Όλη αυτή η ιστορία με τις αποκαλύψεις διεθνούς κοινοπραξίας δημοσιογράφων για τις κακές πρακτικές στην Κύπρο, σίγουρα πρέπει να αντιμετωπίζεται και με δόση καχυποψίας. Δεν είμαστε μόνο εμείς που ακολουθούμε κακές πρακτικές, επιτρέποντας σκιώδεις μεταφορές περιουσιακών στοιχείων.

Δεν θα μείνουμε, όμως, σ΄ αυτή τη βολική σκέψη. Το ζήτημα εδώ είναι ότι η Κύπρος διασύρεται, γιατί πράγματι διαθέτει πρόσφορο έδαφος ώστε να γίνονται αυτές οι αξιοπερίεργες δοσοληψίες και όντως η κατάσταση πλήττει το (όποιο) κύρος της και την αξιοπιστία της. Άρα τα κίνητρα των αποκαλύψεων είναι ένα και η εικόνα που πρέπει να βελτιωθεί είναι κάτι άλλο, πολύ πιο σημαντικό για μας.

Δυστυχώς, όμως, δεν βλέπουμε για την ώρα κάτι χειροπιαστό που να μας πείθει ότι κινούμαστε προς τη σωστή κατεύθυνση και πως βάζουμε τα κεφάλια μέσα για να διορθώσουμε την κατάσταση.

Εξηγούμαστε:

Η κυβέρνηση τονίζει με σχετική πειστικότητα πως θα μεριμνήσει για την εφαρμογή των κυρώσεων και την αποτελεσματική δίωξη όσων παρανομούν, αλλά αυτά τα ακούσαμε και τον περασμένο Ιούνιο. Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Νίκος Χριστοδουλίδης, ξέχασε το θέμα και το θυμήθηκε πάλι με τις αποκαλύψεις της διεθνούς κοινοπραξίας δημοσιογράφων.

• Οι καταγγελίες για την υπόθεση Μορντάσοφ και την ενδεχόμενη παράκαμψη των σε βάρος του κυρώσεων με τη συνδρομή κυπριακών οντοτήτων έγιναν από τον Ιούλιο του 2022. Ακολούθησαν πανομοιότυπου περιεχομένου καταγγελίες μέχρι το καλοκαίρι του 2023. Δυστυχώς, όμως, ο αρχηγός Αστυνομίας Στέλιος Παπαθεοδώρου θυμήθηκε να ενισχύσει την μονάδα που ασχολείται με τις κυρώσεις πολύ αργά. Μόλις την περασμένη Δευτέρα αποσπάστηκαν τρία στελέχη της Αστυνομίας στην Υποδιεύθυνση Δίωξης Οικονομικού Εγκλήματος και είναι αμφίβολο κατά πόσον μπορούν να αποδώσουν αποτελεσματικά στο σύντομο χρονικό διάστημα που ανέλαβαν τα νέα τους καθήκοντα.

Ο Γενικός Εισαγγελέας, Γιώργος Σαββίδης, δήλωσε στη Βουλή πόσο δύσκολη είναι η διερεύνηση τέτοιας φύσεως υποθέσεων, μιλώντας για εταιρείες-κελύφη και πλέγματα εταιρειών. Ξεχνά, βέβαια, ότι υπάρχει μητρώο πραγματικών δικαιούχων, το οποίο υποχρεώνει τους πάντες να δηλώνουν ποιος βρίσκεται πίσω από κάθε εταιρεία. Πέραν τούτου η υπόθεση Μορντάσοφ ήταν πολύ πιο απλή. Έκανε μεταφορά κεφαλαίου 1.4 δισεκατομμυρίων και το θέμα που τίθεται είναι αν η πράξη έγινε πριν την επιβολή των κυρώσεων ή μετά. Αλλά και θέμα πλεγμάτων εταιρειών να είχαμε στην προκειμένη, όταν θέλεις να βρεις κάτι πραγματικά, το βρίσκεις. Οι αμερικανικές Αρχές το καλοκαίρι του 2022 όταν ήθελαν να δεσμεύσουν τα υπερπολυτελή του αεροσκάφη του Ρόμαν Αμπράμοβιτς, ανακάλυψαν ότι τα έκρυβε σε κυπριακή οντότητα. Ξεκλείδωσαν στο πιτς φιτίλι εμπιστεύματα και εταιρείες-κελύφη. Πώς και δεν τα καταφέρνουμε εμείς που έχουμε όλα τα αρχεία αυτών των εταιρειών στη διάθεσή μας;

Από το κοινοβούλιο περιμένουμε πολύ περισσότερα. Όταν το θέμα συζητήθηκε στην κοινοβουλευτική επιτροπή Νομικών, κάποιοι βουλευτές έκαναν κριτική στην αδυναμία των διωκτικών Αρχών, άλλοι συνάδελφοί τους παρακαλούσαν να τελειώσει η συζήτηση, ενώ ένας άλλος προτίμησε να φύγει, σιωπηρά διαμαρτυρόμενος που άκουγε για πολλοστή φορά τις ίδιες κουβέντες. Κι όμως η Βουλή πέραν από τον έλεγχο έχει να διαδραματίσει ρόλο εδώ. Το 2019 το ευρωκοινοβούλιο κατέληξε στη διαπίστωση ότι επτά χώρες της ΕΕ (Βέλγιο, Κύπρος, Ουγγαρία, Ιρλανδία, Λουξεμβούργο, Μάλτα και Ολλανδία) παρουσιάζουν χαρακτηριστικά «φορολογικών παραδείσων» διευκολύνοντας κακές πρακτικές στον τομέα των χρηματοοικονομικών υπηρεσιών. Έχουν βούληση, λοιπόν, οι βουλευτές μας να προωθήσουν νομοθετήματα για ανατροπή αυτής της κατάστασης;

Για να τελειώνουμε και να μην το πολυκουράζουμε το θέμα: Μέχρι να δούμε αποτελέσματα θα συνεχίσουμε να είμαστε καχύποπτοι. Στο μεσοδιάστημα ο κάθε επιτήδειος θα μπορεί ελεύθερα να πλήττει την εικόνα της Κύπρου και κανείς δεν θα μπορεί να τον αδικήσει.