Διαμάχη για το ποιος θα σώσει τη Λευκωσία τη βδομάδα που μας πέρασε. Έλαχε στη ζωή μου να το ζήσω και αυτό!
Ενώ ο ιστός της πόλης σωριάζεται, ανέμελοι και ακουστουμάριστοι οι ηγέτες συνέχισαν τις περιδιαβάσεις τους, ο εις εκ Λεμεσού, ο έτερος εξ’ Αργάκας! Αίφνης ενδιαφέρονται για την ποιότητα της ζωής της πόλης και εκστασιάζονται μπροστά στην «πόλη που αλλάζει»!
Τι να πει κανείς, εκλογές είναι, θα περάσουν.
Παρά τον Ματθαίο και τη Γιαννούλα και τον αγαπημένο μου Μισιρίκο, θεάθηκαν το περασμένο Σαββατοκύριακο δύο μέλη του Υπουργικού: η αποτελεσματική Ζέτα και ο κύριος Πετρίδης. Πλην όμως ουδέν κρυφόν εις την Λεύκουσα, την γλυκείαν Καλλινίκησην! Ήρθαν να πιουν καφέ στους χώρους της μελλοντικής ανάπτυξης της περιοχής, πριν πέσουν οι υπογραφές για τη μεταστέγαση του Τμήματος Αρχιτεκτονικής του Πανεπιστημίου Κύπρου στο κτίριο της Φανερωμένης. Σύμπραξη κυβέρνησης, Αρχιεπισκοπής. Απόντες από τον καφέ, ο έχων τους χώρους και έχων την Παιδεία.
Αναταραχή και κουρνιαχτός!
Πώς πότε, από ποιους ελήφθη απόφαση; Και τα παιδιά της Φανερωμένης; Του μοναδικού επιτυχημένου σχολείου που λειτουργεί ως αγκαλιά για τα παιδάκια της γειτονιάς που δεν έχουν play station!
Τρίτο κείμενο που γράφω για τη Λευκωσία , ενώ κατεβαίνω υποψήφια για το Βαρώσι!
Το 1996 και το 2006, όταν ως αιθεροβάμονας αρχαιολόγος τόλμησα να εισέλθω «ξυπόλητη» στην αρένα των κομμάτων για τη Δημαρχεία της Λευκωσίας, και στις δυο περιπτώσεις στήριξα ότι ήταν η απόλυτη ανάγκη η εντός των τειχών Λευκωσία να φιλοξενήσει τμήματα του Πανεπιστημίου Κύπρου. Όπως η Λεμεσός, όπου η στέγαση του ΤΕΠΑΚ στα παλιά αποικιοκρατικά αρχοντικά της έδωσε άλλη πνοή, άλλη ζωή και προοπτική. Γιατί η νεολαία έχει μια δυναμική δική της, έχει κέφια και ανάγκες, η νεολαία καταλαβαίνει την ιστορική φόρτιση της πόλης στα ενδόμυχά της…μια δοκιμή θα σας πείσει, αν πάτε στα Καλά Καθούμενα!
Σήμερα εκατοντάδες σπίτια χάσκουν, ακόμη ψωμοζεί εκείνη η αξιοθρήνητη Λαϊκή Γειτονιά, ένα έργο απόλυτης αποτυχίας από τα γεννοφάσκια της επειδή είναι ψεύτικη, ένα σκηνικό για τουρίστες 3ης κατηγορίας! Περπατήστε από το Παλλάς μέχρι την Λήδρας, πάτε στη γειτονιά του Ρόγιαλ, κατά μήκος της Πενταδακτύλου, στην οδό Πνυταγόρα, τόσοι χώροι εκεί, ανεκμετάλλευτοι, ενώ θα μπορούσαν να αποκτήσουν ζωή, προοπτική και μαζί με αυτούς η πόλη ολάκερη. Φανταστείτε το Τμήμα Ιστορίας του Πανεπιστημίου Κύπρου στο Χάνι του Συμεού…αντί να υπάρχουν εκεί τα μαγειρεία του στρατού!
