Δεν υπάρχει διαδικασία αποποίησης της σύνταξης, μας είπε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος (τι τραβάει κι αυτός, να πρέπει να τσαμπουνάει ένα σωρό ασυναρτησίες). Μάνα μου… Σε απόγνωση ο Πρόεδρος. Ψάχνει από εδώ, ψάχνει από εκεί… Τζίφος. Δεν βρίσκει τρόπο να στείλει πίσω τη σύνταξη (που παίρνει από τα 45 του παρακαλώ).
Κι αυτό το Γενικό Λογιστήριο; Ξεχείλισαν τα ταμεία του και δεν βρίσκει τρόπο να κρατήσει μια τόση δα σύνταξη; Σαν εικόνα παιδικής ταινίας φαντάζει. Πρόεδρος: Κρατάτε την σύνταξη, δεν τη θέλω. Λογιστήριο: Όχι, δεν γίνεται. Πρόεδρος: Μα σας παρακαλώ, με εκθέτετε. Λογιστήριο: Δεν μπορούμε. Πρόεδρος: Βρέστε τρόπο. Λογιστήριο: Δεν υπάρχει. Και πάει λέγοντας…
Να θέλουμε να αγιάσουμε και να μην μας αφήνετε… Κάθε μέρα σκαρφίζεστε και κάτι για να τα παίρνουμε στο κρανίο και να φαινόμαστε κακοί. Κάντε ό,τι έκαναν ένα σωρό άλλοι στο παρελθόν, που αποποιήθηκαν τη σύνταξή τους επειδή ένιωθαν πως ήταν προκλητικό, όντως χρυσοπληρωμένοι αξιωματούχοι, να εισπράττουν και σύνταξη. Ζέτα Αιμιλιανίδου, Κασουλίδης, Ομήρου, Κώστας Κληρίδης, Καζαμίας και άλλοι. Έστειλαν επιστολή στο Γενικό Λογιστήριο, τους είπαν ευγενικά «στοπ» και καθάρισαν. Τόσο απλά κύριε Λετυμπιώτη μου…
Αν πραγματικά ο Πρόεδρος ένιωθε ότι είναι προκλητικό για την κοινωνία, θα είχε αντιδράσει με πρακτικό τρόπο αμέσως. Θα έκανε μια δήλωση να πει ότι του είχε διαφύγει η πρόκληση και θα την σταματήσει πάραυτα. Μπορούσε να έστελνε τάχιστα νομοσχέδιο στη Βουλή, για να τελειώνει μια για πάντα αυτή την πρόκληση. Μπορούσε να είχε ζητήσει εν ριπή οφθαλμού από το Γενικό Λογιστήριο να σταματήσει να του στέλνει τη σύνταξη. Υποθετικά ομιλούντες, ακόμη και αν θεωρήσει κάποιος ότι υπήρχε πρακτικό πρόβλημα διαδικασίας, μπορούσε να δηλώσει ότι τα περιβόητα 1.100 ευρώ της σύνταξης θα κατατίθενται κάθε μήνα σε ένα φιλανθρωπικό ίδρυμα, για όλη τη διάρκεια της προεδρικής του θητείας.
Απλώς, όμως, είναι εξόφθαλμο αγαπητέ Κωνσταντίνε, πως δεν τον άγγιξε η κατακραυγή της κοινωνίας. Είναι και η δική σου η νύξη, που δείχνει πολλά. Δεν έχουν όλοι οι Πρόεδροι την οικονομική δυνατότητα να αφήσουν τη σύνταξη τους. Δεν θα διανοείτο ποτέ η στήλη να ασχοληθεί με την οικονομική δυνατότητα οποιουδήποτε αξιωματούχου. Είναι απολύτως κατανοητό πως δεν είναι όλοι οι Πρόεδροι πλούσιοι. Ιδίως όταν κάποιος έχει τέσσερα παιδιά να σπουδάσει.
Πλην, όμως, με καθαρό μισθό 8.719 ευρώ το μήνα, με δωρεάν διαμονή στο Προεδρικό, χωρίς λογαριασμούς ηλεκτρικού ρεύματος, νερού και καυσίμων, με έξοδα παραστάσεων και με έσοδα 3.500 ευρώ το μήνα από ενοίκια τα οποία εισπράττει (όπως δήλωσε στο πόθεν έσχες του) να παίρνει και σύνταξη, παραείναι προκλητικό. Και βεβαίως, είναι πλέον Πρόεδρος, όχι ένας απλός δημόσιος υπάλληλος! Υπάρχουν άνθρωποι, που μετράνε το ΕΕΕ για να έχουν ένα κομμάτι ψωμί κάθε μέρα…
Όσο για την αναφορά ότι κάποιοι οι οποίοι αποποιήθηκαν τέτοια σύνταξη στο παρελθόν επειδή βρισκόμασταν σε μνημόνιο και εποχή οικονομικής κρίσης, είναι αλήθεια εξοργιστική. Επειδή αποδεικνύει ελάχιστη αντίληψη της πραγματικότητας. Επειδή χιλιάδες άνθρωποι βρίσκονται από την εποχή του μνημονίου στην ίδια ή και χειρότερη οικονομική δυσπραγία. Επειδή, τουλάχιστον 150.000 άνθρωποι –σύμφωνα με τις στατιστικές- βρίσκονται στο όριο της φτώχειας. Επειδή, προφανώς, τις σημειώσεις που κρατούσε ο Πρόεδρος σε εκείνον τον προεκλογικό γύρο σε κάθε γωνιά της νήσου, μάλλον τις έχασε.
Προκλητικότερη είναι η έτερη τοποθέτηση του κυβερνητικού εκπροσώπου (του Προέδρου ουσιαστικά) αναφορικά με το γεγονός ότι ο Πρόεδρος δεν περιέλαβε την εν λόγω σύνταξη στη δήλωση πόθεν έσχες. Κάλεσε να ανατρέξουμε στο πόθεν έσχες και άλλων νυν και πρώην κρατικών αξιωματούχων για να δούμε ότι δεν δήλωναν τη σύνταξή τους. Μα αν είναι να κάνετε ό,τι έκαναν οι προηγούμενοι, τότε δεν υπήρχε λόγος αλλαγής κύριοι. Θα συνεχίσουμε να πελεκούμε για το νέο πνεύμα το οποίο θα φέρνατε και ακόμη αγνοείται…
Το πρόβλημα δεν είναι μόνο η ατολμία και η αναποφασιστικότητα που χαρακτηρίζουν τον Πρόεδρο. Ούτε η μετριότητα πολλών μελών της Κυβέρνησης. Είναι και η αδυναμία να συλλάβουν τα μηνύματα της κοινωνίας. Είναι που η κατακραυγή των πολιτών δεν φτάνει εντός του Προεδρικού. Διότι, αν φτάνει αλλά μας γράφουν στα παλαιότερα των υποδημάτων τους, ζήτω που καήκαμε.
Στη θητεία του Αναστασιάδη είχε γίνει συνήθεια κάθε τρεις και λίγο, ένα σωρό διαμαρτυρόμενοι να οδεύουν στο Προεδρικό (και καλά έκαναν). Με τη στάση που τηρούν μέχρι τώρα οι νυν κυβερνώντες, προβλέπω ότι κάποια στιγμή, οι αντιδρώντες θα στρατοπεδεύσουν μόνιμα έξω από το Προεδρικό!
