποτελέσματα.
Το ζητούμενο ένα χρόνο πλέον μετά, είναι κατά πόσον έχουμε γίνει σοφότεροι. Μπορεί οι εξελίξεις με τον κορωνοϊό να αναβάλλουν οποιαδήποτε συζήτηση για το κατά πόσον έχουν διορθωθεί κάποια σαθρά, όμως δεν μας απαγορεύει κανένας να κοιτάξουμε πίσω. Έχουμε διορθώσει τις διαδικασίες για διερεύνηση των υποθέσεων εξαφάνισης; Είμαστε πιο ψυλλιασμένοι όταν πρόκειται για υποθέσεις που δεν δικαιολογούνται; Αλλάξαμε τις διαδικασίες ώστε όλες οι υποθέσεις να εξετάζονται σχολαστικά με τα δικά τους γεγονότα;
Έχουμε βρει τους μηχανισμούς ώστε οι αρμόδιες υπηρεσίες να συνεργάζονται και να μην ρίχνει την ευθύνη η μία στην άλλη; Εκείνος ο περιβόητος εκσυγχρονισμός των Υπηρεσιών Κοινωνικής Ευημερίας προχώρησε;
Έχουμε λοιπόν μετά τη λήξη της πανδημίας του κορωνοϊού να κάνουμε μια κουβέντα αν έχουμε μάθει από τα λάθη μας, ως κοινωνία, αλλά και ως υπηρεσίες της πρώτης γραμμής.
