Το «Κίνημα της Πετσέτας», όπως ονομάζεται εν συντομία, το οποίο ξεκίνησε από την Πάρο και επεκτάθηκε και σε άλλα νησιά της Ελλάδας, διεκδικώντας το αυτονόητο δικαίωμα των πολιτών να έχουν πρόσβαση και να απολαμβάνουν τον δημόσιο χώρο, για πολλούς ενδεχομένως να αντιμετωπίζεται ως γραφικό. «Θεωρείται γραφικό να ζητάμε την επαφή με τη φύση. Την αυθεντική επαφή με το χώμα, με την άμμο, με τον ήχο της θάλασσας», λένε οι Παριανοί που διαμαρτύρονται.
Κάθε άλλο όμως παρά μια γραφική διαμαρτυρία είναι. Δεν έχει να κάνει απλά με το δικαίωμα του οποιουδήποτε πολίτη να απολαμβάνει την παραλία χωρίς να πληρώνει, χωρίς να χρειάζεται να προκρατήσει κρεβατάκι και χωρίς να ψάχνει από παραλία σε παραλία μπας και βρει μισό τετραγωνικό χώρου για να απλώσει την πετσέτα του δίχως να εκδιωχθεί από τους μπράβους των επιχειρηματιών που έχουν κάνει παράνομα κατάληψη. Έχει να κάνει γενικότερα με τον τρόπο που αντιμετωπίζεται ο δημόσιος χώρος, με πράξεις που τον αποξενώνουν από τον πολίτη και από δημόσιο αγαθό τον μετατρέπουν σε εμπόρευμα προς πώληση. Έχει να κάνει με την προστασία του περιβάλλοντος που καταστρέφεται για χάρη του πρόσκαιρου κέρδους.
Κάποιες ομάδες νησιωτών, λοιπόν, πρώτα στην Πάρο κι έπειτα σε Ρόδο, Νάξο, Σέριφο, άρχισαν να αναδεικνύουν τις αυθαιρεσίες στα νησιά τους. Κι αφού μάζεψαν στοιχεία για το ποιος παρανομεί και το μέγεθος της παρανομίας, βγήκαν στις παραλίες. Όχι σαν επαναστάτες, αλλά σαν εκδρομείς που πάνε στη θάλασσα. Και διεκδίκησαν τον χώρο που τους ανήκει, που ανήκει στο δημόσιο. Κι οι Αρχές αναγκάστηκαν να τους λάβουν υπόψη. Η εισαγγελία διέταξε έρευνα. Γιατί «άμα υπάρχει βούληση, κουνιούνται βουνά», θέλουν να πιστεύουν οι νησιώτες που αντιδρούν.
Στην αρχή της σεζόν ένας αρχαιολόγος ξυλοκοπήθηκε στη Μύκονο γιατί ανέδειξε πολεοδομικές αυθαιρεσίες στο νησί. Στη συνέχεια, προέκυψε η σκηνή στη Ρόδο όπου ένα γκαρσόνι περπατούσε στη θάλασσα για να σερβίρει πελάτες πάνω σε πλατφόρμα που είχε στηθεί παράνομα μέσα στο νερό. Το Κίνημα όμως ξεκίνησε από την Πάρο, όπου τα τελευταία χρόνια υφίσταται μία τεράστια «ανάπτυξη» που αλλοιώνει το φυσικό της τοπίο. «Τα τελευταία 10 χρόνια, το φυσικό τοπίο της Πάρου έχει μετασχηματιστεί τόσο όσο ποτέ άλλοτε στα 3.500 χρόνια που κατοικείται από τον άνθρωπο», εξηγούν οι πρωτεργάτες. Πολύς κόσμος όμως αντιλαμβάνεται ότι ο υπερτουρισμός, η μπετοποίηση και η υπερδόμηση μακροπρόθεσμα δεν θα είναι για το καλό του νησιού και των κατοίκων του. Κι έτσι ξεκίνησε το «Κίνημα της Πετσέτας», το οποίο διεκδικεί στην ουσία την εφαρμογή του νόμου. Στην Κύπρο, ο δημόσιος χώρος δεν κινδυνεύει τόσο από αυθαιρεσίες ιδιωτών αλλά από τις ίδιες τις Αρχές.
