Εμείς, πάντως, είμαστε ικανοποιημένοι από τις νέες εκθέσεις του Γκουτέρες. Οι ηγέτες του τόπου, δηλαδή.
Είναι πάντα ικανοποιημένοι. Μη και εκφράσουν καμιά διαμαρτυρία και χαλάσουν την εικόνα του βολικού παιδιού. Μη και διατυπώσουν καμιά αξίωση και τους πουν ότι δεν είναι πολίτικαλ κορέκτ. Ό,τι και να διαβάσουν στις εκθέσεις παραμένουν ικανοποιημένοι.
Στην αληθινή ζωή, θα έπρεπε να ξεσηκώνουν θεούς και δαίμονες με όσα διαβάζουν. Αλλά, χαβάν αρβανίτικον οι δικοί μας. Μόνο οι Τούρκοι διαμαρτύρονται. Ό,τι και να γράφει ο Γκουτέρες, όσο κι αν τους ευνοούν οι εκθέσεις, αυτοί θα διαμαρτυρηθούν, καλού κακού
Έχουμε πρόβλημα, λέει ο Γκουτέρες, διότι ο χρόνος δουλεύει εναντίον «μιας αμοιβαία αποδεκτής πολιτικής διευθέτησης», και «καλώ τους ηγέτες των δυο κοινοτήτων να αναλάβουν επείγουσα δράση για αντιμετώπιση της δυσπιστίας μεταξύ των πλευρών και να δημιουργήσουν χώρο για ουσιαστικό διάλογο».
Δεν μας φτάνουν τα προβλήματά μας, έχουμε και τον Γκουτέρες να μας δουλεύει μπροστά στα μάτια μας. Καλά, κύριε Γενικέ Γραμματέα, δεν είδες πουθενά ποιος ροκανίζει τον χρόνο; Το ρόλο της Τουρκίας πουθενά;
Το ότι η μια πλευρά δηλώνει και δημοσίως και στον ίδιο προσωπικά και στους απεσταλμένους του ότι είναι έτοιμη να ξεκινήσει διαπραγματεύσεις και σήμερα ακόμα, με βάση τις δικές του υποδείξεις, τα ψηφίσματα του Συμβουλίου Ασφαλείας, τη συμφωνημένη ΔΔΟ, δεν έχει καμιά σημασία για τον Γενικό Γραμματέα. Το ότι η άλλη πλευρά δηλώνει ότι δεν προσέρχεται στις διαπραγματεύσεις αν δεν αλλάξει η βάση την οποία ο ίδιος, τα Ηνωμένα Έθνη, η Ευρωπαϊκή Ένωση και η επίσημη ελληνοκυπριακή πλευρά υιοθετούν, δεν βοηθά τον Γκουτέρες να κάνει έστω και μια αναφορά για την πλευρά που οφείλει να βοηθήσει για «μια αμοιβαία αποδεκτή πολιτική διευθέτηση».
Καλεί τους ηγέτες των δυο κοινοτήτων, λέει. Είναι οτιδήποτε στο χέρι του ηγέτη της ελληνοκυπριακής κοινότητας όταν ο Γενικός Γραμματέας του ΟΗΕ παρακολουθεί τι κάνει η Τουρκία στα κατεχόμενα εδάφη του κράτους μέλους του ΟΗΕ, και κάνει πως δεν βλέπει;
«Ένα σημαντικό βήμα προς τα εμπρός», λέει, «θα ήταν μια συμφωνία ανάμεσα στις πλευρές για το διορισμό ενός απεσταλμένου των Ηνωμένων Εθνών». Ποιος εμποδίζει τον διορισμό. Ο ηγέτης της ε/κ κοινότητας, και ο νυν και πρώην, τον εκλιπαρούν τα τελευταία έξι χρόνια να προχωρήσει σε διορισμό απεσταλμένου και δεν το κάνει επειδή διαφωνεί η Τουρκία, αλλά ούτε καν το λαμβάνει υπόψη. Ακόμα κι αυτό το παρουσιάζει ως να έχει και η ε/κ πλευρά ένσταση.
Παρότι συναντήθηκαν, λέει, οι Χριστοδουλίδης και Τατάρ, «δεν υπήρξε οποιαδήποτε απτή αλλαγή στην πολιτική δυναμική ή στις δεδηλωμένες θέσεις των δυο πλευρών». Τι αλλαγή να υπάρξει στις θέσεις της ε/κ πλευράς; Πρέπει να αρχίσει να δηλώνει ότι επιθυμεί λύση δυο κρατών για να υπάρξει πολιτική δυναμική;
Ευθύνονται και τα μέσα ενημέρωσης, όμως. «Το γενικό πεδίο των μέσων ενημέρωσης στο νησί», γράφει, «κατά την υπό αναφορά περίοδο δεν ήταν βοηθητικό, με περιστατικά λανθασμένης ενημέρωσης ή παραπληροφόρησης, τα οποία επίσης συνέχισαν να υποσκάπτουν τις προσπάθειες για οικοδόμηση εμπιστοσύνης μεταξύ των πλευρών». Επειδή μάλλον τα ΜΜΕ των Ελληνοκυπρίων δεν υποστήριξαν την παραχώρηση εδάφους της νεκρής ζώνης στην Τσετίνκαγια. Ή, επειδή πρόβαλαν τα προβλήματα, που αντιμετωπίζουν οι γεωργοί της Δένειας από τον κατοχικό στρατό. Υποσκάπτουν την οικοδόμηση εμπιστοσύνης! Διότι, λέει, κάποια «επεισόδια, συχνά μικρά και τοπικά περιορισμένα, και από τις δυο πλευρές, συνέχισαν να κλιμακώνονται στο πολιτικό επίπεδο, τροφοδοτώντας περαιτέρω τη διχοτομική ρητορική».
Ποιος τροφοδοτεί τη διχοτομική ρητορική; Ένα δημοσίευμα, έστω και με «λανθασμένη ενημέρωση» ή οι καθημερινές δηλώσεις των εκπροσώπων του κατοχικού καθεστώτος και της Άγκυρας, για τα δύο κράτη, για την ισλαμοποίηση των εδαφών, για την Αμμόχωστο που ανήκει δήθεν στην οθωμανική αυτοκρατορία, για την Γαλάζια Πατρίδα, για την πειρατεία της Μεσογείου, για τον κατοχικό στρατό που δεν θα φύγει ποτέ από την Κύπρο; Γι΄ αυτά ούτε κουβέντα ο Γενικός Γραμματέας. Τροφοδοτούν τη διχοτομική ρητορική τα περιστατικά λανθασμένης ενημέρωσης. Όχι η κατοχή και οι παρενέργειες της.
