ΕΝΤΟΣ της εβδομάδας, την Τρίτη 5 Σεπτεμβρίου, ο υπουργός Εξωτερικών της Ελλάδος, Γεώργιος Γεραπετρίτης, μεταβαίνει στην Άγκυρα για να συναντηθεί με τον Τούρκο ομόλογό του, Χ. Φιντάν.
Πρόκειται προφανώς μια συνάντηση, που στόχο θα έχει πρωτίστως να προετοιμάσει αυτήν που θα γίνει μεταξύ Κυριάκου Μητσοτάκη και Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, το Σεπτέμβριο στη Νέα Υόρκη, στο περιθώριο της Γενικής Συνέλευσης των Ηνωμένων Εθνών. Η επίσκεψη του Έλληνα υπουργού Εξωτερικών στην τουρκική πρωτεύουσα αποτελεί συνέχεια και των συζητήσεων που είχαν Μητσοτάκης και Ερντογάν στο Βίλνιους της Λιθουανίας, στο περιθώριο της Συνόδου Κορυφής του ΝΑΤΟ.
ΕΙΝΑΙ σαφές πως από τους φονικούς σεισμούς στην Τουρκία, τον περασμένο Φεβρουάριο, διαμορφώθηκε ένα άλλο κλίμα στα ελληνοτουρκικά. Εκ των πραγμάτων υπήρξε μείωση της έντασης. Άλλωστε υπό το βάρος των καταστροφών που επέφερε ο σεισμός, δύσκολα η Τουρκία θα συνέχιζε τις εντάσεις στο Αιγαίο και αλλού. Στο Βίλνιους, ως γνωστό, η Τουρκία άνοιξε και το κεφάλαιο των ευρωτουρκικών. Ο ηγέτης της κατοχικής δύναμης παρουσιάσθηκε έτοιμος για αναθέρμανση των σχέσεων της Τουρκίας με την Ε.Ε.
ΕΚΕΙΝΟ που προέχει σε αυτή την προσπάθεια είναι κατά πόσο διαπιστώνεται διαφοροποίηση από τουρκικής πλευράς σε ό,τι αφορά τις στρατηγικές επιδιώξεις της κατοχικής δύναμης. Είναι σαφές πως τέτοιες ενδείξεις δεν υπάρχουν. Είναι προφανές πως η επιλογή της έντασης, ως διαχρονική επιλογή της Άγκυρας, έχει προδήλως στρατηγικά χαρακτηριστικά. Κοντολογίς, η αλλαγή του κλίματος, σε μόνιμη βάση, πρέπει να συνδυαστεί με αλλαγή συμπεριφοράς. Βεβαίως, οι συναντήσεις, ο διάλογος ενίοτε λειτουργεί υποβοηθητικά. Φτάνει να υπάρχει βούληση και όχι να γίνονται μόνο τακτικισμοί και κινήσεις εντυπώσεων.
ΤΗΝ Αθήνα προφανώς και προβληματίζει το γεγονός ότι ενώ η Άγκυρα επιμένει στα… ανοίγματα και στο «καλό κλίμα», την ίδια ώρα προβαίνει σε προκλήσεις στην Κύπρο. Επιχειρεί, στη βάση σχεδίου, στην επιβολή νέων τετελεσμένων. Την Αθήνα προφανώς και απασχολούν τα όσα διαδραματίζονται στην Κύπρο, στην Αμμόχωστο και στην περιοχή Άρσους- Πύλας και εκτιμάται ότι θα τεθούν τα ζητήματα αυτά στην κατοχική πλευρά.
ΤΟΣΟ τα ελληνοτουρκικά όσο και τα ευρωτουρκικά επηρεάζονται από το Κυπριακό. Επηρεάζονται από τη συμπεριφορά της κατοχικής Τουρκίας στην Κύπρο. Αυτό θα πρέπει να είναι ξεκάθαρο. Ασφαλώς και η ομαλοποίηση των σχέσεων, η πολιτική των «ήρεμων νερών» είναι επιβεβλημένη. Φτάνει να έχει περιεχόμενο και διάρκεια. Φτάνει να περνά μέσα από την αλλαγή πολιτική της Άγκυρας. Θα πρέπει να αποκηρύξει την επεκτατική της πολιτικής. Ανεξαρτήτως των όσων λέγονται και γράφονται τα ελληνοτουρκικά και τα ευρωτουρκικά περνούν από τη Λευκωσία.