Το ποιος θα σώσει τη Λευκωσία εύκολα απαντάται! Εξαρτάται βέβαια με το τι καταλαβαίνει ο καθένας με τη λέξη «σωτηρία»! Μετρητά ο Αρχιεπίσκοπος, ττέλια ο Νουρής, ανάπτυξη ο Πετρίδης, άλλο ελπίζω η Ζέτα, και ανάμεσά τους κολυμπάει ο Δήμαρχος για να πάρει και αυτός μερίδιο.
Σε τούτη τη δεκαετία δε σώζεται! Αν θα σωθεί θα είναι στην επόμενη ή την μεθεπόμενη και μόνο αν δουλέψει η φαιά μας ουσία, επανενώσουμε την πόλη μας και δουλέψουμε με κοινό παρονομαστή το «κοινό συμφέρον» έννοια που δε επιδέχεται παρερμηνείες κατά το δοκούν!
Ο λόγος του κουρνιαχτού είναι το κλείσιμο της Φανερωμένης ως σχολείο. Στεγάζει με ασφάλεια εδώ και δεκαετίες τα παιδιά με μεταναστευτική βιογραφία! Και δικαίως αιωρείται η ερώτηση: Τι σώζουμε; τα παιδιά ή την πόλη!
Μην τρελαθούμε!
Υπάρχει χώρος και για τα δυο φτάνει να είμαστε ειλικρινείς και ανυπόκριτοι! Η απόφαση, λέγεται ότι λήφθηκε από το Υπουργείο Οικονομικών και την Αρχιεπισκοπή χωρίς τη σύμφωνο γνώμη όλων που βιώνουν την καθημερινότητα του σχολείου της Φανερωμένης! Αυτοί ερωτούν δικαιωματικά! Τα παιδιά που φοιτούν στο σχολείο τι θα γίνουν; Που θα πάνε; Γιατί να κλείσει ένα σχολείο που έχει ρόλο και έργο; Γιατί η Αρχιτεκτονική δεν καταλαμβάνει όλη τη Λαϊκή Γειτονιά για παράδειγμα, να της προσδώσει ύπαρξη και ποιότητα;
Δεν μπορούσε να προηγηθεί μια έρευνα στην οποία να μετείχαν όλοι οι ενδιαφερόμενοι; Να μελετηθεί η σωστή και καθόλα αναγκαία ιδέα για την κάθοδο του Πανεπιστημίου στην τάλαινα εντός των τειχών. Να βρεθούν λύσεις που να ικανοποιούν το «κοινό καλό». Το Πανεπιστήμιο Κύπρου και ο κόσμος της Φανερωμένης άνετα μπορούν να συμβιώσουν, να δημιουργηθούν συνέργειες ανάμεσά τους αφού έχουν και κοινό παρανομαστή που είναι η παιδεία.
Ζούμε εδώ, είμαστε καχύποπτοι και μάθαμε να διαβάζουμε ανάμεσα στις γραμμές, και επειδή ζώσαμε πρόσφατα και τον τόπο μας με ττέλια δεν μπορούμε να μην υποψιαστούμε τι ήταν αυτό που πρώτευσε στην εσπευσμένη ανακοίνωση που δημιούργησε όλο αυτό τον κουρνιαχτό. Μήπως, να «καθαρίσει» η πόλη από τους ανθρώπους που δεν είναι σαν εμάς! μήπως το ύψος των ενοικίων των νέων κτιρίων για τους φοιτητές; μήπως τα νέα ταχυφαγεία που θα ανοιχτούν;
Δεν θα επεκτείνω την πολεμική γιατί βλάφτει. Η εντός των τειχών Λευκωσία χωρά όλους, και τα παιδιά, και τους Πανεπιστημιακούς, και τους φοιτητές!
Κεντρική φωτο: Το Χάνι του Συμεού δια χειρός Γιώργου Πανταζή.
Φιλελεύθερα, 4.4.2021.
