Οι τελευταίες μαζικές αφίξεις παράνομων μεταναστών από τη Συρία έθεσαν – επιτέλους – σε συναγερμό την κυβέρνηση της Κυπριακής Δημοκρατίας και τις Αρχές Ασφαλείας του Κράτους με αποκορύφωμα τη σύγκληση του Συμβουλίου Εθνικής ασφαλείας της χώρας μας το οποίο απεφάσισε – σύμφωνα με τη δήλωση του ίδιου του Προέδρου της Δημοκρατίας – σειράν μέτρων για την αντιμετώπιση της κατάστασης τα οποία όπως δήλωσε, δεν είναι προς ανακοίνωση και δημοσιοποίηση.
Κατ’ αρχάς οφείλω να επισημάνω ότι η κατακλυσμιαία εισροή εκατοντάδων μεταναστών μέσα σε λίγες μέρες δεν ήταν κεραυνός εν αιθρία αλλά αντίθετα ήταν το αποτέλεσμα της μακράς ολιγωρίας και ανοχής των αρμοδίων υπηρεσιών του κράτους απέναντι σε ένα φαινόμενο που παρατηρείτο κατά συρροήν και κατ’ εξακολούθηση εδώ και χρόνια.
Ενώ το κράτος μας έλαβε όσα πρακτικά μέτρα μπορούσε για τη διαχείριση των μεταναστευτικών ρευμάτων από τη γραμμή αντιπαράταξης και για τις εισροές από αφρικανικές χώρες, αντίθετα επέδειξε υπερβολική ανοχή και αδράνεια για την αντιμετώπιση των εισροών από τα θαλάσσια σύνορά μας ιδιαίτερα Σύριων υπηκόων.
Απετέλεσε μόνιμη επωδό ο ισχυρισμός ότι στη γειτονική μας χώρα επικρατεί αστάθεια που δεν μας επιτρέπει την άρνηση παροχής πολιτικού ασύλου αλλά ούτε και την απαγόρευση εισόδου στη χώρα μας μεταναστών προερχομένων από τη Συρία.
Ας μου επιτραπεί να θέσω υπό σοβαρή αμφισβήτηση την άποψη αυτή και θα επικαλεστώ τα έγγραφα του Γραφείου για το Άσυλο της ίδιας της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Σύμφωνα λοιπόν με αυτά τα έγγραφα με την προμετωπίδα «European Union Agency for Asylum» και την επικεφαλίδα «Syria Security Situation Country of Origin Information Report» στη Συρία υπάρχουν τρεις περιοχές με βάση το βαθμό ασφαλείας: περιοχή υψηλού κινδύνου (high risk), περιοχή μικρότερου κινδύνου (lower risk) και περιοχή χαμηλού κινδύνου (low risk).
Εγείρεται λοιπόν το ερώτημα γιατί ως Κυπριακή Δημοκρατία δεν αξιοποιήσαμε αυτή την παραδεδεγμένη κατάσταση στη Συρία και, είτε να μην δεχόμαστε Σύριους μετανάστες από αυτές τις δύο περιοχές, είτε να επαναπροωθούμε παράτυπους μετανάστες στις περιοχές μικρότερου ή χαμηλού κινδύνου.
Είναι επίσης τοις πάσι γνωστόν –και υποθέτω και στις Αρχές Ασφαλείας και τις αρμόδιες υπηρεσίες της Δημοκρατίας- ότι εκατοντάδες Σύριοι «μετανάστες» ή «αιτητές ασύλου» ή «πολιτικοί πρόσφυγες» συχνά – πυκνά επισκέπτονται τη χώρα τους είτε για ταξίδια αναψυχής, είτε για να επισκεφθούν τους συγγενείς τους είτε για να επιδοθούν σε εμπορικές πράξεις με τους Ελληνοκύπριους αετονύχηδες.
Αυτά αποτελούν παραδοχές αρμοδίων αξιωματούχων του κράτους μας με τους οποίους πραγματοποίησε αλλεπάλληλες επαφές αντιπροσωπεία του Ινστιτούτου Δημογραφικής και Μεταναστευτικής Πολιτικής σε διάφορα χρονικά διαστήματα κατά τα τελευταία δύο χρόνια.
