Μετά τον σάλο που δημιουργήθηκε και τις διαμαρτυρίες κατά των παρανόμων αναπτύξεων στην κατεχόμενη περιοχή Τρικώμου, ακούσθηκε δήλωση του Προέδρου της Δημοκρατίας ότι θα ετοιμασθεί νομοσχέδιο για αντιμετώπιση του θέματος των παρανόμων αναπτύξεων και γενικά των παράνομων αγοραπωλησιών των κατεχόμενων περιουσιών μας.
Επικροτούμε την εξαγγελθείσα πρόθεση για λήψη νομοθετικών μέτρων, ώστε να αντιμετωπισθεί το παράνομο «πάρτι» που εξελίσσεται με την οργιώδη και παράνομη λεηλασία των κατεχομένων περιουσιών μας.
Επί του θέματος, παραθέτουμε τις ακόλουθες δικές μας απόψεις:
Οι παράνομες αγοραπωλησίες κατεχομένων περιουσιών μας είναι κάτι που συμβαίνει εδώ και χρόνια. Γι’ αυτό πρώτιστα πρέπει να απαντηθεί το ερώτημα γιατί αντιμετωπίζουμε αυτό το πρόβλημα για μεγάλο τώρα χρονικό διάστημα και πώς και κατά πόσον δικαιολογούνται οι μέχρι τώρα τοποθετήσεις κυβερνήσεων και κομμάτων που το επέτρεπαν, σιωπηρά, να συμβαίνει και να αναπτύσσεται.
Επαναλαμβάνουμε δική μας η απάντηση και στα δύο αυτά ερωτήματα:
Το πρόβλημα αποτελεί απότοκο της ακολουθούμενης πολιτικής στο Κυπριακό: Η πολιτική απόφαση ότι θα συμβιβαστούμε στη βάση των κατοχικών δεδομένων και ένα κομμάτι της Κύπρου θα δοθεί στους Τούρκους για να δημιουργηθεί εκεί τουρκικό, έστω ομόσπονδο συνιστών κράτος, (ΔΔΟ) χωρίς την επιστροφή των εκτοπισμένων ιδιοκτητών του 85% της ιδιωτικής περιουσίας, άνοιξε το δρόμο για διευθέτηση του περιουσιακού. Αυτό που βιώνουμε σήμερα είναι ο έμμεσος τρόπος να γίνει η ρύθμιση του περιουσιακού που έχει αποφασισθεί.
Η «στημένη», κατά την άποψή μας, πολιτική απόφαση του ΕΔΑΔ στην προσφυγή Δημόπουλος, καθώς και ο τρόπος που οι διαδοχικές κυβερνήσεις αντιμετώπισαν την παράνομη, κατ’ εμάς, απόφαση του ΕΔΑΔ για παραπομπή των εκτοπισμένων μας σε Επιτροπή Περιουσιών στα κατεχόμενα, οδήγησε τους εκτοπισμένους στον δρόμο του ξεπουλήματος.
Άρα για να διευκολυνθεί η προσπάθεια που έχει εξαγγελθεί και να αντιμετωπισθεί σωστά και αποτελεσματικά το ξεπούλημα των κατεχομένων περιουσιών μας, θα πρέπει:
Πρώτα – πρώτα, να αποφασισθεί ότι ο αγώνας που διεξάγεται κατά της τουρκικής κατοχής, είναι αγώνας απαλλαγής μας από την τουρκική κατοχή και των συνεπειών της και όχι αγώνας συμβιβασμού και νομιμοποίησης, τόσο της κατοχής, όσο και των συνεπειών της με λύση ΔΔΟ, που είναι διακηρυγμένος στόχος των τελευταίων κυβερνήσεων (όπως και της σημερινής), αλλά και κομμάτων.
Να καταγγελθούν οι μέχρι σήμερα συγκλίσεις στις συνομιλίες ως μη γενόμενες, διότι το Κυπριακό δεν είναι θέμα ούτε δικοινοτικής διαφοράς, ούτε περιουσιακού, αλλά θέμα εξωτερικής εισβολής, κατοχής και παραβίασης ανθρωπίνων δικαιωμάτων, η οποία πρέπει να τερματιστεί και να αποκατασταθεί πλήρως το Δίκαιο που παραβιάστηκε το 1974.
Αφού γίνει αυτή η επανατοποθέτηση στη διαχείριση του Κυπριακού, τότε θα μπορεί να αντιμετωπισθεί και το πρόβλημα του ξεπουλήματος των κατεχομένων περιουσιών μας. Αν η επανατοποθέτηση του Κυπριακού δεν προηγηθεί, η οποιαδήποτε νομοθετική προσπάθεια θα δώσει εσωτερική νομοθετική στήριξη στις παράνομες πράξεις που έγιναν και γίνονται και θα αποτελεί κάλεσμα για περαιτέρω κλιμάκωση και ολοκλήρωση του κατακτητικού έργου του Αττίλα, το οποίο συνεχίζεται, επιτυχώς, μέσα από τέτοιες εξελίξεις. Η νομοθετική ρύθμιση που επιβάλλεται να γίνει, μετά από επανατοποθέτηση του Κυπριακού, πρέπει, κατά τη δική μας εκτίμηση, να περιλαμβάνει τα ακόλουθα:
Να κηρύττει νομικά παράνομη την πολιτική απόφαση του ΕΔΑΔ, διότι παραβιάζει βασικές πρόνοιες του Καταστατικού Χάρτη του ΟΗΕ, ο οποίος καθορίζει το πρωτογενές Δίκαιο βάσει του οποίου πρέπει να απονέμεται η δικαιοσύνη από Σώματα όπως το ΕΔΑΔ.
Να κηρύττει παράνομες, τόσο στη βάση του Διεθνούς αλλά και του Συνταγματικού μας Δικαίου και ως μη γενόμενες, όλες τις πράξεις που έγιναν μέχρι σήμερα, είτε μέσω της παράνομης Επιτροπής στα κατεχόμενα, είτε απευθείας από τους νόμιμους ιδιοκτήτες μέσω παρανόμων διαδικασιών με τρίτα πρόσωπα.
Υπό τις συνθήκες ημικατοχής που βρίσκεται η Κυπριακή Δημοκρατία, το δημόσιο συμφέρον επιβάλλει να ανασταλεί το ατομικό δικαίωμα του κάθε ιδιοκτήτη ιδιωτικής περιουσίας στα κατεχόμενα να πουλά κατεχόμενη περιουσία, με εξαίρεση τη μεταβίβαση σε νόμιμους κληρονόμους του.
Υπό τις συνθήκες ημικατοχής θα πρέπει, επίσης, να απαγορεύεται ρητά η οποιασδήποτε μορφής και έκτασης αγοραπωλησία κατεχόμενης ιδιωτικής και κρατικής περιουσίας από οποιοδήποτε πολίτη/ εταιρεία/ επιχειρηματία της Δημοκρατίας ή άλλης τρίτης χώρας. Κάθε τέτοια πράξη να θεωρείται παράνομη και να καταγγέλλεται. Να συνιστά ποινικό αδίκημα.
