«Αυτή εδώ είναι μια κλειστή κοινωνία που δεν έχει ανοιχτή πόρτα προς την κυπριακή κοινωνία και την Κύπρο», σχολίασε ο Αιγύπτιος φίλος μου Μοσταφά Χακίμ Ρεφάι (Mostafa Hakim Refai), υποψήφιος Διδάκτωρ στη Νεοελληνική Λογοτεχνία, στο Τμήμα Βυζαντινών και Νεοελληνικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Κύπρου, άριστος γνώστης της Ελληνικής γλώσσας, κάτοχος της κυπριακής υπηκοότητας και κάτοικος του νησιού τα τελευταία 16 χρόνια.

Αναφερόταν στον μεταναστευτικό πληθυσμό της παλιάς Λευκωσίας όπου περπατήσαμε μαζί στο πλαίσιο παλαιότερου ρεπορτάζ και μιλήσαμε με κατοίκους, κυρίως αραβικής καταγωγής. Όπου έζησε και ο ίδιος μαζί με τη σύζυγο του για επτά χρόνια μέχρι το 2014 ως μεταπτυχιακοί φοιτητές του Πανεπιστημίου Κύπρου. «Λυπάμαι πολύ – μου είχε πει – που έχουν φύγει οι Κύπριοι από την παλιά Λευκωσία κι ελπίζω να επιστρέψουν.

Προσωπικά δεν ένιωσα ποτέ ξένος στην πόλη, ένιωθα πάντα μέλος της κοινότητας». Όπως είχαμε διαπιστώσει και οι δύο στη διάρκεια εκείνης της βόλτας, δεν συνέβαινε το ίδιο με τους Άραβες καταστηματάρχες και διαμένοντες στην περιοχή, που μας αντιμετώπισαν με καχυποψία, δείχνοντας ότι δεν είχαν καμιά διάθεση να απαντήσουν σε ερωτήσεις και να μιλήσουν για τον εαυτό τους και τη ζωή τους.

«Θεωρούν ότι ο άγνωστος που έρχεται στην περιοχή και κάνει ερωτήσεις, έρχεται για να τους δημιουργήσει πρόβλημα, ή για να κάνει κάτι που θα τους προκαλέσει πρόβλημα» είχε παρατηρήσει τότε ο Μοσταφά κι αυτό συνεχίζεται και ισχύει μέχρι σήμερα το 2023, όπως μου είπε στη συνάντηση μας πριν λίγες μέρες.

«Δεν έχουν εμπιστοσύνη σε κανέναν – πρόσθεσε – ούτε στο καθεστώς της πατρίδας τους, ούτε στην κυπριακή κοινωνία, ούτε στη δική τους κοινότητα. Νιώθουν εξόριστοι παντού, ότι δεν τους θέλει ούτε η χώρα τους, ούτε η Κύπρος, όπου δεν αφήνονται να ενταχθούν, να προσφέρουν, να δημιουργήσουν, να είναι ενεργοί και ζωντανοί πολίτες και όχι πολίτες «καρικατούρες». Γι’ αυτό και δεν υπάρχει καμιά επαφή, είναι κλειδωμένοι μέσα στο μυαλό τους, όπου κάτι φαντάζονται και το πιστεύουν ως πραγματικότητα». Είπα στον Μοσταφά ότι δεν είναι μόνο αυτοί κλειδωμένοι μέσα στο μυαλό τους…