Μέρες του Ιούλη με τις πικρές αναμνήσεις του ’74 και να βρίσκεσαι αντιμέτωπος με την αβεβαιότητα του μέλλοντος απέναντι σε μια καλά ενορχηστρωμένη νεο-οθωμανική πολιτική που απειλεί την ίδια την ύπαρξη του τόπου σου. Να νιώθεις την τραγικότητα των στιγμών και να ξέρεις πως οι πολιτικές ηγεσίες στην Αθήνα και τη Λευκωσία είναι γυμνές και οδεύουν χωρίς πυξίδα.
Στην Αθήνα καλλιεργείται έντεχνα από μια ισχυρή ομάδα των ελίτ η άποψη ότι τώρα και το Καστελόριζο «κείται μακράν» και άκου σοφιστεία, «απομονωμένο» και εκτός του συμπλέγματος της Δωδεκανήσου. Προωθείται και το ερώτημα αν αξίζει τον κόπο να πεθάνει κανείς για το Καστελόριζο. Όλα αυτά προωθούνται από ανθρώπους με επιρροή που κινούνται στο περιβάλλον του Κυριάκου Μητσοτάκη. Αντίθετα, η καραμανλική πτέρυγα της ΝΔ, πιστή στη θεώρηση του πρώην υπουργού Εξωτερικών Πέτρου Μολυβιάτη, αντιδρά σε αυτή την πολιτική. Είναι χαρακτηριστικό ότι σε αυτές τις απόψεις όπως εκφράστηκαν από τον Χρήστο Ροζάκη, στενό συνεργάτη του Σημίτη, τότε που γκρίζαραν το Αιγαίο, και τώρα κοντά στον Μητσοτάκη, απάντησε έντονα ο καραμανλικός αναπληρωτής υπουργός Μετανάστευσης Γιώργος Κουμουτσάκος. Ο Κουμουτσάκος, αν και διπλωμάτης καριέρας, καταχωνιάστηκε από τον Μητσοτάκη στη Μετανάστευση. Και φυσικά ούτε λόγος να γίνεται για οριοθέτηση της ΑΟΖ-Ελλάδας Κύπρου
Στη Λευκωσία ο Αναστασιάδης τη μια μέρα υψώνει λευκή σημαία και στέλνει μήνυμα στον Ερντογάν για το μάταιο να υπερασπιστεί την Κύπρο και την άλλη -για το βραδυνό δελτίο ειδήσεων- χρησιμοποιεί «σκληρή γλώσσα» και το παίζει παλληκαράς! «Τους έβαλε στη θέση τους στο τάκα – τάκα τους Τουρκαλάδες. Αφού τρόμαξα κι εγώ που τον άκουγα, φαντάσου οι Τούρκοι», έγραψε ειρωνικά ο διευθυντής σύνταξης του «Φιλελευθέρου» Άριστος Μιχαηλίδης! Εξωτερική πολιτική «σοβαρού» κράτους! Την ίδια ώρα ο Μπορέλ στην Άγκυρα, μετά τις δικές μας δοξολογίες στη Λευκωσία, απαλλάσσει ουσιαστικά την Άγκυρα των ευθυνών της. Επί της ουσίας, ο Αναστασιάδης ψάχνει πώς να επιστρέψει στις συνομιλίες κρύβοντας την υποχώρησή του απέναντι στην Άγκυρα. Σ΄αυτό έχει και τη στήριξη του ΑΚΕΛ και του βαθέως ΔΗΣΥ των μεταπρατών αστών. Από την άλλη φαίνεται να κάνει και δεύτερες σκέψεις για μια ακόμη προεδρική θητεία. Αυτό δείχνουν οι κινήσεις του με τον τελευταίο κυβερνητικό ανασχηματισμό όπου επιχειρεί να δημιουργήσει κύκλο «αυλικών» προεδρικών πέραν του ΔΗΣΥ. Εκτός και αν η κίνηση του αυτή προετοιμάζει το έδαφος για τον προαλειφόμενο «δελφίνο» του προκειμένου να αντιμετωπίσει την αντίδραση του Αβέρωφ Νεοφύτου και μέρους της κομματικής βάσης του ΔΗΣΥ.