Εγείρεται λοιπόν το βασανιστικό ερώτημα γιατί τα αρμόδια Υπουργεία Εσωτερικών και Εξωτερικών δεν έθεσαν αυτά τα φαινόμενα στα αρμόδια σώματα της Ευρωπαϊκής Ένωσης (όπως συνέβη και με τα διαβατήρια παράτυπων μεταναστών που έφεραν σφραγίδα του αεροδρομίου της Κωνσταντινούπολης και αποδείχτηκε η στοχευμένη διοχέτευση παράτυπων μεταναστών από την Τουρκία);
Ένα άλλο θέμα το οποίο εγείρεται καθημερινά από τους απλούς πολίτες, και τέθηκε επανειλημμένα από το Ινστιτούτο μας ενώπιον των αρμοδίων Υπουργείων, είναι και ο ρόλος της Frontex η οποία καθηκόντως είναι η αρμόδια και υπεύθυνη δύναμη της Ε.Ε., για την προστασία των εξωτερικών συνόρων των χωρών – μελών της Ένωσης.
Γιατί λοιπόν ως Κυπριακή Δημοκρατία δεν απαιτήσαμε στον επιβαλλόμενο βαθμό τη συνεργασία της Frontex με τα Σώματα Ασφαλείας της χώρας μας για την προστασία των θαλασσίων συνόρων μας και στην προκείμενη περίπτωση μεταξύ Κύπρου και Συρίας;
Κατά τις τελευταίες μόλις ημέρες είχαμε την σημαντική ευκαιρία των επισκέψεων τόσο της Προέδρου της Ευρωπαϊκής επιτροπής κ. Ούρσουλας Φόντερ λάϊν όσο και της Προέδρου του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου κ. Ρομπέρτα Μέτσολα.
Κατά την προσωπική μου εκτίμηση ουδεμία προτεραιότητα δόθηκε στο πρόβλημα του μεταναστευτικού -και δή από τη Συρία– και ουδέν πρακτικό μέτρο είδαμε να αποφασίζεται με αποτέλεσμα το τελευταίο τσουνάμι που κατέκλυσε τη χώρα μας.
Κατανοούμε πλήρως τη δεινή κατάσταση των δυσπραγούντων συνανθρώπων μας οι οποίοι με κίνδυνο της ίδιας της ζωής τους τσουβαλιάζονται πάνω σε σαπιοκάραβα με την ενθάρρυνση και τη δραστηριοποίηση των κυκλωμάτων των σωματεμπόρων της ανθρώπινης δυστυχίας.
Λαμβάνουμε υπόψη τις δεσμεύσεις της χώρας μας από τις διεθνείς και τις ευρωπαϊκές δεσμεύσεις της.
Γνωρίζουμε τις αρνητικές επιπτώσεις της απουσίας της ευρωπαϊκής αλληλεγγύης.
Ταυτόχρονα όμως απαιτούμε από την κυβέρνησή και τους πολιτειακούς αξιωματούχους να αρθούν στο ύψος των κρίσιμων στιγμών που διέρχεται η πατρίδα μας στο μεταναστευτικό – το οποίο είναι εξίσου σοβαρό, αν όχι σοβαρότερο – από το εθνικό μας θέμα και να κηρύξουν τη χώρα σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης σε σχέση με το μεταναστευτικό και τις συνεπαγόμενες καταστροφικές συνέπειες και παραμέτρους του.
Υπάρχουν περιθώρια για να προασπίσουμε τη χώρα μας από τον κίνδυνο αστάθειας, ρήξης της κοινωνικής συνοχής και δημογραφικής αλλοίωσης.
Αυτά τα περιθώρια και τις δυνατότητες οφείλει η Πολιτεία μας να μελετήσει επισταμένως και να λάβει άμεσα και δραστικά μέτρα, τα οποία μέχρι της στιγμής τουλάχιστον δεν έχουμε αντιληφθεί.
Οι επόμενες μέρες θα καταδείξουν εν τοις πράγμασι την επαλήθευση των δηλώσεων του Προέδρου της Δημοκρατίας ότι «…αποφασίστηκαν μέτρα αλλά δεν είναι ανακοινώσιμα».
«SALUS POPULI SUPREMA LEX ESTO» «Η ΣΩΤΗΡΙΑ ΤΟΥ ΛΑΟΥ (ΤΗΣ ΠΑΤΡΙΔΑΣ) ΑΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΥΠΕΡΤΑΤΟΣ ΝΟΜΟΣ»
Σώστε λοιπόν την Πατρίδα και το λαό μας!
*Πρόεδρος του Ινστιτούτου Δημογραφικής και Μεταναστευτικής Πολιτικής Κύπρου