Δεν είναι όμως μόνο στη Λευκωσία που ασχολούνται με μικροκομματικά παιχνίδια αλλά και στην Αθήνα. Ανούσιες αψιμαχίες για τα θέματα της διαφθοράς και της διαπλοκής, με φόντο «αποκαλύψεις» που δεν θίγουν καθόλου την ουσία του προβλήματος αλλά απλώς συντηρούν ένα κλίμα που αφήνει στο απυρόβλητο την κυβέρνηση Μητσοτάκη και τους χειρισμούς της στα ελληνοτουρκικά και την οικονομία. Βοηθά σε αυτό και η πολυπραγμοσύνη και η πολιτική αφέλεια, αν όχι η ανικανότητα του μαθητευόμενου μάγου, πρώην συριζαίου υπουργού Νίκου Παππά.
Ούτως ή αλλως η Μέρκελ επανέλαβε στο Βερολίνο ότι η Τουρκία παραμένει στρατηγικός εταίρος της Γερμανίας και της ΕΕ. Και χαρακτήρισε «δυσχέρεια», το γεγονός ότι «η Τουρκία πραγματοποιεί γεωτρήσεις στα ανοικτά της Ελλάδας και της Κύπρου». «Δυσχέρεια» λοιπόν οι γεωτρήσεις στα «ανοικτά της Ελλάδας και της Κύπρου» για τη Γερμανίδα καγκελάριο, όχι παραβίαση της κυπριακής ΑΟΖ και με απειλές στην ίδια την ελληνική υφαλοκρηπίδα. Την ίδια ώρα, με την επιμονή και τη διαμεσολάβηση του Βερολίνου, ο Μητσοτάκης αναγκάστηκε να τηλεφωνήσει στον Ερντογάν, σε μια προσπάθεια δημιουργίας διαύλου επικοινωνίας με την Άγκυρα. Δεν έχει όμως τη στήριξη σε αυτή την πρωτοβουλία ούτε του Σαμαρά αλλά ούτε και της καραμανλικής πτέρυγας της ΝΔ, που φοβούνται την εγκατάλειψη σταδιακά της εθνικής κυριαρχίας επί του Καστελορίζου. Για το ίδιο θέμα διχασμένος παρουσιάζεται και ο ΣΥΡΙΖΑ. Το ίδιο και το ΚΙΝΑΛ. Μόνο το ΚΚΕ έχει σταθερή και ξεκάθαρη θέση υπεράσπισης της ελληνικής εθνικής κυριαρχίας.
Με άλλα λόγια των οικιών ημών εμπιπραμένων ημείς άδομεν και στην Αθήνα και στη Λευκωσία!
Την ώρα που θα έπρεπε σε πανστρατιά να οργανώνουμε την ανάσχεση-αποτροπή από τον Έβρο ως την Ανατολική Μεσόγειο. Διαβάζω τις εκκλήσεις πολιτικών αναλυτών ότι αυτό θα πρέπει να είναι το θέμα που θα πρέπει να απασχολήσει τον Μητσοτάκη και τον Αναστασιάδη κατά την επίσκεψη του τελευταίου στην Αθήνα αυτή την εβδομάδα. Έχω πολλές αμφιβολίες αν αυτό το θέμα θα είναι στις προτεραιότητες τους ή αν ακόμη και αν θα τους απασχολήσει στα σοβαρά.
Κατά τα άλλα ανήκομεν πάντοτε εις την Δύσιν. Με την Ελλάδα να έχει μετατραπεί ολόκληρη σε αμερικανική βάση από την Καβάλα ως τη Σούδα. Με κανένα αντάλλαγμα για την ασφάλεια της χώρας. Μήπως θα έβλαπτε υπό τις περιστάσεις να ανήκαμεν και ολίγον εις την Ανατολή;
*Πανεπιστημιακός, συγγραφέας της μυθιστορηματικής τριλογίας ΝΟΜΑΔΑΣ, Αθήνα, Εκδόσεις Βακχικόν, 2017-2019
